Οι 13 πόντοι του Δημήτρη Διαμαντίδη σε 75 δευτερόλεπτα εναντίον της Ολύμπια Λουμπλιάνα είναι η δεύτερη καλύτερη επίδοση, μετά τους 13 πόντους του Τρέισι ΜακΓκρέιντι σε…35 δευτερόλεπτα.

4/4 βολές, 3/3 δίποντα, 1/1 τρίποντο σε ένα λεπτό και δεκαπέντε δευτερόλεπτα… Αυτή ήταν η επίδοση του Δημήτρη Διαμαντίδη με το σκορ στο 66-71 υπέρ της Ολύμπια και 75 δευτερόλεπτα να απομένουν για τη λήξη της αναμέτρησης. Ο Διαμαντίδης σκόραρε όλους τους πόντους του Παναθηναϊκού, όντας μάλιστα απόλυτα εύστοχος, ενώ ο Νταμίρ Μάρκοτα που ήταν ο προσωπικός του αντίπαλος στις περισσότερες φάσεις, μάλλον θα βλέπει εφιάλτες με μια πράσινη φανέλα με το 13.

Μετά το τέλος του αγώνα, οι ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού περικύκλωσαν τον Διαμαντίδη για μια δήλωση, με τον ίδιο να τηρεί τις παραδόσεις λέγοντας. «Όχι εμένα ρε παιδιά. Δεν έχω τι να πω». Λίγα λεπτά αργότερα πάντως, στο πάρκινγκ του ΟΑΚΑ, όταν του είπαμε ότι έχει σπάσει κάθε ρεκόρ παραγωγικότητας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ισοφαρίζοντας την επίδοση του Τρέισι ΜακΓκρέιντι στο ΝΒΑ, απάντησε ως… κλασικός Διαμαντίδης. «Καλά, καλά, να δω τι θα γράφετε πάλι…».

Όσο εύκολα του είναι να σκοράρει 13 πόντους σε 75 δευτερόλεπτα –είχε μόλις 3 μέχρι το σημείο εκείνο- και να μοιράσει 11 ασίστ σε 32 λεπτά συμμετοχής, τόσο δύσκολο του είναι να μοιραστεί με τον… υπόλοιπο πλανήτη τα συναισθήματά του. Για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού βέβαια, το γεγονός ότι ο Μήτσος δεν κάνει δηλώσεις είναι μάλλον –και δικαίως- παγερά αδιάφορο, όσο κάνει τέτοια… όργια στο παρκέ.

Στο ΝΒΑ πάντως, εκεί που οι «παραστάσεις» σαν του Διαμαντίδη συζητιούνται για δεκαετίες, ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι και ο Ρέτζι Μίλερ, είπαν και έκαναν πολύ περισσότερα, την ημέρα που έσπασαν τα κοντέρ παραγωγικότητας, σε αντίθεση με τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, που αρκέστηκε να φτύσει το παρκέ μόλις σκόραρε το καλάθι που έστειλε τον αγώνα στην παράταση.

8 πόντοι σε 8 δευτερόλεπτα!
Στις 7 Μαΐου του 1995, στον πρώτο αγώνα των ημιτελικών της Ανατολικής περιφέρειας, ανάμεσα στους Πέισερς και τους Νικς στη Νέα Υόρκη, και με το σκορ στο 105-99 για τους γηπεδούχους, 18 δευτερόλεπτα για τη λήξη, ο Ρέτζι Μίλερ σκοράρει 8 πόντους σε 8,9 δευτερόλεπτα, και οδηγεί τους Πέισερς στη νίκη με 105-107, αφήνοντας άναυδο τον Πατ Ράιλι στον πάγκο και τον Σπαικ Λι στην πρώτη σειρά των επισήμων του Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν.

Το ρεπερτόριο του Ρέτζι «Κίλερ» περιελάμβανε ένα τρίποντο, ένα κλέψιμο, ένα ακόμα τρίποντο, ένα επιθετικό ριμπάουντ και δύο εύστοχες βολές, σε 8.9 δευτερόλεπτα! Έχουν περάσει 15 χρόνια, αλλά η συγκεκριμένη επίδοση του Μίλερ –που τελικά οδήγησε την Ιντιάνα μέχρι τους τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας απέναντι στους Μπουλς- συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς ως η κορυφαία παράσταση στην έδρα των Νικς, με τον ίδιο τον Μίλερ να είναι ο «αγαπημένος εχθρός» της Νέας Υόρκης.

Την 1η Ιουνίου του 1994, στου τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας, ο Μίλερ είχε σκοράρει 25 πόντους στο τελευταίο δωδεκάλεπτο, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με μια βαθειά υπόκλιση στους φιλάθλους των Νικς, που δεν ήξεραν τι τους επιφύλασσε η… μοίρα ένα χρόνο αργότερα.

Καλός ο Μήτσος, αλλά κι ο T-Mac…
Μπορεί η επίδοση του Διαμαντίδη να είναι σταθμός για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά έξι χρόνια νωρίτερα, ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι, την εποχή που ήταν υγιής και θεωρούνταν ένας από τους πιο προικισμένους επιθετικούς στο ΝΒΑ, κατόρθωσε να σκοράρει τέσσερα τρίποντα –ένα εκ των οποίων εξελίχθηκε σε τετράποντο με τη συμπληρωματική βολή- μέσα σε 33 δευτερόλεπτα.

Αυτοί οι 13 πόντοι του T-Mac με τη φανέλα των Ρόκετς σε αναμέτρηση απέναντι στους Σπερς και με το σκορ στο 76-68, παραμένουν ένα μοναδικό φαινόμενο ακόμα και για τα δεδομένα του ΝΒΑ, καθώς ήταν αδύνατον για τους παίκτες του Πόποβιτς να σταματήσουν τον σεληνιασμένο ΜακΓκρέιντι. Όταν μάλιστα ο ηγέτης των Ρόκετς σκοράρει το νικητήριο τρίποντο και γράφει το 81-80, η κάμερα «πιάνει» τον Ντέβιν Μπραουν τον Σπερς να κοιτάζει αποσβολωμένος ψελλίζοντας… «what the fuck», μη μπορώντας να πιστέψει τι έπαθε ο ίδιος και οι συμπαίκτες του.

Πηγή: gazzetta.gr