Ο Πέδρο Μαρτίνς αναφέρθηκε στις διαφορές προπονητή – ποδοσφαιριστή, μίλησε για τον θάνατο του αδερφού του, θυμήθηκε την κρούση από τον Ολυμπιακό, απέφυγε να «κοντραριστεί» με τον Αμπέλ Φερέιρα, αποκάλυψε τη μεγαλύτερη φιλοδοξία του και επέλεξε τον καλύτερο παίκτη που έχει προπονήσει…
Ο Πορτογάλος προπονητής του Ολυμπιακού παραχώρησε συνέντευξη σε Μέσο της πατρίδας του και συγκεκριμένα στην ιστοσελίδα tribunaexpresso.pt, αναφερόμενος σε διάφορα θέματα. Αγωνιστικά και μη, ποδοσφαιρικά και μη.
«Πιο δύσκολο να είσαι προπονητής»
Ο Μαρτίνς αναφέρθηκε στις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο να είσαι ποδοσφαιριστής και προπονητής, έχοντας πλέον άποψη και για τα δύο.
«Είναι πολύ πιο δύσκολο να είσαι προπονητής. Μεγαλύτερη η ευθύνη. Πρέπει να είσαι στην κορυφή, πρέπει να είσαι ενημερωμένος, πρέπει να ζητάς όλο και περισσότερα, να ψάχνεις πληροφορίες. Προσπαθώ να μάθω ελληνικά και να βελτιώσω τα αγγλικά μου, πρέπει να μιλώ γαλλικά. Ως προπονητής εργάζομαι 24 ώρες την ημέρα. Στα κοινωνικά δίκτυα είμαι εκτός. Δεν συμμετέχω, δεν διαβάζω», ήταν τα λόγια του προπονητή των Πειραιωτών, εξηγώντας ότι αδιαφορεί για τα social media «επειδή δεν μου λένε τίποτα. Είναι το είδος της κριτικής, που είναι πιο πολύ αρνητική από ότι θετική. Δεν βλέπω τα κοινωνικά μου δίκτυα. Οι άνθρωποι μου τα διαχειρίζονται και αρνούμαι να τα δω. Μερικές φορές τα παιδιά μου θέλουν να μιλάνε γι αυτά στο τραπέζι και δεν το επιτρέπω».
Το σοκ με τον αδερφό του
Στη συνέντευξη του, ο τεχνικός του Ολυμπιακού ρωτήθηκε από τους συμπατριώτες του για τον θάνατο του πατέρα του και του αδερφού του. «Είδα τον πατέρα μου να πεθαίνει. Ο πατέρας μου πήγε στο νοσοκομείο την προηγούμενη μέρα με το αυτοκίνητο, όλα ήταν καλά. Όταν έφτασα την άλλη μέρα στο στο νοσοκομείο, όταν είδα τον πατέρα μου, αμέσως είδα ότι θα πεθάνει εκείνη τη στιγμή. Μας περίμενε να πει αντίο. Αυτό ακριβώς συνέβη. Ο πατέρας μου πέθανε στα χέρια της μητέρας μου, ήταν εξαντλημένος, κουρασμένος και όταν φτάσαμε είπε αντίο και πέθανε», είναι τα λόγια του Πορτογάλου, προσθέτοντας: «Ο αδερφός μου… Ήμουν ο πρώτος που τον είδα. Είχα ένα δείπνο προγραμματισμένο εκείνη την ημέρα μαζί του. Είχαμε ραντεβού για τις επτά το βράδυ. Πήγε εννέα και τριάντα και τίποτα. Ο αδελφός μου ζούσε μόνος του. Ζήτησα από την ανιψιά μου το κλειδί και πήγα στο σπίτι του για να δω τι συμβαίνει. Όταν άνοιξα την πόρτα βρισκόταν στο πάτωμα με ένα μπουκάλι νερό κάτω από τον ώμο του».
Η κρούση, η στήριξη από Μαρινάκη και η πρόκληση
Ηταν λογικό, φυσικά, η συζήτηση του Μαρτίνς με τους συμπατριώτες του να περιστραφεί γύρω από τον Ολυμπιακό, με τον προπονητή να θυμάται πώς ξεκίνησαν όλα.
«Ο Ολυμπιακός είχε ήδη κάνει μια κρούση πριν. Δοκίμασε τον Ιανουάριο εκείνου του έτους, μίλησε με τον πρόεδρο, δεν μπόρεσε να συμφωνήσει, τόσο απλό. Έτσι επέστρεψε ξανά», λέει ο Μαρτίνς, προσθέτοντας ξεκάθαρα ότι ήθελε να προπονήσει εκτός Πορτογαλίας επειδή «χρειαζόμουν νέες προκλήσεις». Αυτή τη νέα πρόκληση, λοιπόν, τη βρήκε στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό, από τον οποίο έχουν περάσει κι άλλοι Πορτογάλοι προπονητές και αυτό ήταν μόνο θετικό, φυσικά, για τον νυν.
«Ο σύλλογος είχε πολλούς Πορτογάλους προπονητές που είχαν αφήσει το στίγμα τους… Στην καθημερινότητα, στην οργάνωση, για παράδειγμα, στο εβδομαδιαίο σχέδιο, ο τρόπος με τον οποίο μιλούσε το προσωπικό. Το να πηγαίνουν οι παίκτες μία ώρα πριν από την προπόνηση, τι είδους προπόνηση έκαναν, τι πρόληψη. Έλεγαν, ο Βίτορ (Περέιρα) έκανε αυτό, ο Μάρκο (Σίλβα) έκανε αυτό, ο Λεονάρντο (Ζαρντίμ) έκανε αυτό. Ακόμη και ο εξοπλισμός στο γυμναστήριο φανερώνει, ότι ήταν εκεί Πορτογάλοι», ήταν τα λόγια του Μαρτίνς, ο οποίος χαρακτήρισε δύσκολη γλώσσα την ελληνική αλλά συμπλήρωσε πως θέλει να μάθει, για να κλείσει τη σχετική ενότητα με τις απαιτήσεις που είχε από τον Ολυμπιακό και τη στήριξη που είχε και έχει από τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
«Το τεχνικό τιμ το έχω πάντα μαζί μου, από τη Μαδέρα, και αυτή ήταν μια απαίτηση. Ο πρόεδρος Μαρινάκης από την πρώτη μέρα που έφτασα είπε, κάνε ό,τι θες να κάνεις, καθάρισε όποιον θέλεις να καθαρίσεις, σε στηρίζω. Πέρυσι έφυγαν 21 παίκτες και ήρθαν 20 παίκτες. Ήταν μια εντελώς νέα ομάδα. Ο Ολυμπιακός δεν ξοδεύει πια περιουσίες όπως παλιά. Αυτή η ομάδα που έχουμε είναι μια νέα ομάδα, σήμερα είναι πολύ πιο έμπειρη μετά από 18 μήνες».
«Φορτούνης, ο καλύτερος όλων»!
Ενα άλλο κομμάτι της συνέντευξης αφορούσε τους νεαρούς παίκτες, τις προσδοκίες που υπάρχουν στις ελληνικές ομάδες, στον Αμπέλ Φερέιρα, στην πρόταση από Αραβία που απέρριψε και στον καλύτερο ποδοσφαιριστή που πέρασε από τα χέρια του.
«Μου αρέσει να δουλεύω με έξυπνους παίκτες και παίκτες που καταλαβαίνουν το παιχνίδι. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να δουλεύω με νέους ή νεότερους, η ηλικία δεν θα μου λέει τίποτα. Έχω έναν παίκτη, ο Γκιγιέρμε, ο οποίος είναι πολύ έξυπνος και δεν είναι πλέον νέος, είναι 28 ετών. Ο αρχηγός είναι τώρα 35 ετών και έφυγε από τον Ολυμπιακό, πήγε στο εξωτερικό και έχει έρθει στον Ολυμπιακό για να τελειώσει την καριέρα του και παίζει σήμερα. Μου αρέσουν οι ομάδες με ένταση και συνήθως η ένταση είναι πιο έμφυτη στους νεότερους. Αλλά πρέπει να υπάρξει ισορροπία», λέει ο προπονητής των ερυθρόλευκων, για να συμπληρώσει ότι το πιο δύσκολο πράγμα που καλείται να διαχειριστεί αυτή τη σεζόν είναι «οι προσδοκίες. Στην Ελλάδα όλα είναι πάθος. Σε μια στιγμή όλα είναι καλά, όλα άριστα και στο επόμενο παιχνίδι όλα είναι λάθος. Τρεις φορές χειρότερα από ότι συμβαίνει στην Πορτογαλία».
Συνεχίζοντας, ο Μαρτίνς είπε ότι «μένω όπου νιώθω καλά. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς κάποιοι προπονητές μένουν 10, 15 χρόνια», πρόσθεσε ότι «στην Ελλάδα έχω ακόμα μεγάλα πράγματα να κάνω, είμαι σίγουρος γι αυτό», ξεκαθάρισε ότι από την πλευρά του δεν υπάρχει ανταγωνισμός με τον Αμπέλ Φερέιρα του ΠΑΟΚ, εκτίμησε ότι σε σχέση με την Πορτογαλία η Ελλάδα είναι «χειρότερη. Σαφώς. Το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό, αλλά εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται πίσω από την Πορτογαλία. Προς το παρόν, δεν έχει την ποιότητα του πορτογαλικού. Είναι πολύ αργό σε όλα τα επίπεδα», αποκάλυψε ότι πρόσφατα απέρριψε καλή πρόταση από Σαουδική Αραβία, κατέθεσε το όνειρο του που είναι να δουλέψει στην Αγγλία και τέλος κλήθηκε να επιλέξει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που είχε ποτέ.
«Στην Ελλάδα, ο Φορτούνης. Στην Πορτογαλία υπήρχαν πολύ σημαντικοί παίκτες … Δεν ξέρω. Δεν είναι εύκολο να διαλέξω…».
