Εάν υιοθετήσουμε τα λόγια του Εδουάρδο Γκαλεάνο για τον τερματοφύλακα στα «Χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου», τότε θα πρέπει να σιχτιρίσουμε. Όπως εξηγεί ο σπουδαίος Ουρουγουανός συγγραφέας και δημοσιογράφος στην προσπάθειά του να προσφέρει κάποια παρηγοριά στον μοναχικό τύπο με τα γάντια, ο ρόλος του πορτιέρο είναι κακορίζικος. Βρίσκεται εκεί για να χαλάει το παιχνίδι, να αποτρέπει το γκολ και να στερεί το θέαμα που οι «κανονικοί» παίκτες παλεύουν να προσφέρουν. Σίγουρα λοιπόν οι οπαδοί της Αρσεναλ θα τον έχουν καταραστεί. Για όλους τους υπόλοιπους όμως που είδαν τα καμώματά του την Κυριακή το απόγευμα στο «Εμιρεϊτς», ο Νταβίντ Ντε Χέα χάρισε ορισμένα οργιαστικά highlights, τα οποία θα μπορούσαν να ξεπεράσουν σε εικόνα και ένταση ακόμα και τα πιο όμορφα γκολ. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν είχε ανάγκη αυτή την υπερεμφάνιση του Ισπανού, ώστε να διαπιστώσει το τρομερό επίπεδό του. Ωστόσο, στα 27 του έδειξε με τον πιο φανταχτερό τρόπο της καριέρας του, πως αυτός είναι τούτη τη στιγμή ο πιο φορμαρισμένος κι αξιόπιστος Νο1 στον κόσμο. Καθώς λοιπόν άρχισαν άπαντες ανά την υφήλιο να αραδιάζουν κείμενα γεμάτα στατιστικά και ιστορίες, κυκλοφόρησε μία αφήγηση που ξεπερνάει κάθε άλλη και ξετυλίγει την επιρροή και την πίστη του Αλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος φρόντισε να αφήσει ακόμα μία παρακαταθήκη στην λατρεμένη του Γιουνάιτεντ. Το πιο σπουδαίο σε αυτή την εκ των έσω εξιστόρηση, είναι ότι ανήκει στον παλιό προπονητή τερματοφυλάκων του club. O Ερικ Στιλ που είχε το κουμάντο εκείνη την εποχή (2008-’13), σε συνέντευξή του στην «Daily Mail» περιέγραψε το πόσο εύκολα ο 20χρονος τότε Ντε Χέα… έψησε τον Σερ Αλεξ για την αξία του και το πόσο διαφορετικά συμπεριφέρθηκε μαζί του ο κορυφαίος προπονητής. «Τον είχε δει αρχικά μόνο για τρία λεπτά σε ένα βίντεο. Και είπε ότι τον ήθελε. Ηταν μία πολύ ιδιαίτερη απόφαση», λέει ο Στιλ για τον Φέργκιουσον και συνεχίζει με την εξέλιξη της ιστορίας: «Απ’ όσο ξέρω, ο Φέργκι έχει απουσιάσει από τον πάγκο της Γιουνάιτεντ σε επίσημο αγώνα μόνο σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη στο γάμο του γιου του το 2000 και η δεύτερη για να δει από κοντά τον Ντε Χέα. Τόση εντύπωση του είχε κάνει». Ο Σκωτσέζος είχε ταξιδέψει στο «Μεστάγια» για το Βαλένθια-Ατλέτικο Μαδρίτης της 4ης αγωνιστικής της σεζόν 2010-’11. Ο Ισπανός πορτιέρο ήταν 20 ετών και αναδείχτηκε MVP του αγώνα. Δεν χρειαζόταν να δει τίποτα άλλο ο Σερ Αλεξ. Σταδιακά άρχισε να χτίζει τη μεταγραφή, την οποία στις 25 Μαΐου του 2011 ανακοίνωσε ο ίδιος, δίνοντας μεγάλα credits στον πιτσιρικά που είχε επιλέξει, χαρίζοντας του την βαριά ετυμηγορία του διαδόχου του θρυλικού Εντουιν Φαν ντερ Σαρ. «Ο Ντε Χέα είναι πολύ γρήγορος, με εκπληκτικές αντιδράσεις και πιστεύω ότι θα αποτελέσει ιδανική συνέχεια για την εστία μας. Είναι καιρός που τον παρακολουθούσαμε και δουλεύαμε γι’ αυτή την μεταγραφή και είμαι βέβαιος ότι θα μας δικαιώσει». Αυτή η σπάνια δημόσια ψήφος εμπιστοσύνης του Φέργκιουσον είχε και συνέχεια εκτός δημοσιότητας, όπως εξηγεί ο Στιλ: «Ο Σερ Αλεξ έχει υπάρξει υπομονετικός στο να χτίσει αρκετούς ποδοσφαιριστές, αλλά ποτέ ξανά με κάποιον τερματοφύλακα. Εκεί δεν συγχωρούσε και δεν μπορούσε και να περιμένει. Με τον Ντε Χέα όμως το έκανε για πρώτη φορά. Μπορεί να τον άφηνε εκτός κάποιες φορές, αλλά πάντα τον στήριζε. Τον συμβούλευε σαν πατέρας, δεν του φώναξε ποτέ και δεν τον ταπείνωσε ποτέ μπροστά σε άλλους».
I think what I like best about this, is how the camera is moving where it thinks the ball is going, not realising that De Gea is in the way. Durrr pic.twitter.com/eqSOjSPZ0p
— Mike (@mango_carrot) 4 Δεκεμβρίου 2017
Κάπως έτσι φτάσαμε στην επική εμφάνισή του στο 1-3 επί της Αρσεναλ. Ισως να μην είναι τιμητικό για μία ομάδα να έχει ως καλύτερο στο γήπεδο τον τερματοφύλακά της, αλλά σίγουρα δεν θα υπάρχει κανείς στην οικογένεια της Γιουνάιτεντ που να μην νιώθει ευτυχισμένος και ήρεμος με τον Ισπανό στο Νο1. Οι 14 επεμβάσεις του την Κυριακή ισοφάρισαν το ρεκόρ σε αγώνα της Premier League, αλλά τα στατιστικά δεν αρκούν για να κατανοήσει κανείς τα απίστευτα που κατέβαζε στο ντέρμπι, προσθέτοντας με τις αντιδράσεις του μία άγρια ομορφιά στο παιχνίδι. Οσο για το πώς αισθάνεται εκείνος με όλ’ αυτά. Μάλλον δικαιωματικά ανίκητος: «Μερικές φορές ξεκινάς τον αγώνα με μία πολύ καλή επέμβαση και αποκτάς αμέσως καλό feeling. Και τότε νιώθεις ανίκητος». Οπως ακριβώς δηλαδή παρουσιάστηκε στο Λονδίνο… Πηγή: gazzetta.gr