Πρόκειται για τη 37χρονη Ματίνα, η οποία με την εισαγωγή της στο Πανεπιστήμιο απέδειξε περίτρανα το ρητό «ποτέ δεν είναι αργά» και την 27χρονη Σάμαρ από τη μακρινή Γεωργία, που πριν από δέκα χρόνια έφτασε στη χώρα μας με σκοπό να σπουδάσει, αλλά μια στιγμή απερισκεψίας την οδήγησε στη φυλακή.
Οι υπεύθυνοι της φυλακής, διευθύντρια και επιστημονικό προσωπικό, διέκριναν τις δυνατότητές τους και τις βοήθησαν, στο πλαίσιο του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας, με κατ’ ιδίας διδασκαλίες.
Η φοιτήτρια πια Ματίνα, δήλωσε στην εφημερίδα «Εspresso»: «Αν μπορούσατε να δείτε το πρόσωπό μου, θα βλέπατε πόσο ευτυχισμένη είμαι».
Η Σάμαρ σημειώνει στην εφημερίδα: «Χρειάστηκα δύο μήνες εντατικού διαβάσματος. Σημαντική ήταν και η βοήθεια που είχα από το προσωπικό της φυλακής, που με στήριξε πολύ. Να σκεφτείτε ότι δεν είχα ούτε καν χρήματα για να βγάλω φωτογραφίες για το μηχανογραφικό και μου έδωσαν άνθρωποι από εδώ».
Η διευθύντρια του Καταστήματος Κράτησης Ελαιώνα Θηβών, Χαρά Κουτσομιχάλη, σημείωσε: «Δεν συνέβαλα μόνο εγώ αλλά όλη η επιστημονική ομάδα των φυλακών, κοινωνικοί λειτουργοί ψυχολόγοι» και προσθέτει: «Γενικότερα όλο το προσωπικό της φυλακής προσπαθούμε να κινητοποιήσουμε τις κρατούμενες κυρίως σε θέματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, όχι μόνο για να αξιοποιούν τον νεκρό χρόνο του εγκλεισμού τους, αλλά και να δώσουμε ευκαιρίας σε όποιες επιθυμούν να αλλάξουν στάση ζωής μετά την αποφυλάκισή τους να το επιτύχουν».
