Είναι η μεγαλύτερη πόλη της Μάνης και από τις ομορφότερες. Διαθέτει μία γοητεία που το κάνει ακαταμάχητο και δεν είναι τυχαίο πως μετά την πρώτη επαφή με το Γύθειο, σκέφτεσαι την επόμενη επίσκεψη σε αυτό το μέρος.
Τόσο η αρχιτεκτονική όσο και η ατμόσφαιρά του σε παραπέμπουν σε νησί. Αλλά η όμορφη αυτή πόλη της Λακωνίας είναι ακόμη και η «Γη των θεών», κατά τον Παυσανία. Σύμφωνα με το μύθο, όταν χτιζόταν η πόλη, ο Ηρακλής συγκρούστηκε με τον Απόλλωνα, χωρίς κανείς από τους δύο να αναδεικνύεται νικητής. Έτσι, αντί για Ηρακλεία ή Απολλωνία, η πόλη ονομάστηκε «Γη των θεών» για να τιμώνται και οι δύο.
Πάντως, οι θεοί προίκισαν με γενναιοδωρία την πόλη αυτή της Πελοποννήσου. Είναι το λιμάνι του Λακωνικού κόλπου, σε απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων από τη Σπάρτη. Η νότια άκρη του ενώνεται με στενή προβλήτα με ένα μικρό νησί, την αρχαία Κρανάη ή Μαραθονήσι, όπου επίσης, κατά τον Παυσανία, πέρασαν την πρώτη τους νύχτα ο Πάρις και η Ωραία Ελένη, πριν φτάσουν στην Τροία.
Το Γύθειο εκπέμπει αρχοντιά και νησιωτικό αέρα, με τα πολύχρωμα νεοκλασικά του να αντανακλώνται στα νερά του λακωνικού κόλπου. Η κλασική και απαραίτητη βόλτα στην πόλη είναι στην προκυμαία της, δίπλα στο κύμα, από όπου είναι εξαιρετική και η θέα στην Κρανάη. Τα στενά γραφικά σοκάκια με τα πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούν τον επισκέπτη στην «ενδοχώρα», ανάμεσα σε παραδοσιακά σπίτια με ολάνθιστες αυλές.
Το βλέμμα του επισκέπτη δεν γίνεται να μην πέσει πάνω στο Παρθεναγωγείο, το οποίο χτίστηκε το 1886 με υπογραφή του Ερνστ Τσίλλερ. Από τα τελευταία σπίτια αρχίζει το μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του, όπου υπάρχει ένα όμορφο μικρό εκκλησάκι, απ’ όπου η θέα είναι απεριόριστη και μαγική. Ανάμεσα στα αξιοθέατα ξεχωρίζει ο Φάρος που χτίστηκε το 1837 κι έχει ύψος 23 μέτρα, καθώς και ο πέτρινος Πύργος του Τζανετάκη Γρηγοράκη, του τρίτου Μπέη της Μάνης, που χτίστηκε στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας.
