Για τη στάση των γονιών των τριών μικρών παιδιών στην Πάτρα που έφυγαν από τη ζωή σε σύντομο χρονικό διάστημα που χθες έδωσαν συνέντευξη επιχειρώντας να δώσουν απαντήσεις για την υπόθεση, που έχει συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία, μιλά στο Mega η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου.

«Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη τραγωδία και καλό θα είναι να είμαστε φειδωλοί στις δηλώσεις μας, μέχρι να δοθούν οι απαντήσεις. Μιλάμε για μια πολύ περίεργη υπόθεση. Το πώς περιμένουμε ο καθένας να βιώσει το πένθος και την απώλειά του, είναι υποκειμενικό. Το πένθος έχει πέντε διαφορετικά στάδια. Ο καθένας ανάλογα με τα συναισθήματά του και τον χαρακτήρα του προσπαθεί να κάνει μια προβολή των δικών του συναισθημάτων σε αυτούς τους γονείς και αυτό είναι λάθος» εξηγεί η κυρία Αργυρίου.

«Όταν έχουμε μια απώλεια, όταν οι γονείς χάνουν ένα παιδί, συνήθως ρωτάμε αν έχουν άλλο παιδί, γιατί αυτό απαλύνει τον πόνο. Εδώ μιλάμε για μια αλυσίδα παιδιών που χάθηκαν χωρίς καμία εξήγηση. Από το νεαρό της ηλικίας των γονιών και κρίνοντας από τα λίγα που έχουμε δει, νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται ακόμα σε άρνηση. Η συνέντευξη αυτή δόθηκε απουσία συναισθήματος» καταλήγει η ψυχολόγος.

Θάνατος παιδιών στην Πάτρα: «Θα πάω σε ψυχίατρο αν μου ζητηθεί για το σύνδρομο Μινχάουζεν» λέει η μητέρα

Οι γονείς των τριών μικρών κοριτσιών στην Πάτρα που έφυγαν από τη ζωή σε σύντομο χρονικό διάστημα μίλησαν χθες για τη συγκλονιστική υπόθεση, σε μια προσπάθεια να δώσουν απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα που έχει προκαλέσει η τραγωδία. «Από τις 29 του μήνα μέχρι σήμερα το μόνο που ακούω είναι: “είσαι φόνισσα, είσαι δολοφόνος, τα σκότωσες, έχεις το τέλειο έγκλημα”. Εντάξει… Πόσο;», είπε, μεταξύ άλλων, η μητέρα των τριών παιδιών που χάθηκαν μέσα σε τρία χρόνια.

Την ώρα που η μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη «έπαιζε» στον αέρα του Star, η Ρούλα Πισπιρίγκου μιλούσε με τον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Φλαμή στο messenger, όπως αναφέρει το pelop.gr. Στη συνομιλία τους, η μητέρα των τριών παιδιών δήλωσε ότι αν χρειαστεί θα πάει σε ψυχίατρο για το σύνδρομο Μινχάουζεν.

Ο διάλογός τους ήταν ο εξής…

Κ.Φ.: Γιατί πιστεύεις ότι κάποιοι λένε… η μάνα η φόνισσα και άλλα τέτοια;

Ρούλα Π.: «Γιατί είναι καχύποπτοι»!

Κ.Φ.: Και για ποιο λόγο δεν λένε π.χ, ο Μάνος;

Ρούλα Π.: Γιατί οι δημοσιογράφοι δίνουν έμφαση σε μένα.

Κ.Φ.: Οι δημοσιογράφοι μπορεί να έχουν πηγές. Δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους.

Ρούλα Π.: Εγώ ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα.

Κ.Φ.: Ναι, αλλά καταλαβαίνεις. Κυκλοφορούν και σενάρια.

Ρούλα Π.: Ναι, καταλαβαίνω, Αλλά κατάλαβε κι εσύ τη θέση μου. Αν σου έλεγαν για τη μάνα σου τι θα απαντούσες;

Κ.Φ.: Θα έπεφτα από τα σύννεφα. Αλλά τους φαίνεται τόσο περίεργο όλο αυτό. Και οι γιατροί δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις. Υπάρχει δε και το σενάριο με το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου.

Ρούλα Π.: Μάλιστα. Όταν έρθει η ώρα θα αποδειχθεί και αυτό.

Κ.Φ.: Ότι δηλαδή κάποιο άτομο μπορεί να πάσχει από αυτό; Πώς θα αποδειχθεί αυτό;

Ρούλα Π.: Αυτά δεν τα ξέρω. Πιθανόν από εξετάσεις ψυχιάτρων. Ούτε αυτοί θα ξέρουν;

Κ.Φ.: Φυσικά και θα ξέρουν. Αν σου ζητηθεί, θα πας και σε ψυχίατρο;

Ρούλα Π.: Φυσικά. Φυσικά και θα πάω.

Σημειώνεται πως το «Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου» οφείλεται σε μια διανοητική διαταραχή όπου τα σωματικά ή ψυχολογικά συμπτώματα προκαλούνται σε άτομα, συνήθως παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες από άλλα άτομα που τα έχουν κάτω από τη φροντίδα τους. Η πιο συνηθισμένη κακοποίηση που υποβάλλονται τα άτομα αυτά είναι η δηλητηρίαση, τα τραύματα και η ασφυξία.