Στη σημερινή εποχή μπορούμε να δούμε οποιονδήποτε αριθμό στη φανέλα ενός ποδοσφαιριστή, αλλά κάποτε δεν ήταν έτσι.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που έχει να παρουσιάσει πολλές αλλαγές στο πέρασμα του χρόνου. Αλλες θετικές, άλλες αρνητικές. Αλλες ήταν απαραίτητες, άλλες δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνουν.
Μία από τις σημαντικότερες, όσο αυτονόητη κι αν μας φαίνεται σήμερα, ήταν το να καθιερωθούν οι αριθμοί στις φανέλες των παικτών. Κάτι που ξεκίνησε ως συζήτηση στην Αγγλία στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να γίνει δεκτή η πρόταση.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η Τσέλσι έβαλε αριθμούς στις φανέλες των παικτών της για μια περιοδεία φιλικών αγώνων στη Βραζιλία το 1929, κίνηση που προκάλεσε θετικά σχόλια στον Τύπο, αλλά η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας παρέμενε… δύσκολη.
Τελικά όλα θα άλλαζαν το 1933 και συγκεκριμένα στον τελικό του αγγικού κυπέλλου ανάμεσα σε Έβερτον και Μάντσεστερ Σίτι. Εκεί, η ομάδα του Λίβερπουλ είχε αριθμούς από το 1 ως το 11 στις φανέλες της, αυτή από το Μάντσεστερ από το 12 ως το 22 και τα σχόλια όλων είναι ήταν τόσο θετικά, ώστε να αρχίσει να υποχωρεί και η ομοσπονδία.
Μια υποχώρηση που ολοκληρώθηκε το 1939, όταν η σεζόν άρχισε -αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω του Β’ παγκοσμίου πολέμου- με τις ομάδες να έχουν κανονικά αριθμούς στις φανέλες τους.
