Έπειτα από 3,5 χρόνια ο Σίνισα Μιχάιλοβιτς έλυσε τη συνεργασία του με την Μπολόνια, πληρώνοντας το… μάρμαρο για το κάκιστο ξεκίνημά της στη φετινή Serie A.
Ο Σέρβος τεχνικός, που δίνει τη δική του «μάχη» με τη λευχαιμία και είναι πλέον έτοιμος – όπως επιβεβαίωσε κι ο ίδιος – να νικήσει ξανά, αποχαιρέτησε την ιταλική ομάδα μέσω ενός πολύ συγκινητικού γράμματος, μιλώντας για τη σχέση ζωής που ανέπτυξε απ’ το 2019 με όλους στην Μπολόνια κι αφήνοντας μία μικρή πικρία για τον τρόπο με τον οποίο χώρισαν οι δρόμοι του με τον σύλλογο.
Αναλυτικά το γράμμα και το «αντίο» του Σίνισα Μιχάιλοβιτς:
«Είναι μέρος της ζωής ενός παίκτη ή ενός προπονητή να φεύγει αργά ή γρήγορα, καθώς οι αθλητικές εποχές ξεκινούν, αναπτύσσονται, δίνουν χαρά και μερικές φορές απογοήτευση, μετά όμως αναπόφευκτα τελειώνουν. Τίποτα δεν είναι αιώνιο.
Αλλά αυτή τη φορά, η αίσθηση του να γυρίσω πίσω για μια τελευταία φορά είναι λίγο πιο θλιβερή. Γιατί δεν αποχαιρετώ απλώς οπαδούς που με φρόντισαν και με στήριξαν για τρεισήμισι χρόνια γεμάτα δάκρυα χαράς και πόνου, επιτυχιών, προβλημάτων και επανεκκινήσεων. Σας χαιρετώ ως αδέρφια και συμπολίτες.
Ο χρόνος μου στη Μπολόνια δεν ήταν μόνο ποδόσφαιρο, όχι μόνο αθλητισμός. Ήταν μια ένωση ψυχών, που περπατούσαν μαζί μέσα από ένα σκοτεινό τούνελ για να βρουν το φως. Ένιωσα τη στοργή σας για τον προπονητή και τον άνθρωπο. Η ζεστασιά σας με άγγιξε τις πιο δύσκολες στιγμές. Προσπάθησα να ανταποδώσω αυτή τη στοργή με την απόλυτη αφοσίωσή μου στη φανέλα, χωρίς να παραιτούμαι ποτέ στο γήπεδο ή στο κρεβάτι του νοσοκομείου».
Είμαι στην Ιταλία για πολλά χρόνια και τα πρόσφατα γεγονότα με έχουν κάνει λίγο πιο ήπιο, αλλά παραμένω σκληρός, αγενής και ευθύς Σέρβος, οπότε δεν ήμουν πάντα σε θέση να εκφράσω τα αισθήματα ευγνωμοσύνης μου. Αλλά απάντησα με την αίσθηση του καθήκοντός μου, κάνοντας τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορούσα, ακόμα και στις πιο δραματικές περιστάσεις.
Ελπίζω να το έχω πετύχει, τουλάχιστον λίγο. Θα μπορούσαμε να τα είχαμε πάει καλύτερα; Μπορεί. Τα έδωσα όλα; Ναι, χωρίς αμφιβολία. Αυτό μου επιτρέπει να σας κοιτάζω όλους στα μάτια με το κεφάλι ψηλά και να μην μετανιώνω.
Αν κατάφερα να το κάνω αυτό, είναι επίσης χάρη σε εσάς τους οπαδούς και σε όλη την πόλη της Μπολόνια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις ομιλίες σας στο San Luca για μένα, την ενθάρρυνση και τη συγκίνηση όταν ανακηρύχθηκα Επίτιμος Δημότης της Μπολόνια. Δεν υπήρξα ποτέ υποκριτής και δεν θα είμαι τώρα: Δεν καταλαβαίνω γιατί με απέλυσαν.
Το αποδέχομαι, ως επαγγελματίας πρέπει, αλλά πίστευα ότι η κατάσταση ήταν ελεγχόμενη και μπορούσε να βελτιωθεί. Ο σύλλογος δεν το έβλεπε με τον ίδιο τρόπο. Είμαστε μόλις πέντε γύρους στο πρωτάθλημα, δυσκολεύομαι να σκεφτώ ότι όλα αυτά εξαρτώνται μόνο από τα πρόσφατα αποτελέσματα και δεν είναι μια απόφαση που αιωρείται στην ατμόσφαιρα εδώ και αρκετό καιρό.
Κρίμα. Θέλω να επισημάνω ότι η υγεία μου είναι τώρα καλή και συνεχώς βελτιώνεται. Δεν λαμβάνω πλέον θεραπεία, απλώς κάνω εξετάσεις. Ήμουν σε όλες τις προπονήσεις τις τελευταίες εβδομάδες, το μόνο εμπόδιο μου είναι ότι δεν μπορώ να μείνω στον ήλιο για πολύ».
