Μπράβο στα παιδιά που δώσανε όρκους νίκης στα αποδυτήρια την περασμένη εβδομάδα. Σκεφτείτε δηλαδή αν δεν έδιναν και τον όρκο τι θα τους έκανε ο Βλαχοδήμος στα Πηγάδια. Μέσα θα τους έριχνε.
Λοιπόν, για να τα λέμε και να τα γράφουμε… Όσους όρκους και να δίνεις αν δεν ξέρεις να πλασάρεις σωστά, γκολ δεν βάζεις. Οι παίκτες του Ολυμπιακού είχαν την υπεροχή από την αρχή. Ιδροκόπησαν, έτρεξαν, μάρκαραν, προσπάθησαν αλλά την κρίσιμη ώρα τα μούσκευαν. Τη μια ο Αμπντούν δεν μπορούσε να κάνει σωστή τελική πάσα την άλλη ο Ντιόγκο δεν μπορούσε να κάνει πλασέ της προκοπής.
Ενώ ο Βλαχοδήμος που φαίνεται πως ξέρει να πλασάρει τη μια φορά που του παρουσιάστηκε η ευκαιρία νίκησε τον Μέγιερι και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό οι τρανταχτές ελλείψεις του στην επίθεση δεν στάθηκε δυνατό να καλυφθούν. Φιλότιμο υπήρξε, διάθεση επίσης. Από ικανότητα όμως…
Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα για τον Ολυμπιακό που δεν κατάφερε να το φτιασιδώσει ο Ερνέστο Βαλβέρδε όσο κι αν ανακάτεψε την τράπουλα. Είναι και θέμα τύχης, δεν λέω. Αλλά τον προπονητή τον θες κι εκεί που πας με τις πολλές ελλείψεις.
Πάει ο Παναθηναϊκός με μισή ομάδα στα Γιάννενα δέχεται δέκα φάσεις, βάζεις το γκολ στο τέλος και φεύγει πασάς. Πάει ο Ολυμπιακός στα Πηγάδια, δέχεται δύο φάσεις φτιάχνει δώδεκα και παθαίνει τη ζημιά. Τάχει η μπάλα. Αλλά και των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν…
ΥΓ: Γραφικοί να μη γίνουμε αλλά μην κλείνουμε τα μάτια. Πέναλτι ήταν και δεν δόθηκε η φάση του Τοροσίδη. Αντί για πέναλτι ο εφευρέτης Κωνσταντινέας του έβγαλε κίτρινη κάρτα.
Ο Μπάμπης Χριστόγλου γράφει στο sday.gr για τα λάθη του Ερνέστο Βαλβέρδε που έφεραν την ήττα του Ολυμπιακού από την Ξάνθη με 1-0.
