Με μια μακροσκελή δήλωση, πολιτικό-μανιφέστο, η Πόλα Ρούπα έδωσε το στίγμα της μιλώντας ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου της Αθήνας, όπου κάθισε στο ίδιο εδώλιο με τον σύντροφο της, Νίκο Μαζιώτη.
Η Πόλα Ρούπα, λίγες ημέρες μετά τη σύλληψη της, βρέθηκε στο δικαστήριο όπου εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση για αδικήματα σχετικά με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα, για τα οποία πρωτόδικα τους είχε επιβληθεί ποινή κάθειρξης 50 ετών.
«Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν τελειώνει… Εγώ γι’ αυτό ζω και αναπνέω, αλλιώς δεν υπάρχω, δεν θα τα παρατήσουμε για κανένα λόγο, αυτή είναι η ιστορική μας αποστολή… γνωρίζουν ότι μπορώ να πάω μέχρι τον θάνατο».
Εξαπολύοντας απειλές σε βάρος αστυνομικών, αλλά και δικαστικών λειτουργών, η Πόλα Ρούπα αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην ημέρα της σύλληψη της, λέγοντας πως είπε στους άνδρες της αντιτρομοκρατικής ότι «ήταν τυχεροί που ήταν εκεί το παιδί και προσπαθούσα να εξομαλύνω την κατάσταση. Αν ήμουν μόνη μου θα τους εξηγούσα το όνειρο…».
Μάλιστα, υποστήριξε πως για την συμπεριφορά της έπρεπε να την παραπέμψουν σε δίκη «έβριζα από την πρώτη στιγμή, βιαιοπράγησα εναντίον τους. Έκανα απόπειρα να χτυπήσω τον επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής, απείλησα τον Χαρδαλιά και τη Νικολού και είπα να τους μεταβιβάσουν πως όσα χρόνια κι αν περάσουν θα βγω και θα τους ξεριζώσω την καρδιά. Γιατί έκλεισαν το παιδί σε ψυχιατρείο ενώ ήταν υγιές κι αν δεν γνώριζαν πως θα πέθαινα από την απεργία πείνας και δίψας θα το κρατούσαν μέσα. Ο πόλεμος έχει αξίες, αυτοί δεν έχουν, εγώ στο δικό τους παιδί αυτό δεν θα το έκανα (…)».
«Υπηρετούν μια χούντα όπως κι εσείς»
«Γνώριζαν ότι μπορώ να πάω μέχρι τον θάνατο, ότι η δράση μου είχε μεγάλο κοινωνικό έρεισμα. Παρόλο που δεν μπορεί να εκδηλωθεί γιατί απουσιάζει ένα επαναστατικό κίνημα, γιατί πάντα η δράση του επαναστατικού αγώνα ήταν βαθιά κοινωνική κι ο κόσμος το εισέπραττε.
Θα τους είχα ρίξει, υπηρετούν μια χούντα όπως κι εσείς… Όταν με έπιασαν, μου έλεγαν ότι υπάρχουν κάποιοι που κερδίζουν και κάποιοι που χάνουν. Είπα στον Χαρδαλιά της αντιτρομοκρατικής ότι έκανε μεγάλη μ… που με έπιασε. Θα τους έριχνα. Μου είπε “το ξέρω ότι θα τους έριχνες”. Εγώ έχασα το παιδί μου, δεν έχω κάτι άλλο να χάσω. Αυτός που χάνει είναι η κοινωνία. Το πρόβλημα μου είναι ότι δεν είμαι έξω να πραγματώσω το σχέδιο μου, να ρίξω αυτό το καθεστώς».
«Ο επαναστατικός αγώνας δεν τελειώνει»
«Για μένα και τον Μαζιώτη και τον ΕΑ, ένοπλος αγώνας δεν είναι μόνο τα όπλα, αυτά είναι απλά εργαλεία… Ο πυρήνας της δράσης μας είναι η στρατηγική που αφορά και τον σαφή εντοπισμό για το που είναι πιο ευάλωτο το σύστημα, αυτά που σχεδίαζα αφορούσαν νευραλγικά σημεία του συστήματος, που είναι ήδη αποσταθεροποιημένο από την κρίση. Γνωρίζαμε ότι θα δημιουργούσαμε ισχυρές αντανακλάσεις διεθνώς που θα τους έπαιρνε ο διάολος… Γι’ αυτό μπορώ να πω ότι ήταν επιτυχία που με έπιασαν, μπαίνουν εμπόδιο σ αυτό που θέλω να κάνω, γι’ αυτό και η ιστορία με το παιδί να μην υπήρχε πάλι θα τους έβριζα και θα τους χτυπούσα…
Κάθονται τώρα επάνω τα κλιμάκια και ψάχνουν να βγάλουν άκρη τι θα έκανα. Δεν θα το βρουν γιατί δεν έχουν μυαλό, δεν θα του βρουν το σχέδιο αν δεν το πω εγώ…
Το βασικό ζητούμενο για την επανάσταση δεν είναι μόνο να τους αποσταθεροποιήσεις, αλλά να κεφαλαιοποιήσεις την επιτυχία σου δημιουργώντας ένα κίνημα… Ο επαναστατικός αγώνας δεν τελειώνει…
Αν δεν με πιάνατε και την αποσταθεροποίηση θα είχαμε καταφέρει κι όλα θα τα είχαμε κάνει… Βγήκαμε στην παρανομία για να κάνουμε πράξη αυτό που είχαμε δηλώσει με την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, γι’ αυτό που προοριζόμαστε, εγώ γι’ αυτό ζω και αναπνέω, αλλιώς δεν υπάρχω, δεν θα το παρατήσουμε για κανένα λόγο, αυτή είναι η ιστορική μας αποστολή».
«Ο Ε.Α. θα είχε αποτρέψει την… εφαρμογή των μνημονίων»
Αναφερόμενη στην συμπλοκή στη Δάφνη κατά την οποία σκοτώθηκε ο Λάμπρος Φούντας το 2010 και στις συλλήψεις του Επαναστατικού Αγώνα που ακολούθησαν, η Πόλα Ρούπα υποστήριξε πως αν δεν είχαν γίνεται τα παραπάνω η δράση του Ε.Α. θα είχε αποτρέψει την… εφαρμογή των μνημονίων.
«Είχαμε σχέδιο να κάνουμε τα κοράκια να μην θέλουν να δώσουν δραχμή για στήριξη. Γιατί τα μνημόνια πάνε μαζί με τα πακέτα στήριξης. Τότε ήταν η αρχή των μνημονίων, ήταν σημαντική στιγμή, το σύστημα ήταν ευάλωτο. Ήταν η ευκαιρία να σταθούμε μπροστά και να μην επιτρέψουμε τη γενοκτονία που γίνεται σήμερα. Αυτή ήταν η επιτυχία τους. Όχι που έπιασαν μια επαναστατική οργάνωση. Αλλά που μπόρεσαν μετά να εφαρμόσουν το σχέδιό τους. Μπήκαμε μέσα και εφαρμόστηκαν όλα. Υπουργός της τότε κυβέρνησης έλεγε ότι ευτυχώς που μας έπιασαν γιατί μπορούσαμε να καταστρέψουμε το οικονομικό σύστημα».
«Ο αγώνας συνεχίζεται»
Στην ίδια γραμμή κινήθηκε σε δήλωση του και ο Νίκος Μαζιώτης ο οποίος τόνισε στη σύντομη δήλωση του ενώπιον του δικαστηρίου ότι «ο αγώνας θα συνεχιστεί».
«Ο πόλεμος μας με το κράτος δεν πρόκειται να τελειώσει, οι συλλήψεις δεν σημαίνουν τίποτε, θα συνεχίσουμε με άλλο τρόπο και κάποια στιγμή θα βγούμε, ο καθένας σε αυτό τον πόλεμο δείχνει τις αξίες του… Όταν κλείστηκε στο ψυχιατρείο ο γιος μου, μίλησα για τα παιδιά των ανταρτών του εμφυλίου… Ό,τι γινόταν τότε έγινε και τώρα, το καθεστώς σας είναι απόγονος αυτών των τακτικών να αρπάζουν τα παιδιά των αντιπάλων… Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι να πεθάνουμε βιολογικά, πολιτικά δεν ήμαστε ηττημένοι, ο αγώνας συνεχίζεται».
