Είμαστε στις αρχές του 2004 σε κάποιον κοιτώνα του Χάρβαρντ. Ο Dustin Moskovitz, στη δεύτερη αισίως χρονιά του στην οικονομική σχολή του πανεπιστημίου, μένει στο ίδιο δωμάτιο με κάποιους Mark Zuckerberg, Chris Hughes και Billy Olson.
Ο Mark είχε αρχίσει ήδη να γίνεται γνωστός στο πανεπιστήμιο, έχοντας παρουσιάσει εδώ και λίγο καιρό το Course Match, ένα εργαλείο που σου έδειχνε ποιοι συμφοιτητές σου είχαν πάρει ποιο μάθημα.
Τώρα ξαναχτυπούσε με το Facemash, μια νέα πρωτοβουλία του που «έμοιαζε λίγο τετριμμένη στις αρχές», παρατηρεί ο Moskovitz, που η ευτυχής περίσταση τον έφερε στο ίδιο δωμάτιο με τον Mark.
Η νέα ιδέα του Zuckerberg δεν ήταν ακριβώς νέα. Ούτε ακριβώς δική του. Το Χάρβαρντ είχε υποσχεθεί επανειλημμένως πως θα ενοποιούσε τους διαφορετικούς καταλόγους των σχολών, που τους ονόμαζε «facebooks», σε μια ενιαία και χρηστική online βάση δεδομένων. Ένα μεγάλο Facebook, ναι.
Καθυστερούσε όμως χαρακτηριστικά να το φτιάξει. Ο Moskovitz αποκαλούσε «γελοία» την καθυστέρηση και ο φίλος του Mark αποφάσισε να το φτιάξει μόνος του. Και στις 4 Φεβρουαρίου 2004 ήταν έτοιμος να παρουσιάσει στους συμφοιτητές του το TheFacebook.com.
«Όταν ανέβασε αυτό το πράγμα, χρειαζόταν βοήθεια στη διαχείρισή του, κάτι που ήταν μέρος των δικών μου ικανοτήτων εκείνο τον καιρό», θυμάται ο Moskovitz. Δεν ήταν ακριβώς δουλειά, «ήταν πιο πολύ ‘‘κοίτα να δεις, δουλεύω πάνω σε αυτό το πράγμα’’ και εγώ καθόμουν δίπλα του και μου έλεγε ‘‘έι, μπορείς να με βοηθήσεις με αυτό;’’».
Ο Moskovitz τον βοήθησε σετάροντας το email του Facebook. Το κοινωνικό δίκτυο έπιασε αμέσως στο Χάρβαρντ και τρεις βδομάδες αργότερα το χρησιμοποιούσαν και στα άλλα σημαντικά αμερικανικά πανεπιστήμια, το Στάνφορντ, το Γέιλ κ.λπ.
«Όταν αρχίσαμε να τρέχουμε την ιδέα του Facebook και έγινε δημοφιλής στο Χάρβαρντ, είχαμε πια μια καλή πρόβλεψη πως τα κοινωνικά μέσα θα γίνουν κάτι μεγάλο», λέει πάντα ο Moskovitz.
Εκείνο το καλοκαίρι, τα δυο φιλαράκια, Moskovitz και Zuckerberg, μετακόμισαν σε ένα νοικιασμένο σπιτάκι στο Palo Alto της Καλιφόρνια, το πρώτο στρατηγείο του Facebook. Έτσι θα περνούσαν τα επόμενα 4 χρόνια, με τον Moskovitz να επιβλέπει πια 200 υπαλλήλους και να μετατρέπεται στον νεότερο δισεκατομμυριούχο των ΗΠΑ.
Με παρόμοιο τρόπο κατέφτασαν οι περισσότεροι από τους πρώτους υπαλλήλους του σημερινού κολοσσού της κοινωνικής δικτύωσης, τους κάλεσε η θεά τύχη!
Στο δεύτερο μισό του 2006, μόλις 2 χρόνια μετά την ίδρυσή του, ο Zuckerberg απέρριψε την πρόταση της Yahoo να εξαγοράσει το Facebook έναντι 1 δισ. δολαρίων. Ο Zuckerberg ήταν μόλις 22 ετών και το Facebook είχε μεν έσοδα 30 εκατ. δολαρίων τον χρόνο, όχι όμως και κέρδος.
Για να δούμε όμως τι απέγιναν οι πρώτοι και τυχεροί του κολοσσιαίου αυτού χρυσωρυχείου…
Dustin Moskovitz
Ο πρώτος CTO του Facebook ήταν ο συγκάτοικος του Zuckerberg. Εγκατέλειψαν αμφότεροι το Χάρβαρντ για να ασχοληθούν με το πνευματικό τους παιδί. Ο συνιδρυτής Moskovitz έμεινε στο Facebook ως τον Νοέμβριο του 2009 και ανέπτυξε αρκετές τεχνολογίες που εξομάλυναν τη λειτουργία του μέσου.
Σήμερα είναι συνιδρυτής και CEO της εισηγμένης εταιρίας τεχνολογίας Asana. Στην Asana εργάζεται με τη γυναίκα του και πλέον αφιερώνει τεράστια ποσά στη φιλανθρωπία, μέσω των οργανισμών Good Ventures και Open Philanthropy Project.
Όταν τον ρωτούν πια για το Facebook, απαντάει συνήθως πως είναι πολύ απασχολημένος με την Asana για να ασχολείται με τα κοινωνικά δίκτυα. Με τους παλιούς του φίλους και συναδέλφους στο Facebook διατηρεί πάντως επαφή.
Σύμφωνα με το Forbes, έχει προσωπική περιουσία 21 δισ. δολαρίων, ως ο 107ος πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου.
Chris Hughes
Επίσης συνιδρυτής του Facebook, ήταν και ο πρώτος εκπρόσωπος Τύπου του κοινωνικού δικτύου. Έμεινε στην εταιρία ως το 2007 και την αμέσως επόμενη χρονιά βρέθηκε να συντονίζει όλη την προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα στα κοινωνικά μέσα.
Μετά τις περιπέτειες με την πολιτική, έπιασε δουλειά ως ανώτατο στέλεχος στην Jumo, ένα φιλόδοξο startup που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο μέσω των κοινωνικών μέσων. Το 2012 κουράστηκε με όλα αυτά και αγόρασε το πολιτικό περιοδικό «The New Republic», του οποίου έγινε αρχισυντάκτης και πρόεδρος.
Το 2016 το πούλησε όμως, καθώς δεν κατάφερε ποτέ να το κάνει κερδοφόρο. Ο Hughes έβγαλε 500 εκατ. δολάρια όταν μπήκε το Facebook στο χρηματιστήριο. Αυτό το 2% που κατείχε στο κοινωνικό μέσο τον έκανε πολυεκατομμυριούχο.
Τη «βόμβα» του την έριξε ωστόσο το 2019, όταν με άρθρο του στους «New York Times» κάλεσε τους ρυθμιστικούς φορείς της Αμερικής να διασπάσουν το Facebook σε μικρότερα τμήματα, προστατεύοντας κοινό και ανταγωνισμό.
Σήμερα είναι πρόεδρος του Economic Security Project, μιας πρωτοβουλίας που θέλει να αυξήσει τον κατώτατο μισθό των ΗΠΑ. Αποκάλεσε προσφάτως την εμπλοκή του με το Facebook ως «τυχερό διάλειμμα».
Eduardo Saverin
Ο πρώτος CFO του Facebook ήταν και ένας από τους συνιδρυτές του. Έγινε ευρύτερα γνωστός όταν μήνυσε τον συνεργάτη του, Mark Zuckerberg, με τους δυο τους να τα βρίσκουν τελικά εξωδικαστικά.
Έφυγε από το Facebook το 2005, κερδίζοντας ωστόσο τη νομική μάχη που του επέτρεψε να διατηρήσει το status του ως συνιδρυτής του κολοσσού. Μετά έγινε επενδυτής και έχει χρηματοδοτήσει πολλά και διάφορα startups, μεταξύ αυτών το Qwiki και το Jumo του φίλου του, Chris Hughes.
Η ζωή του μπήκε σε νέα τροχιά το 2011, όταν αποκήρυξε την αμερικανική του υπηκοότητα και μετακόμισε στη Σιγκαπούρη. Αυτό σήμαινε για τον ίδιο πως οι φόροι που έπρεπε να πληρώσει όταν το Facebook μπήκε στο χρηματιστήριο το 2012 μειώθηκαν δραστικά (γλίτωσε 700 εκατ. δολάρια).
Σήμερα λέει πως δεν κρατάει κακία στον Mark Zuckerberg, παρά το γεγονός ότι επιμένει πως ήταν εκείνος που τον έδιωξε από το Facebook. Ο Saverin ήταν ο άνθρωπος που έβαλε τα πρώτα λεφτά στην εταιρία (15.000 δολάρια), κρατώντας τη στην επιφάνεια.
Το Forbes εκτιμά σήμερα την περιουσία του στα 17,5 δισ. δολάρια (140ος πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου). Ο Saverin δηλώνει πλέον επενδυτής.
Sean Parker
Ναι, ο τύπος του Napster! Ο Sean Parker ήταν ο άνθρωπος που χάρισε στον κόσμο τον Napster το 1999, όταν ήταν μόλις 19 ετών. Στο Facebook εντάχθηκε τον Ιούνιο του 2014 και λειτούργησε ως πρώτος πρόεδρός του, μέχρι την αποχώρησή του τον Ιανουάριο του 2016.
Δύο χρόνια μετά το Napster, τις μηνύσεις των δισκογραφικών και τη μήνη ολόκληρων κλάδων, ο Parker εγκαινίασε μια νέα πλατφόρμα (Plaxo) με δύο φοιτητές του Στάνφορντ. Δεν είχε μία στην τσέπη και πήγε να συγκατοικήσει με κάτι σπουδαστές.
Στις αρχές του 2004, οι επενδυτές του startup του τον έδιωξαν από την εταιρία του. Τότε μπήκε στον δρόμο του ο Mark. Με την τεχνογνωσία και την εμπειρία του, ο Parker ήταν ο άνθρωπος που εκτόξευσε το Facebook σε νέα ύψη. Λειτουργώντας ως μέντορας για όλη την ομάδα των πιτσιρικιών.
Ήταν αυτός που εισηγήθηκε να φύγει το «The» από το όνομα της ιστοσελίδας, κάνοντάς το «Facebook». Σκέτο.
Σήμερα είναι επενδυτής, έχοντας χρηματοδοτήσει πολλά startups του τεχνολογικού κόσμου, μεταξύ αυτών τα Spotify και Asana. Το Forbes υπολογίζει την περιουσία του σε 2,7 δισ. δολάρια.
Παρά τα λεφτά που έβγαλε από το Facebook, τώρα δεν είναι ακριβώς θαυμαστής του. Όπως δήλωσε στο Axios: «Μόνο ο Θεός ξέρει τι κάνει το Facebook στα μυαλά των παιδιών μας!».
Andrew McCollum
Το Facebook του χρωστά το λογότυπό του, αλλά και πολλές από τις καινοτομίες που έφερε στην επικράτεια της κοινωνικής δικτύωσης. Είναι άλλος ένας συνιδρυτής του Facebook. Ήταν εκεί από τις πρώτες στιγμές του Φεβρουαρίου του 2004 ως και τον Σεπτέμβριο του 2006.
Σχεδίασε το logo του Facebook χωρίς να είναι γραφίστας! Πληροφορική σπούδαζε όταν τον πλησίασε ο καλός του φίλος Mark Zuckerberg, ζητώντας του κάτι ασυνήθιστο. Ήθελε να φτιάξει την οπτική ταυτότητα του «The Facebook», όπως του το είπε, και παρά το γεγονός ότι ήξερε πως ο McCollum δεν ήταν γραφίστας, του ζήτησε αυτό ακριβώς, τη γραφιστική επιμέλεια της ιστοσελίδας.
Ο McCollum ήταν κάποτε ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές στο Facebook, παίρνοντας μέρος σε κάθε πτυχή της λειτουργίας του. Έφυγε μάλιστα μόνος του, για να επιστρέψει στο Χάρβαρντ και να πάρει το πτυχίο του. Αλλά και να φτιάξει δικές του εταιρίες.
Έκτοτε ασχολήθηκε με καθαρά επενδυτικά projects και έχει να περηφανεύεται πως χρηματοδότησε πολλά και διάφορα startups, όπως τα Quilt και JobSpice. Σήμερα είναι το αφεντικό του streaming παρόχου Philo.
Taner Halicioglu
Αυτός ήταν ο πρώτος πραγματικός υπάλληλος του Facebook, καθώς όλοι οι προηγούμενοι ήταν συνιδρυτές και ιδιοκτήτες. Ο Halicioglu ήταν ο άνθρωπος που έφτιαξε όλη την τεχνολογική υποδομή του δικτύου.
Δούλεψε στο Facebook από τον Οκτώβριο του 2004 ως τον Νοέμβριο του 2009 και σήμερα είναι μεγαλοστέλεχος στην Blizzard Entertainment. Αλλά και λέκτορας στο πανεπιστήμιο, σε σχολή πληροφορικής.
Η δουλειά του στο κοινωνικό μέσο ήταν αποφασιστικής σημασίας, έστρωσε το έδαφος για να μπορεί το Facebook να υποδεχτεί όλη την τρομακτική κίνηση. Και την ακόμα τρομακτικότερη ανάπτυξη.
Δεν είναι γνωστό πόσα λεφτά έχει βγάλει, αν λάβουμε πάντως υπόψη μας ότι το 2017 δώρισε 75 εκατ. δολάρια στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο, φαίνεται να τα έχει πάει καλά στη ζωή του.
Naomi Gleit
Η δεύτερη πραγματική υπάλληλος του Facebook πήγε στην εταιρία με μια ρητή αποστολή, όπως της είπε ο Mark: να διασφαλίσει πως «πρακτικά όλοι στον κόσμο θα είναι μέλη σε αυτή την ιστοσελίδα».
Αν εξαιρέσουμε τον ίδιο τον Mark, η Gleit είναι η μακροβιότερη υπάλληλος της εταιρίας. Ήρθε τον Απρίλιο του 2005 και παραμένει ακόμα εκεί, στο τμήμα μάρκετινγκ όπως και τότε.
Είναι βέβαια και αντιπρόεδρος σε έναν από τους βραχίονες του δικτύου, αλλά και το δεξί χέρι του Zuckerberg.
Kevin Colleran
Πήγε να δουλέψει στο Facebook τον Απρίλιο του 2005 και ζούσε μάλιστα με τη μικρή ομάδα των ιδρυτών σε εκείνο το διαμέρισμα που είχαν νοικιάσει στο Palo Alto.
Παρέμεινε ως τον Ιούλιο του 2011 ως ένας από τους τελευταίους υπαλλήλους της πρώτης εκείνης ομάδας που έφυγε από την επιχείρηση.
Σήμερα είναι αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής της επενδυτικής φίρμας Slow Ventures, μιας εταιρίας που φτιάχτηκε από μια σειρά από τους πρώτους υπαλλήλους του Facebook (όπως ο Dave Morin).
«Το Facebook ήταν σαν πανεπιστήμιο για πολλούς από μας», θυμάται ο Kevin Colleran, τον οποίο έφερε στο κοινωνικό μέσο ο κολλητός του ο Parker, ώστε να ασχοληθεί με τη διαφήμιση. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που επιφορτίστηκε με τέτοιες αρμοδιότητες.
«Ήμασταν όλοι πολύ νέοι, είχαμε μόλις αποφοιτήσει, και για τους περισσότερους από την ομάδα ήταν η πρώτη τους δουλειά». Το σπίτι του μάλιστα στη Νέα Υόρκη μετατράπηκε στο πρώτο γραφείο του Facebook στην πόλη.
Πριν φύγει από το μέσο, φρόντισε να γνωρίσει και τη γυναίκα του, μια από τις πρώτες 20 υπαλλήλους…
Gilles Mischler
Είναι ο άνθρωπος που σχεδίασε και έχτισε όλο το IT τμήμα του Facebook από το μηδέν. Έπιασε δουλειά τον Ιούνιο του 2005 και έφυγε τον Μάιο του 2010.
Όταν παραιτήθηκε, τον άρπαξε αμέσως η gaming εταιρία Playdom. Μερικές βδομάδες μετά, η Playdom εξαγοράστηκε από την Disney έναντι 700 εκατ. δολαρίων.
Ο Mischler είχε επίσης σημαντική εμπλοκή και στο Dropbox, στο οποίο εργάστηκε για 5 χρόνια. Μετά δούλεψε στη WeWork και σήμερα δηλώνει «συνταξιούχος». Έτσι γράφει τουλάχιστον στο προφίλ του στο LinkedIn…
Scott Marlette
Αν μπαίνεις σε προφίλ και κοιτάς φωτογραφίες φίλων και γνωστών, είναι ο Marlette που πρέπει να ευχαριστείς γι’ αυτό. Ήταν ο άνθρωπος που σχεδίασε και δημιούργησε την πρώτη φωτογραφική εφαρμογή του Facebook, αρχίζοντας από τον Ιούνιο του 2005.
Έμεινε ως τον Ιανουάριο του 2010 και έφυγε για να συνυπογράψει την ίδρυση του ιατρικού startup DoodRx.
Σήμερα είναι συνεργάτης στην επενδυτική Slow Ventures, πλάι σε πολλούς από τους παλιούς του συναδέλφους στο Facebook.
Aaron Sittig
Όταν ταγκάρεις φίλους σε φωτογραφίες στο Facebook και κάθε φορά που πατάς «like», τον Aaron Sittig ευχαριστείς χωρίς να το ξέρεις. Στο κοινωνικό δίκτυο τον έφερε τον Μάιο του 2005 ο κολλητός του, Sean Parker, καθώς είχαν συνεργαστεί και στον Napster.
Στο Facebook έμεινε ως τον Δεκέμβριο του 2010, επέστρεψε όμως τον Ιανουάριο του 2011 και παρέμεινε για άλλα δύο χρόνια (ως τον Δεκέμβριο του 2012).
Καλός φίλος του Mark έκτοτε, ο Sittig ανέλαβε το 2015 διευθυντική θέση στο Public Studio, μια σχεδιαστική εταιρία στο Σαν Φρανσίσκο.
Μόλις δύο άνθρωποι παραμένουν στο Facebook από την αρχική εντεκάδα και ο ένας δεν είναι ακριβώς ο τυπικός υπάλληλος…
