Η Πιερία έχει βάλει ένα στοίχημα και σκοπεύει να το κερδίσει: να πετύχει 12 μήνες τον χρόνο τουρισμό. Άλλωστε διαθέτει πλούσιο φυσικό περιβάλλον που συνδυάζει τα μυθικά βουνά Όλυμπος, Πιέρια, Τίταρος, χιλιόμετρα προσβάσιμων ακτών, πολυσύχναστους παραθαλάσσιους οικισμούς, παράκτιους υδροβιότοπους και πεδινές περιοχές. Αλλά και έντονο ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον, πανέμορφους παραδοσιακούς οικισμούς, αγροτικά παραδοσιακά προϊόντα, τοπική γαστρονομία και ποικίλες πολιτιστικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις.
Και φυσικά υπέροχους, ανοιχτούς, φιλόξενους ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο τους και προσπαθούν όσοι τον επισκέπτονται να μπορέσουν να τον δουν μέσα από τα δικά τους μάτια.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την εύκολη προσβασιμότητα της περιοχής, αφού απέχει περίπου μία ώρα από το αεροδρόμιο «Μακεδονία», κάτι λιγότερο από 4 ώρες οδικώς από την Αθήνα και 4,5 περίπου ώρες με το τρένο, την καθιστούν έναν ελκυστικό τόπο για κάθε επισκέπτη όλες τις περιοχές του χρόνου. Και από πολλές γωνιές της Ευρώπη, αφού δέχεται επισκέπτες και από τα Βαλκάνια και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Ένα στοίχημα λοιπόν που φαίνεται πως εύκολα θα κερδηθεί, με τη βοήθεια και της ένταξης αρκετών περιοχών του νομού στο πρόγραμμα Leader. Περιοχών αξιοσημείωτης ομορφιάς, που αξίζουν προβολής και σίγουρα θα αποζημιώσουν όσους επιλέξουν να τις επισκεπτούν.
Ανάμεσα στον Όλυμπο και το γαλάζιο του Θερμαϊκού
Στους πρόποδες του επιβλητικού όγκου του υψηλότερου βουνού της Ελλάδας βρίσκεται η ημιορεινή κωμόπολη το Λιτόχωρου, με θέα στη θάλασσα. Μια γραφική κωμόπολη γνωστή ως η κυριότερη είσοδος στον Όλυμπο, για τη μεγάλη ναυτική της παράδοση, αλλά και για το φαράγγι του Ενιπέα.
Ο Όλυμπος, πάλι, και η ευρύτερη περιοχή του, έχει υμνηθεί από ποιητές και καλλιτέχνες ήδη από την εποχή του Ομήρου. Είναι το σημείο όπου οι αρχαίοι Έλληνες τοποθέτησαν την κατοικία των 12 θεών του Ολύμπου. Κάθε χρόνο, φυσιολάτρες επισκέπτονται τον Όλυμπο για να θαυμάσουν από κοντά τη γοητεία της φύσης και να απολαύσουν την περιπλάνηση στις πλαγιές του και την κατάκτηση των κορυφών του. Από το Λιτόχωρο ξεκινούν πολλές διαδρομές για ορειβασία και πεζοπορία, ενώ υπάρχουν και επτά οργανωμένα ορεινά καταφύγια για τη φιλοξενία των τολμηρών επισκεπτών.
Είναι και μια περιοχή ιδιαίτερης βιοποικιλότητας και για την προστασία της μοναδικής αυτής κληρονομιάς ανακηρύχθηκε το 1938 ως ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας. Το 1981 αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ ως «Τμήμα του Διεθνούς Δικτύου των αποθεμάτων της Βιόσφαιρας».
Σε υψόμετρο 900 μέτρων και σε απόσταση 18 χιλιομέτρων από το Λιτόχωρο, βρίσκεται η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή του Αγίου Διονυσίου. Ένα μοναστήρι που ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα από τον Άγιο Διονύσιο και αφιερώθηκε στην Αγία Τριάδα, το οποίο επικράτησε αργότερα να ονομάζεται από το όνομα του ιδρυτή του. Πρόκειται για ένα μνημείο σπάνιας αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Χτισμένο από πέτρα και ξύλο, είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το φυσικό του περιβάλλον σε ένα φυσικό πλάτωμα.
Το μοναστήρι δέχτηκε πολλές καταστροφές και λεηλασίες από τους Τούρκους και τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Μάλιστα, τον Απρίλιο του 1943 ανατινάχτηκε από τις γερμανικές δυνάμεις και έκτοτε μεταφέρθηκε στο Μετόχι της Μονής κοντά στο Λιτόχωρο. Μέσα στο μοναστήρι, σε πρόσφατα ανακαινισμένο κτίριο του 1860, λειτουργεί και το νέο σκευοφυλάκιο (Εκκλησιαστικό Βυζαντινό Μουσείο), το οποίο εγκαινιάστηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, στις 29 Μαΐου 1999.
Σήμερα, στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου μπορεί να φτάσει κανείς από το δασικό δρόμο που οδηγεί στα Πριόνια, εκεί όπου ξεκινούν οι αναβάσεις για τις υψηλότερες κορυφές του Ολύμπου.
Παλαιός Παντελεήμονας, ταξίδι σε μια άλλη εποχή
Με μοναδική θέα προς τον Θερμαϊκό κόλπο και τις ακτές της Νότιας Πιερίας, σε υψόμετρο 700 μέτρων, στις πλαγιές του Κάτω Ολύμπου, στέκει ο πανέμορφος, αναπαλαιωμένος παραδοσιακός οικισμός του Παλαιού Παντελεήμονα. Με μια ομοιόμορφη αρχιτεκτονική στα κτίσματά του, μια κεντρική πλακόστρωτη πλατεία με αιωνόβια πλατάνια, την εκκλησία του Άγιου Παντελεήμονα, το αναπαλαιωμένο παλιό σχολείο και τις παραδοσιακές ταβέρνες, αποτελεί έναν τόπο που όλοι πρέπει να επισκεπτούν κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Γύρω από τον οικισμό υπάρχει ένα πλούσιο δάσος από καστανιές, οξιές και κουμαριές, καθώς και η πλούσια χλωρίδα και πανίδα του Κάτω Ολύμπου. Η περιοχή αυτή προσφέρεται για πεζοπορίες στη φύση, αλεξίπτωτο πλαγιάς, ποδήλατο βουνού, διαδρομές 4Χ4…
Αιγίνιο και Κολινδρός
Στις βορειοανατολικές παρυφές των Πιερίων, με θέα τον επιβλητικό Όλυμπο, με πολυσύχναστους παραθαλάσσιους οικισμούς, αλυκές, λασπόλουτρα, υδροβιότοπους, αρχαιολογικά και θρησκευτικά μνημεία, βρίσκεται ο δήμος Πύδνας – Κολινδρού. Έδρα του το Αιγίνιο και ιστορική έδρα του ο Κολινδρός.
Ο τελευταίος αποτελεί μια ιστορική όμορφη κωμόπολη στις βορειοανατολικές παρυφές των Πιερίων, σε υψόμετρο από 250 έως 350 μέτρα. Ο Κολινδρός είναι χτισμένος στη θέση ενός μεσαιωνικού κάστρου, με τυπική μακεδονική αρχιτεκτονική, μια υπέροχη γραφική πλατεία. Είναι επίσης γνωστός και ως η πατρίδα του Αλέξη Ζορμπά. Διαθέτει ακόμη πολλές παλιές εκκλησίες με αξιόλογα ξύλινα τέμπλα.
Καθοριστικός ήταν ο ρόλος της περιοχής αυτής στη Μακεδονική Επανάσταση του 1878, καθώς και στον Μακεδονικό Αγώνα, με κυριότερο Μακεδονομάχο τον οπλαρχηγό Αθανάσιο Χατζόπουλο (καπετάν Μακρή). Σήμερα στον Κολινδρό υπάρχει το Μακεδονικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται σε μια παραδοσιακή κατοικία από το 1800 περίπου.
Η έδρα του νομού, το Αιγίνιο απέχει 32 χιλιόμετρα από την Κατερίνη. Οι ζεστοί και φιλόξενοι κάτοικοί του είναι ντόπιοι, πρόσφυγες από την ανατολική Θράκη (1923) και πρόσφυγες της Ανατολικής Ρωμυλίας (Καβακλιώτες και Ακμπουναριώτες). Κάθε Σεπτέμβριο, στην κωμόπολη διεξάγεται η ετήσια εμποροπανήγυρη, που θεωρείται από τις μεγαλύτερες στο είδος της στην Ελλάδα. Την εμποροπανήγυρη, η οποία πραγματοποιείτο στο Καβακλί της Ανατολικής Ρωμυλίας, μετέφεραν οι καβακλιώτες πρόσφυγες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο Αιγίνιο το 1925.
Στο Αιγίνιο υπάρχει και ο ιστορικός ναός του Αγίου Αθανασίου που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Με τα χρόνια υπέστη σοβαρές καταστροφές και φθορές και πλέον η αποκατάστασή του, η αναστύλωσή του και η συντήρηση των εντυπωσιακών τοιχογραφιών επέτρεψε την επαναλειτουργία του.
Αγροτικά και παραδοσιακά προϊόντα της Πιερίας
Ο νομός είναι γνωστός και για τα αγνά, παραδοσιακά αγροτικά και κτηνοτροφικά του προϊόντα. Ανάμεσα στα αντιπροσωπευτικά αγροτικά προϊόντα της περιοχής εντάσσονται το βαμβάκι, ο καπνός ποικιλίας Κατερίνης, τα ακτινίδια Πιερίας, τα κεράσια Ράχης και Κολινδρού, οι ελιές ποικιλίας Κολινδού-Σκοτίνας, το επιτραπέζιο σταφύλι Πιερίας, ο τοπικός οίνος και τα παραδοσιακά τσίπουρα, το μέλι της ορεινής Πιερίας, το μαλακό και σκληρό σιτάρι, τα κάστανα του Παντελεήμονα και της Βρύας, η φράουλα Σβορώνου, τα καρπούζια και πεπόνια Δίου, τα υπαίθρια και θερμοκηπίου λαχανικά, τα τυροκομικά προϊόντα, τα μύδια και οστρακοειδή Πιερίας, τα αλιεύματα, τα πουλερικά, τα αυγά, τα ορεινά χοιρινά Βρύας, το κατσικάκι ορεινής Πιερίας, η τρούφα από την ορεινή Πιερία, τα μανιτάρια.
Στα παραδοσιακά προϊόντα Πιερίας, ορισμένα από τα οποία είναι βιολογικής παραγωγής, περιλαμβάνονται τα γλυκά του κουταλιού, οι μαρμελάδες, το λικέρ, το τσίπουρο (από αμπέλι ή κούμαρο), το κρασί, οι παραδοσιακές κομπόστες και τα παραδοσιακά ζυμαρικά.
Η Πιερία είναι ένας ευλογημένος τόπος που διαθέτει όσα μπορεί να επιθυμήσει ένας επισκέπτης. Γι’ αυτό και το στοίχημα που έχουν βάλει οι Αρχές και οι επιχειρηματίες του τόπου για την ανάδειξη της ξεχωριστής περιοχής του δεν φαίνεται και τόσο δύσκολο να κερδηθεί.
