Αν και οι περισσότεροι έχουν ταυτίσει τον Ωνάση με το θρυλικό Σκορπιό, το νησί του Ιονίου φαίνεται πως ήταν η δεύτερη επιλογή του μεγιστάνα.
Ένα άλλο -άγνωστο μέχρι και σήμερα- μικροσκοπικό νησί στον Κορινθιακό αυτήν τη φορά είχε κερδίσει εξ αρχής την καρδιά του Έλληνα κροίσου, ωστόσο τα σχέδιά του ναυάγησαν και αναγκάστηκε να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον του.
Ο λόγος για τα Τριζόνια το μοναδικό κατοικημένο και το μεγαλύτερο, παρόλο που κι αυτό είναι λιλιπούτειο, από τα συνολικά τέσσερα νησάκια του Κορινθιακού -τα υπόλοιπα είναι τα ερημονήσια Αϊ-Γιάννης, Πρασούδι και Πλανέμι.
Σε κοντινή απόσταση από το νομό Φωκίδας, και πιο συγκεκριμένα από τα χωριά Γλυφάδα και Σπηλιά, πρόκειται για έναν ονειρικό προορισμό που αξίζει κανείς να ανακαλύψει. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι από την ομορφιά του νησιού μαγεύτηκε και ο θρυλικός Ωνάσης.
Για την προέλευση της ονομασίας του νησιού οι επικρατέστερες απόψεις είναι τρεις. Η πρώτη θέλει η ετυμολογία του να αποδίδεται στο γεγονός ότι στο νησί υπήρχαν κάποτε πολλά τριζόνια και γρύλοι, ενώ η δεύτερη σχετίζεται με τις τρεις θαλάσσιες πύλες προς το νησί -μία από το Ιόνιο στα δυτικά, από τον Πειραιά στα ανατολικά και την Πελοπόννησο στα νότια. Τέλος, η τρίτη και τελευταία εκδοχή προέρχεται από την παραφθορά του «τριονήσια», μια λέξη που περιέγραφε το σύμπλεγμα των Τριζονίων, το οποίο αποτελείται από τρία κύρια νησιά: τον Άγιο Ιωάννη, το Πλανέμι και το Πρασούδι.
Για την ιστορία, επί τουρκοκρατίας, υπήρχε στα Τριζόνια λοιμοκαθαρτήριο, ενώ μετά το 1821, το νησί πέρασε στη δικαιοδοσία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων.
Το άγνωστο νησάκι που έκλεψε την καρδιά του Ωνάση
Το μικρό, πολύχρωμο και ήσυχο νησάκι, η έκτασή του φτάνει μόλις τα 2,5 τ.χλμ. με μέγιστο μήκος τα 3 χλμ., αποτελεί έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο. Οι μόνιμοι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν του 60-70 κατά την διάρκεια του χειμώνα, ένας αριθμός που δεκαπλασιάζεται κατά την καλοκαιρινή σεζόν.
Η πρόσβαση σε αυτά πραγματοποιείται μόνο από θαλάσσης, με βαρκούλες που αναχωρούν από τα γειτονικά χωριά, ενώ η ύπαρξη αυτοκινήτων απαγορεύεται. Η κοντινή απόστασή τους από την Αθήνα, 240 χλμ. τα χωρίζουν από αυτήν, αλλά και η εγγύτητα με την Πελοπόννησο, μόλις 7 ναυτικά μίλια, καθιστούν τα Τριζόνια τον ιδανικό προορισμό για τις αποδράσεις του Σαββατοκύριακου, σε μέρη που δεν έχουν καμία σχέση με πολύβουες πόλεις και δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς.
Πρόκειται για ένα καταπράσινο νησί -γεμάτο με ελιές, αμυγδαλιές, αμπέλια, φραγκοσυκιές, δενδροκυπάρισσα, πυκνούς σχίνους, πουρνάρια και ευκάλυπτους- σε σχήμα μισοφέγγαρου, με το δικό του άριστα προφυλαγμένο φυσικό λιμάνι το οποίο αποτελεί αγκυροβόλι για σκάφη και ιστιοπλοϊκά για τους πιο… ψαγμένους ταξιδιώτες που αναζητούν απλές στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης σε έναν υπέροχο προορισμό.
Ο επισκέπτης εδώ θα συναντήσει το μικρό γραφικό λιμανάκι, μια μαρίνα, μια εκκλησία, λιγοστές ταβέρνες και τέσσερις παραλίες όλες κι όλες.
Αυτές αποτελούνται από την ακτή μπροστά στο λιμανάκι, την Πούντα με την κοκκινωπή αμμουδιά που συναντάται σε απόσταση 2 χλμ. νοτιοανατολικά από το λιμάνι και πρόκειται για την μεγαλύτερη του νησιού, και ακόμη δύο με θέα στις ακτές της Πελοποννήσου, τις Άσπρα Χαλίκια και Καψάλες.