Ως γνωστόν, οι μεγάλες ομάδες ξεκινούν από τον τερματοφύλακα και δεν είναι τυχαίο ότι όσοι αποτελούν αυτή τη λίστα έχουν βρεθεί ή βρίσκονται κάτω από τα δοκάρια τεράστιων συλλόγων. Γκολκίπερ που η καριέρα και η παρουσία τους κάτω από τα δοκάρια προκαλούν δέος, έχουν βάλει το όνομά τους στους καλύτερους όλων των εποχών μέσω της κορυφαίας διοργάνωσης γράφοντας ιστορία. Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν, Μπάγερν, Αγιαξ, Μπαρτσελόνα, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Γιουβέντους είχαν στις τάξεις τους Νο1 που ακολουθούν και που έχουν/είχαν κάνει συνήθεια να μην δέχονται γκολ στο Champions League. 52 | Ικερ Κασίγιας Πριν η Ρεάλ κληρωθεί με την Ατλέτικο στα προημιτελικά βρισκόταν κάτω από τον Φαν Ντερ Σαρ, όμως μετά τους αγώνες με τους Ροχιμπλάνκος τον άφησε για πάντα πίσω και συνεχίζει. Ο Ικερ έκανε ντεμπούτο στη διοργάνωση το 1999 κόντρα στον Ολυμπιακό και έχει συνδέσει το όνομά του με το Champions League, το οποίο έχει κατακτήσει τρεις φορές (2000, 2002, 2014) ως βασικός με την Ρεάλ Μαδρίτης. Ακόμα και όταν πρόσφατα βρέθηκε να είναι δεύτερη επιλογή για το πρωτάθλημα από Ζοσέ Μουρίνιο και Κάρλο Αντσελότι, ήταν αυτός που έπαιζε τα ματς της Ευρώπης και σήμερα έχει φτάσει τις 150 συμμετοχές. Ακόμα και αν αμφισβητήθηκε τελευταία σαν χαρακτήρας και παίκτης, ο Άγιος Ικερ έχει κάνει φανταστικές επεμβάσεις και εμφανίσεις που τον κάνουν θρύλο όλων των εποχών στον θεσμό.
51 | Εντβιν Φαν Ντερ Σαρ Είναι ο μόνος από αυτούς που βρίσκονται εδώ που έχει παίξει στη διοργάνωση με τρεις διαφορετικές ομάδες και ο μόνος που την έχει κατακτήσει με δύο διαφορετικές. Ηταν μέλος της χρυσής γενιάς του Αγιαξ που το 1995 νίκησε 1-0 την Μίλαν και το 2008 ήταν αυτός που απέκρουσε το πέναλτι του Ανελκά στην Μόσχα χαρίζοντας στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον τεράστιο τίτλο στον αγγλικό εμφύλιο με την Τσέλσι. Ο Φαν Ντερ Σαν έχει παίξει κάποια ματς και με την Γιουβέντους, όμως κυρίως χάρη στην παρουσία του στους Κόκκινους Διαβόλους (2005-2011) κράτησε τόσες πολλές φορές την εστία του ανέπαφη σε σημείο που να είναι κάποια στιγμή ο Νο1 της λίστας.
46 | Πετρ Τσεχ Υστερα από μία χρονιά στην Σπάρτα Πράγας και δύο στην Ρεν, ο Τσεχ έκανε το μεγάλο βήμα με τη μεταγραφή στην Τσέλσι, στην οποία έγινε αμέσως βασικός. Ο Τσέχος ήταν σημαντικό κομμάτι στην ομάδα που έχτισε ο Μουρίνιο, όμως έπαιξε στον τελικό του 2008 κόντρα στην Γιουνάιτεντ υπό τις οδηγίες του Γκραντ και παρότι έπιασε το πέναλτι του Κριστιάνο Ρονάλντο περιορίστηκε στον ρόλο του φιναλίστ στον τελικό της Μόσχας. Ο 33χρονος κατέκτησε τελικά το Champions League το 2012 στον τελικό με την Μπάγερν όταν μέσα στο Μόναχο έπιασε το πέναλτι του Ρόμπεν στην παράταση και στη ρουλέτα έπεσε σωστά και στις 5 εκτελέσεις και απέκρουσε αυτή του Ολιτς. Φέτος, ύστερα από πολλά χρόνια, έχασε τη θέση του από τον Κουρτουά, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρει γάντια σε μεγάλη ομάδα και θα συνεχίσει να προσφέρει στη διοργάνωση. 45 | Βίκτορ Βαλδές Αυτός με τους περισσότερους τίτλους είναι ο Βίκτορ Βαλδές, ο οποίος ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της καλύτερης Μπαρτσελόνα όλων των εποχών και μαζί πανηγύρισαν την κατάκτηση του Champions League το 2006, το 2009 και το 2011. Πολλές φορές δέχθηκε κριτική για το ότι δεν βρίσκεται στο επίπεδο τον υπόλοιπων αστεριών και ‘άκουσε’ ότι οι Μπλαουγκράνα αξίζουν έναν καλύτερο τερματοφύλακα, όμως τα τελευταία χρόνια βελτιώθηκε πάρα πολύ και μάλιστα αποφάσισε να μην ανανεώσει. Αν δεν δεν είχε ψάξει μία νέα εμπειρία στην καριέρα του και δεν είχε τον σοβαρό τραυματισμό που τον έχει αφήσει ουσιαστικά εκτός για περισσότερο από έναν χρόνο, θα ήταν πιθανότατα στο Νο1 της λίστας.
36 | Τζίτζι Μπουφόν Ο καλύτερος τερματοφύλακας που έχει δει ποτέ ο πλανήτης, είναι πολύ χαμηλά εδώ σε σχέση με τη μυθική αξία του. Ο Μπουφόν έγινε βασικός σε top level στα 17 του και παραμένει μέχρι σήμερα, ενώ αν η Μεγάλη Κυρία δεν είχε υποστεί πλήγμα από το Calciopoli, σίγουρα οι συμμετοχές και τα clean sheet του θα ήταν πολλά περισσότερα. Ο 37χρονος έχει παίξει στον τελικό της κορυφαίας διοργάνωσης το 2003 στον ιταλικό εμφύλιο κόντρα στην Μίλαν, όμως οι δύο αποκρούσεις του στη ρώσικη ρουλέτα δεν ήταν αρκετές για να δώσουν στον ίδιο και τους συμπαίκτες του τον τίτλο. Για πρώτη φορά από τότε βρίσκεται ξανά στα ημιτελικά και ελπίζει οι Μπιανκονέρι να τελειώσουν τη δουλειά και να αποκλείσουν την Ρεάλ Μαδρίτης.
35 | Νέλσον Ντίντα Μοναδικός μη Ευρωπαίος σε αυτό το κλειστό κλαμπ, ο αριστεροπόδαρος ύψους 1.95μ. μπορεί να ήταν συχνά επιρρεπής στις γκέλες, όμως συνέδεσε την καριέρα και το όνομά του με τα καλύτερα χρόνια της Μίλαν στην κορυφαία διοργάνωση. Ο Βραζιλιάνος κατέκτησε δύο φορές το Champions League με τους Ροσονέρι και την πρώτη, το 2003 στο Old Trafford στον ιταλικό εμφύλιο με την Γιουβέντους, κράτησε το «μηδέν» για 120 λεπτά και απέκρουσε τρία από τα πέντε πέναλτι όντας ο απόλυτος πρωταγωνιστικής των Μιλανέζων. Ο Ντίντα έμεινε στο San Siro για δέκα χρόνια (2000-2010) κατακτώντας όλους τους τίτλους με την Μίλαν και το 2007 σήκωσε για δεύτερη φορά την κούπα με τα μεγάλα αυτιά στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας κόντρα στην Λίβερπουλ.
34 | Ολιβερ Καν Τελευταίος στη λίστα αλλά ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες των τελευταίων 25 ετών, ο Καν έγραψε ιστορία με την Μπάγερν. Ο ξανθομάλλης τερματοφύλακας με ρίζες από την Λετονία γεννήθηκε και έπαιξε μπάλα στην Καρλσρούη και έγινε ‘Βαυαρός’ το 1994 αντί του ποσού ρεκόρ των 4.6 εκατ. μάρκων. Για 14 χρόνια ήταν μόνιμη φιγούρα κάτω από τα δοκάρια του κλαμπ του Μονάχου κάνοντας φανταστικές επεμβάσεις, φωνάζοντας στην άμυνα και βάζοντάς τα με αντιπάλους και συμπαίκτες. Ηταν καθοριστικός στην κατάκτηση του Champions League για την Μπάγερν το 2001 και στον τελικό με την Βαλένθια ο απόλυτος ήρωας καθώς απέκρουσε τρία πέναλτι στην ψυχοφθόρο διαδικασία στο San Siro του Μιλάνο.
Πηγή: gazzetta.gr
