Η φράση «είναι για τα πανηγύρια» χρησιμοποιείται μεταφορικά για να υποδείξουμε κάποιον που δεν είναι τόσο σοβαρός όσο πρέπει, όσο το απαιτεί η περίσταση. Στην περίπτωση της Εθνικής Ελλάδας και του Μουντιάλ 1994, η φράση μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, αφού το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πίστευε ότι προετοιμαζόταν για την πρώτη του συμμετοχή στην τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά όταν η αποστολή έφτασε στις ΗΠΑ, γρήγορα συνειδητοποίησαν όλοι ότι το ποδόσφαιρο, το αγωνιστικό κομμάτι, είχε περάσει σε 2η και 3η μοίρα για την τότε διοίκηση της ΕΠΟ…
«Γεια σου Ελλάδα, ποιος Θεός δεν ζήλεψε τα θαύματά σου», έλεγε το τραγούδι που είχε βγει για να αποθεώσει την ομάδα του Αλκέτα Παναγούλια που είχε καταφέρει για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου να πάρει την πρόκριση για ένα Μουντιάλ. Σημαντικό γεγονός, αν μη τι άλλο. Γεγονός που προκαλούσε ενθουσιασμό από μόνο του. Αν, λοιπόν, σε αυτό προσθέσουμε και τον υπέρμετρο ενθουσιασμό που ούτως ή άλλως νιώθει ο Έλληνας από μόνος του, αφού δεν έχει μέτρο στις αντιδράσεις του, είτε θετικές είτε αρνητικές, θα έπρεπε να καταλάβει κανείς ότι οι οιωνοί δεν ήταν καλοί. Και φάνηκε από νωρίς. Από πολύ νωρίς…
Ενώ όλες οι ομάδες πήγαν στις ΗΠΑ 5-6 μέρες πριν το πρώτο τους παιχνίδι, όπως συμβαίνει πάντα στα Παγκόσμια Κύπελλα, η Ελλάδα αποφάσισε να πρωτοτυπήσει: Πήγε στην Αμερική ένα μήνα πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Είπαμε, ο Έλληνας δεν έχει κανένα μέτρο σε τίποτα. Επισήμως, η Εθνική ομάδα πήγε τόσο νωρίς στις ΗΠΑ ώστε να προσαρμοστεί πλήρως σε όλα. Ανεπισήμως, η Εθνική πήγε τόσο νωρίς στις ΗΠΑ για να κάνουν το κομμάτι τους οι Έλληνες ομογενείς και μαζί τους, προφανώς, και κάποια μέλη της ομοσπονδίας.
«Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο λάθος. Επί ένα μήνα ήμασταν εκεί λόγω του ενθουσιασμού της ομογένειας. Όλο αυτό, τελικά, μας γύρισε μπούμερανγκ, μας κούρασε, μας έβγαλε από τον στόχο μας. Γιατί ο στόχος μας έπρεπε να είναι το να παίξουμε ποδόσφαιρο», θα πει σε συνέντευξή του, χρόνια μετά, ο Νίκος Νιόπλιας, ένας από τους παίκτες που είχε συμπεριλάβει στην αποστολή ο Παναγούλιας.
«Η τεχνογνωσία γύρω από την προσέγγιση τόσο μεγάλων διοργανώσεων δεν είχε φτάσει ακόμη στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε σημαντικά προβλήματα στη διαχείριση της συμμετοχής μας στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα και δεν ξέραμε πώς στήνεται και λειτουργεί μια αποστολή για το Μουντιάλ. Πήγαμε νωρίς, δεν είχαμε προσήλωση στη δουλειά μας, δεν ασχοληθήκαμε με το ποδόσφαιρο και την προετοιμασία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην είμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση όταν κληθήκαμε να δώσουμε τον πρώτο αγώνα μας κόντρα στην Αργεντινή, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα», είπε από την πλευρά του ο Στράτος Αποστολάκης.
Τα επικά βίντεο με Παναγούλια και Τριβέλλα
Η Εθνική Ελλάδας, επομένως, ήταν στις ΗΠΑ ένα μήνα πριν το Μουντιάλ για να πάει από τη μία εκδήλωση στην άλλη, να κάνουν… πασαρέλα οι παράγοντες και να διασκεδάσουν οι ομογενείς, μέσα στην υπερηφάνεια που ένιωθαν. Παράλληλα, η… οργάνωση της ομοσπονδίας ήταν τόσο δυνατή, ώστε η ομάδα να πρέπει να κάνει καθημερινά 45 λεπτά δρόμο για να πάει στο γήπεδο της προπόνησης, ενώ την ημέρα του αγώνα με την Αργεντινή, την ημέρα του πρώτου αγώνα της ιστορίας της σε τελική φάση Μουντιάλ, ταξίδεψε… 2,5 ώρες για να φτάσει στο γήπεδο.
Δεν προκαλεί εντύπωση, επομένως, το 4-0 από την παρέα του Μαραντόνα. Δεν προκαλεί εντύπωση ούτε το 4-0 από τη Βουλγαρία, ούτε το 2-0 από τη Νιγηρία. Δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το… θαύμα που ζήλευαν και οι Θεοί, εκείνο το καλοκαίρι, ήταν οι τρεις ήττες με συνολικά γκολ 0-10 και με τους παρευρισκόμενους να έχουν καταγράψει σκηνές απείρου κάλλους με τον Παναγούλια έξαλλο στα αποδυτήρια να ζητάει έστω ένα γκολ ή να απειλεί τον πρόεδρο της ΕΠΟ, Κώστα Τριβέλλα, ότι θα τον κατεβάσει από το πούλμαν της αποστολής.
Μια κατάσταση, γενικώς, η οποία δεν παρατηρείται σε μια ομάδα, σε μια ομοσπονδία, σε μια αποστολή η οποία χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα. Με τους παίκτες, φυσικά, να είναι οι μοναδικοί που δεν φταίνε για όλο αυτό το… πανηγύρι που είχε στηθεί για την παρθενική -και αξέχαστη- συμμετοχή της Εθνικής Ελλάδας σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο…
