Όσο πιο πολύ χρόνο περνά κανείς μπροστά σε μια οθόνη (τηλεόραση, υπολογιστής, κινητό τηλέφωνο κ.τ.λ.) και όσο λιγότερες είναι οι διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις με συνανθρώπους του, τόσο περισσότερο υποβαθμίζεται η ικανότητά του να «διαβάζει» τα συναισθήματα των άλλων.
Πόσω μάλλον όταν αυτό παρατηρείται στα παιδιά.
Μια ομάδα ερευνητών από το UCLA διαπίστωσε, ότι τα παιδιά που δε χρησιμοποιούσαν τηλέφωνο, τηλεόραση ή υπολογιστή για χρονικό διάστημα πέντε ημερών ήταν καλύτερα στο να «διαβάζουν» σωστά τα συναισθήματα των άλλων, σε σχέση με μια άλλη ομάδα συνομηλίκων τους, οι οποίοι πέρασαν το ίδιο χρονικό διάστημα απορροφημένοι από τις ηλεκτρονικές συσκευές, στο συνηθισμένο, επιτρεπόμενο χρόνο γι’ αυτά.
«Πολλοί άνθρωποι εξετάζουν τα οφέλη των ψηφιακών μέσων στην εκπαίδευση, όμως ελάχιστοι αναφέρουν το κόστος αυτής της εξέλιξης» ανέφερε σε μια ανακοίνωσή της η καθηγήτρια ψυχολογίας στο UCLA και επικεφαλής της έρευνας, Patricia Greenfield.
«Η μειωμένη ευαισθησία στις συναισθηματικές νύξεις –το να χάνει δηλαδή κανείς την ικανότητά του να κατανοεί τα συναισθήματα των άλλων- συγκαταλέγεται σε αυτό το κόστος» είπε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του LiveScience, οι ερευνητές μελέτησαν τη συμπεριφορά 105 παιδιών σε ένα δημόσιο σχολείο της Καλιφόρνια, τα οποία περνούσαν περίπου 4,5 ώρες μπροστά από μια ηλεκτρονική οθόνη, σε μια συνηθισμένη σχολική ημέρα.
Τα μισά από αυτά μεταφέρθηκαν σε μια κατασκήνωση, όπου δεν επιτρεπόταν να έρθουν καθόλου σε επαφή με ηλεκτρονικές συσκευές για πέντε ημέρες.
Τα υπόλοιπα παρέμειναν στο σχολείο και δεν προέκυψε καμία αλλαγή στις «ηλεκτρονικές συνήθειές» τους.
Οι ερευνητές έδειξαν σε κάθε παιδί εικόνες από ανθρώπους με χαρούμενη, λυπημένη, θυμωμένη ή φοβισμένη έκφραση ή βίντεο με ηθοποιούς που έδειχναν ένα σίγουρο για τον εαυτό του ή αγχωμένο μαθητή την ώρα που παρέδιδε ένα τεστ στο δάσκαλό του και στη συνέχεια, τους ζήτησαν να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα που έβλεπαν.
Μετά από πέντε ημέρες, οι ερευνητές επανέλαβαν μια παρόμοια εκδοχή του ίδιου τεστ και διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που ήταν στην κατασκήνωση, εμφάνιζαν βελτίωση στις απαντήσεις τους.
«Απαιτείται να γίνουν περισσότερες έρευνες στον τομέα αυτό, προτού παρέχουμε ξεκάθαρες οδηγίες στους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, σε ό,τι αφορά την επίδραση της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων στην υγεία των παιδιών» σχολίασε από την πλευρά της η ψυχολόγος Dana Klisanin.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, Jim Taylor, «παρότι τα αποτελέσματα της έρευνας βρίσκονται σε προκαταρκτικό στάδιο, ακριβώς επειδή είχε μικρό δείγμα, τα ευρήματα αξίζουν της προσοχής μας».
«Άλλωστε όσο περισσότερο χρόνο περνά κανείς μπροστά από μια οθόνη, τόσο λιγότερο χρόνο περνά με άλλους ανθρώπους. Οι συναισθηματικές δεξιότητες αναπτύσσονται στην πράξη μέσα από την πραγματική αλληλεπίδραση» κατέληξε ο ίδιος.
Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Computers in Human Behavior.