Μπασκετικές καριέρες που πήραν απρόοπτο τέλος από καταχρήσεις

Ο αθλητισμός και ο ζοφερός κόσμος των καταχρήσεων ποτέ δεν αποτέλεσαν καλή μείξη και οι περιπτώσεις που θα δούμε αυτό ακριβώς αποδεικνύουν.

Είναι η δύσκολη καθημερινή ρουτίνα του μπασκετμπολίστα -προπονήσεις, διατροφή και πάλι προπονήσεις- και η έλλειψη κινήτρων λες που οδηγεί κάποιες φορές τους αθλητές στους λάθος δρόμους.

Η ιστορία είναι γνωστή και παλιά: ο διάσημος παίκτης Χ που θα μπορούσε να αφήσει το όνομά του γραμμένο με χρυσά γράμματα στα παρκέ αν ο εθισμός του σε παράνομες ουσίες δεν του κουτσούρευε την καριέρα καθοριστικά.

Ας δούμε λοιπόν τις αθλητικές καριέρες του μαγικού κόσμου του ΝΒΑ που καταστράφηκαν από αλκοόλ και ναρκωτικά, προς γνώση και συμμόρφωση πάντα…

Spencer Haywood

Με 20,3 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του, από το 1969-1983 δηλαδή, ο Haywood άρχισε να παίζει στους Seattle SuperSonics το 1970, οδηγώντας την ομάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της στα playoff του ΝΒΑ, ενώ ο ίδιος επιλέχθηκε 4 φορές στο All-Star Game του θεσμού. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ωστόσο ο παίκτης άρχισε να παραπαίει και κατέληξε με σοβαρό εθισμό στην κοκαΐνη, τον οποίο μετέφερε στα παρκέ όταν έπαιξε για λογαριασμό των ομάδων της Νέας Υόρκης, της Νέας Ορλεάνης και του Λος Άντζελες. Κι όταν οι Lakers βαρέθηκαν τα καμώματά του, τον ξαπέστειλαν για δύο σεζόν στο εξωτερικό, μπας και στρώσει. Δεν έστρωσε όμως ποτέ και η καριέρα του πήρε έτσι αναπάντεχο τέλος…

Marvin Barnes

Με 16 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1974-1980) και παρατσούκλι που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας («Bad News»), το κακό παιδί του ΝΒΑ χαράμισε το ταλέντο του για τις καταχρήσεις. Ξεκινώντας ήδη από τη νεαρή ηλικία του σχολείου, ο Barnes παραδέχτηκε ότι όχι μόνο έκανε χρήση κοκαΐνης, μαριχουάνας και ηρωίνης, αλλά τις διακινούσε κιόλας. Το θαύμα είναι που με τέτοια ζωή κατάφερε να αντέξει 7 σεζόν στο επαγγελματικό μπάσκετ…

David Thompson

Με 22,7 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1975-1984), δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούσαν ότι θα μπορούσε να είναι ο Michael Jordan της εποχής του (πριν τον Michael Jordan δηλαδή), αν δεν γινόταν βέβαια έρμαιο του αλκοόλ και της κοκαΐνης, που φαίνεται να καθόρισε μια ολόκληρη περίοδο. Σαφώς δεν ήταν ο μόνος, αυτός ωστόσο πέταξε την ευκαιρία να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες που πάτησαν ποτέ παρκέ. Και για να καταλάβουμε για τι παίκτη μιλάμε, ο Thompson είναι ένας από τους μόλις 5 παίκτες του NBA που σκόραραν πάνω από 70 πόντους σε ένα ματς! Όσο για τον τραυματισμό του στο γόνατο, που θα τον έκανε να αποχαιρετίσει μια για πάντα τα παρκέ, δεν συνέβη μέσα στο γήπεδο αλλά στο θρυλικό νυχτερινό κέντρο Studio 54…

Michael Ray Richardson

Με 14,8 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1978-1986), ο Richardson ήταν ένας από τους δυναμικότερους και συναρπαστικότερους point guards της εποχής του. Ήταν ωστόσο ο ασυγκράτητος χαρακτήρας του και ο εθισμός του στην κοκαΐνη που θα κατέληγαν στον ισόβιο αποκλεισμό του από το NBA το 1986. Παρά το σοβαρό πρόβλημα με τα ναρκωτικά, ο πρώην παίκτης των Net έπαιζε στην Ευρώπη μέχρι τα τέλη του 2000, δεν θα ήταν όμως ποτέ πια ο ίδιος. Κι όταν μιλάμε για έναν παίκτη που διαφημίστηκε ως ο νέος Clyde Frazier, ο Richardson κατέληξε να γίνει συνώνυμο της απογοήτευσης…

Lewis Lloyd

Με 13,2 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1981-1986, 1989-1990), ο Lloyd ήταν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της επιτυχίας που σημείωσαν οι Houston Rockets στη δεκαετία του ’80, ευθυνόταν όμως ταυτοχρόνως και για τη διαβόητη φήμη που απέκτησε η ομάδα την ίδια περίοδο. Από κοινού με τον συμπαίκτη του Mitchell Wiggins, ο Lloyd αποκλείστηκε για 2,5 χρόνια από τον επαγγελματικό αθλητισμό της Αμερικής το 1986 όταν βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης. Κι όταν επέστρεψε το 1989 στα παρκέ, όλοι έβλεπαν πως δεν ήταν πια ο ίδιος…

Mitchell Wiggins

Με 10 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1983-1986, 1989-1992), ο Wiggins ακολούθησε κατά πόδας τις περιπέτειες του συμπαίκτη του στους Houston Rockets, Lewis Lloyd: όταν η ομάδα του έσκυψε το κεφάλι στην υπεροχή των Boston Celtics στους τελικούς του NBA το 1986, ο γνωστός shooting guard βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης, «κερδίζοντας» 2,5 χρόνια αποκλεισμό από τα γήπεδα των ΗΠΑ. Ο ίδιος εύχεται πλέον ότι το μπασκετικό ταλέντο και γιος του Andrew Wiggins δεν θα χαραμίσει την καριέρα του όπως αυτός…

Chris Washburn

Όταν μιλάμε για πολλά υποσχόμενα φυντάνια που κατέστρεψαν τις καριέρες τους πριν καν αρχίσουν, ένα είναι το όνομα που έρχεται αβίαστα στον νου: η τρίτη γενική επιλογή των ντραφτ του ΝΒΑ για τη χρονιά 1986, Chris Washburn! Κι εκεί που όλοι περίμεναν ότι θα ήταν το επόμενο μεγάλο όνομα του ΝΒΑ, ο πιτσιρικάς είχε άλλη γνώμη: ο σέντερ των Golden State Warriors και Atlanta Hawks κατάφερε να βρεθεί θετικός και στους τρεις ετήσιους ελέγχους στις ισάριθμες σεζόν που έπαιξε στο ΝΒΑ, κερδίζοντας τον ισόβιο αποκλεισμό του από τον οργανωμένο αθλητισμό το 1989! Και σε περίπτωση που διερωτάστε, ήταν και πάλι η κοκαΐνη υπεύθυνη…

Len Bias

Σε μια από τις τραγικότερες ιστορίες του ΝΒΑ, ο σούπερσταρ του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ πέθανε από υπερβολική δόση κοκαΐνης λίγες μόλις μέρες μετά την επιλογή του ως No 1 από τους Boston Celtics στα ντραφτ του 1986. Ο Bias θα ήταν υποτίθεται το νέο πρόσωπο της ιστορικής ομάδας, το ανερχόμενο αστέρι που θα αναλάμβανε τον ρόλο του «γηραλέου» πια Larry Bird. Δεν θα συνέβαινε βέβαια ποτέ, καθώς ο Bias έχασε τη ζωή του στις 19 Ιουνίου 1986, μην παίζοντας ούτε λεπτό στο NBA, αφήνοντας ωστόσο παρακαταθήκη τις θρυλικές δυνατότητες και τις ασύλληπτες προοπτικές του…

Shawn Kemp

Με 14,6 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1989-2003), ο «Reign Man» μπορεί να επιλέχθηκε 6 φορές στο NBA All-Star Game, όλοι ωστόσο θυμούνται ότι θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα στα παρκέ. Ο παίκτης που βασιζόταν αποκλειστικά στις αθλητικές του ικανότητες για να κάνει την απόλυτη διαφορά θα κατάφερνε να συνεχίσει το σερί του ακόμα και όταν έβαλε μπόλικα παραπανίσια κιλά (στους Cleveland Cavaliers), σημειώνοντας επιδόσεις που έκαναν πολλούς αντιπάλους να ντρέπονται. Όταν ωστόσο μετακινήθηκε στους Portland Trailblazers το 2000, τα πράγματα έμελλε να χειροτερεύσουν: η κατάχρηση αλκοόλ και κοκαΐνης άγγιξε νέα επίπεδα, με τον Kemp να βλέπει τον μέσο όρο των πόντων του να πέφτει από τους 17,5 στους μόλις 6,5 στην πρώτη κιόλας σεζόν του στην ομάδα! Η καριέρα του δεν θα αναβίωνε ποτέ δυστυχώς, με τον άλλοτε βασιλιά του παρκέ να παλεύει κάθε σεζόν να κάνει τη δυναμική επιστροφή, κάτι που βέβαια δεν θα συνέβαινε ποτέ…

J.R. Rider

Με 16,7 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1993-2001), ο νικητής του Διαγωνισμού Καρφωμάτων του ΝΒΑ για τη χρονιά 1994 δεν ήταν παίκτης παίξε-γέλασε. Τα αθλητικά του χαρίσματα και οι αγωνιστικές του αρετές υποσκελίστηκαν μόνο από την κατάχρηση μαριχουάνας, με τον ίδιο να παραβιάζει την πολιτική του ΝΒΑ για χρήση απαγορευμένων ουσιών αναρίθμητες φορές. Το 1996 μάλιστα θα συλλαμβανόταν δύο φορές για κατοχή μαριχουάνας, κι αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ήταν πλέον αχαλίνωτος έκανε τις ομάδες επιφυλακτικές να τον εντάξουν στα ρόστερ τους. Κι όταν τελικά κατέληξε στους Denver Nuggets, έμελλε να τους αποχαιρετίσει έπειτα από μόλις 10 παιχνίδια, για να μην επιστρέψει ποτέ πια στα παρκέ: ο 30χρονος παίκτης είδε την ταραγμένη καριέρα του να παίρνει απρόοπτο τέλος…

Vin Baker

Με 15 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1993-2006), ο Baker επιλέχθηκε 4 φορές για τα All-Star Games του ΝΒΑ, όταν έπαιζε για τους Milwaukee Bucks και τους Seattle SuperSonics, πριν βέβαια ο αλκοολισμός του εκτροχιάσει την καριέρα του. Κι έτσι στο τέλος της σεζόν 1998-1999, τα πολλά παραπανίσια κιλά του θα τον μεταμόρφωναν κυριολεκτικά, ρίχνοντας τις επιδόσεις του στα τάρταρα, με τον ίδιο να αναγκάζεται τελικά να αποκαλύψει τον εθισμό του στο αλκοόλ όταν έπαιξε για τους Boston Celtics. Κατόπιν παρέπαιε για λίγα ακόμα χρόνια στο ΝΒΑ, πριν αποχαιρετίσει οριστικά το επαγγελματικό μπάσκετ, με τον ίδιο να μην έχει πλέον τίποτα κοινό με τον αστέρα του χθες…

Keon Clark

Με 8,2 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (1998-2004), το Νο 13 της συνολικής κατάταξης των ντραφτ του 1998 είχε μαγέψει σκάουτερ και κοινό στα κολεγιακά του χρόνια, δεν δικαίωσε ωστόσο ποτέ τις προοπτικές του στην επαγγελματική κατηγορία. Κι αυτό είχε να κάνει μόνο με ένα γεγονός, όπως θα παραδεχόταν χρόνια αργότερα: την εξάρτησή του από το αλκοόλ. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι δεν έπαιξε ποτέ αγώνα νηφάλιος, με το ζοφερό ρεκόρ του να ξεκινά ήδη από τα γυμνασιακά του χρόνια. Ο Clark άντεξε βέβαια 7 σεζόν στο ΝΒΑ, παραπαίοντας μεταξύ 5 ομάδων, πριν σύσσωμος ο μπασκετικός κόσμος αποφανθεί ότι κουράστηκε από τα καμώματά του και τον στείλει μια για πάντα στο σπίτι του…