Το 2002, σε ψηφοφορία του BBC, ο διαπρεπής σατανιστής και ιδρυτής θρησκείας Άλιστερ Κρόουλι σκαρφάλωσε στην 73η θέση των 100 σημαντικότερων Βρετανών όλων των εποχών!

Οποία τιμή για τον σημαντικότερο αποκρυφιστή της εποχής του, τον άνθρωπο που έμεινε γνωστός ως Μεγάλο Θηρίο και βάλθηκε να αλλάξει το πρόσωπο του γνωστού κόσμου, φέρνοντας το υπερφυσικό κακό στην ανθρώπινη επικράτεια.

Τον έχουν αποκαλέσει κατά καιρούς διανοητή του μεγέθους του Φρόιντ ή του Γιουνγκ(!), τον έχουν λατρέψει σατανιστικές σέχτες και αποκρυφιστικές ενώσεις, τη θρησκεία που ίδρυσε (το φοβερό «Θέλημα») την έχουν ασπαστεί παγανιστικά τάγματα και μασονικές οργανώσεις και ο κατάλογος με τα «επιτεύγματά» του δεν έχουν κυριολεκτικά τέλος.

Ο μάγος, σατανιστής, στοχαστής, ποιητής, ζωγράφος, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σκακιστής και μέλος του ακραίου Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής αφιέρωσε τη ζωή του στο κυνήγι της ηδονής, την αναζήτηση του παραφυσικού και την καταπάτηση κάθε κοινωνικής σύμβασης, κηρύττοντας ανοιχτά ότι «θέλω βλασφημία, θάνατο, βιασμό, επανάσταση. Οτιδήποτε κακό ή καλό, αλλά δυνατό»!

Ο τρόπος ζωής του Κρόουλι ήταν ένα συνεχές σοκ για τους φιλήσυχους πολίτες των καιρών του: σεξουαλικά ενεργός και με τα δύο φύλα (σε μια εποχή μάλιστα που η ομοφυλοφιλία ήταν αδίκημα στη Βρετανία) και εθισμένος σε ναρκωτικές ουσίες, ο ζοφερός μύστης συγχρωτιζόταν με ανθρώπους του περιθωρίου και αψηφούσε δημόσια τα κηρύγματα του χριστιανισμού αλλά και τη βικτοριανή σεμνοτυφία, αναδυόμενος έτσι ως προφήτης ενός νέου πνευματικο-θρησκευτικού μορφώματος.

Πολλές αποκρυφιστικές οργανώσεις ενστερνίστηκαν το σκοτεινό όραμά του και τον περιέβαλλαν με τον μανδύα του προφήτη, μια σωστή επίγεια θεότητα κοντολογίς που χάρισε στους πιστούς του «Το Βιβλίο του Νόμου» και πέρασε έτσι στην αθανασία του πνευματισμού.

Το Θηρίο της Αποκάλυψης επηρέασε με τον αχαλίνωτο βίο και τα υπερφυσικά διδάγματά του πάμπολλους, ακόμα και σε μέρη που ούτε ο ίδιος θα περίμενε, και τραγουδήθηκε τελικά από τους Beatles μέχρι τους Led Zeppelin και τους Black Sabbath…

Πρώτα χρόνια

Ο Έντουαρντ Αλεξάντερ Κρόουλι γεννιέται στις 12 Οκτωβρίου 1875 στην επαρχία του Βαρβικσάιρ της Αγγλίας μέσα σε μεγαλοαστική οικογένεια: ο πατέρας του κατείχε σεβαστό μερίδιο της οικογενειακής ζυθοποιίας κι έτσι δεν χρειάστηκε ποτέ του να δουλέψει. Οι γονείς του ήταν οπαδοί μιας σκληροπυρηνικής προτεσταντικής αίρεσης, της Αδελφότητας του Πλίμουθ, και μέσα στο πλαίσιο αυτό γαλουχήθηκε ο Άλιστερ (άλλαξε το μεσαίο του όνομα Αλεξάντερ στον κέλτικο πρόδρομό του).

Ο Άλιστερ μεγαλώνει μέσα στο θρησκόληπτο οικογενειακό περιβάλλον και ως παιδί του επιτρέπεται να παίζει μόνο με γόνους οικογενειών που ανήκαν στο τάγμα. Ο πατέρας του ήταν φανατισμένος προτεστάντης και όργωνε την αγγλική επαρχία δίνοντας πύρινους λόγους και τυπώνοντας εμπρηστικές προκηρύξεις. Κι έτσι ο μικρός μορφώνεται στο σπίτι και γαλουχείται με τα χριστιανικά ιδεώδη, καθώς η μελέτη της Βίβλου ήταν καθημερινή.

Το 1880 έρχεται στον κόσμο η αδερφή του, αν και ζει μόλις λίγες ώρες, και το 1887 πεθαίνει ο πατέρας του χτυπημένος από καρκίνο. Ο σταδιακός πατρικός χαμός είναι το σημείο καμπής στη ζωή του, καθώς πλέον ήταν ελεύθερος να ακολουθήσει απερίσπαστος την κλίση του. Αμφισβητεί ανοιχτά τον χριστιανισμό και υιοθετεί τον σκεπτικισμό στη συλλογιστική του, κάτι που καταρρακώνει τη θρησκόληπτη μητέρα του. Το επαναστατικό πλέον πνεύμα του και οι συνεχείς οικογενειακοί καυγάδες θα κάνουν τη μητέρα να τον αποκαλέσει «Θηρίο», έναν καθόλου τιμητικό τίτλο δηλαδή που ο ίδιος θα υιοθετούσε ωστόσο λίγο αργότερα. Πλέον γι’ αυτόν δεν υπάρχουν αμαρτίες και βάζει σκοπό να εξερευνήσει τα όρια της σεξουαλικότητας αλλά και του πνεύματος.

Γίνεται δεκτός στο φημισμένο Trinity College του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, αλλά οι παραδοσιακές σπουδές δεν είναι του γούστου του. Κι έτσι εγκαταλείπει την ανώτερη εκπαίδευση για να εξερευνήσει τον κόσμο αλλά και τον εαυτό του. Την ώρα που έκανε λοιπόν σεξ με ιερόδουλες στο κρεβάτι της μητέρας του και σύναπτε σωρεία ομοφυλοφιλικών σχέσεων, δεν έπαυε να παινεύει δημόσια τον αυνανισμό, που απαγορευόταν σφόδρα από την εκκλησία. Παράλληλα όμως ήταν και πολλά περισσότερα: πολυμαθής, διαβασμένος, πνευματώδης και πάντα προκλητικός, έπαιζε μανιωδώς σκάκι, έγραφε ερωτική (και πορνογραφική!) ποίηση, ζωγράφιζε και καταπιανόταν με πολλά και διάφορα, παραμένοντας στην αιχμή της λονδρέζικης πρωτοπορίας του καιρού.

Επόμενος σταθμός στην περιπετειώδη ζωή του, γεμάτη με ταξίδια, εξερευνήσεις, καταβύθιση στον κόσμο των ουσιών και στοχαστικές αναζητήσεις, είναι ο Φεβρουάριος του 1904, όταν παντρεύτηκε μια κοπέλα την επόμενη μέρα της γνωριμίας τους μόνο και μόνο για να τη σώσει λέει από έναν δυστυχισμένο γάμο! Το νιόπαντρο ζευγάρι θα περάσει τον μήνα του μέλιτος στην Αίγυπτο, όπου μέσα στην παραζάλη των ναρκωτικών και των σεξουαλικών πειραματισμών ο Άλιστερ θα ακούσει το κάλεσμα του Θεού!

Το Μεγάλο Θηρίο 666 και η θρησκεία «Θέλημα»

Ο Κρόουλι συνήθιζε να αυτοαποκαλείται «Μέγα Θηρίο της Αποκαλύψεως» εδώ και καιρό, κι αυτό για να μπαίνει στο μάτι των θεοσεβούμενων συνανθρώπων του. Τώρα όμως το πράγμα είχε αποκτήσει σάρκα και οστά! Αν πιστέψουμε το εξαντλητικό ημερολόγιο που κρατούσε σε όλη του τη ζωή, η νεαρή σύζυγός του Ρόουζ παραμιλούσε στον ύπνο της και τον καλούσε επίμονα: «Σε περιμένουνε! Σε περιμένουνε!». Μια σειρά από παραφυσικά περιστατικά μετά και συγκεκριμένα στις 8 Απριλίου 1904, ο Κρόουλι δέχθηκε την επίσκεψη του αγγελιοφόρου ενός αιγύπτιου θεού και του αποκάλυψε τον Θείο Λόγο του.

Ο Κρόουλι κατέγραψε λέει μηχανικά τα θεϊκά μηνύματα και σύντομα το «Βιβλίο του Νόμου» είχε ολοκληρωθεί. Περιττό να αναφερθεί ότι η συγκεκριμένη επιφοίτηση θα γινόταν Βίβλος για τόσες και τόσες σατανιστικές και αποκρυφιστικές σέχτες, την ίδια στιγμή που αποτέλεσε την ίδια τη βάση της θρησκείας που θα ίδρυε ο Άλιστερ, του «Θελήματος». Όσο για τον ακρογωνιαίο λίθο του νέου δόγματος, δεν ήταν άλλο από το: «Κάνε αυτό που επιθυμείς. Αυτός είναι όλος ο νόμος»!

Ο προφήτης πια Κρόουλι υπερασπιζόταν έναν Νέο Νόμο για την απελευθέρωση της ανθρώπινης ύπαρξης από τα κοινωνικά δεσμά και τις ηθικές επιταγές μιας πουριτανικής κοινωνίας, απότοκο της χριστιανικής σεμνοτυφίας και της δαιμονοποίησης του σεξ. Κατόπιν επιδόθηκε σε συγγραφικό παραλήρημα, αναλύοντας τη νέα του θρησκεία και τη φιλοσοφία που τη συνόδευε, και ασχολήθηκε σχεδόν με τα πάντα: αποκρυφισμός, μυστικισμός, μαγεία, σατανισμός, την ίδια βέβαια ώρα που το φωτεινό του πνεύμα άφησε το στίγμα του και σε δοκίμια πολιτικής οργάνωσης, φιλοσοφικού στοχασμού και θεμάτων πολιτισμού και κοινωνικής δομής.

Αν και το σημαντικότερο πόνημά του έμελλε να είναι το «Το Βιβλίο του Νόμου» (1904), το ιερό κείμενο της «Thelema», παρά το γεγονός ότι ο Κρόουλι διατεινόταν πάντα ότι δεν ήταν αυτός ο συγγραφέας, παρά ο δακτυλογράφος του αγγελικού πλάσματος που ονόμασε Aiwass. Το ίδιο πνεύμα τού υπαγόρευσε μάλιστα και πολλά ακόμα ερμητικά κείμενα, τα οποία και θα έδιναν ζωή στο ευαγγέλιο της θρησκείας του, τα «Ιερά Βιβλία του Θελήματος».

Ταυτοχρόνως, ασχολήθηκε με τον εβραϊκό μυστικισμό της Καμπαλά, την πρακτική της τελετουργικής μαγείας, τη γιόγκα, κοινωνικά θέματα-ταμπού («Μικρά Δοκίμια της Αλήθειας»), τον αποκρυφισμό («Το Βιβλίο των Ψεμάτων» του 1912) και η πλούσια εργογραφία του δεν έχει πρακτικά τέλος, καθώς κρατούσε εξαντλητικά ημερολόγια καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του και ήταν επίσης παραγωγικότατος επιστολογράφος. Μέχρι μυθιστορήματα και θεατρικά έργα έγραψε, αν και έμεινε γνωστότερος για την ερωτική του ποίηση και ειδικά για τη λυρική ωδή «Ύμνος στον Πάνα» (1929). Η περίφημη ανθολογία της Οξφόρδης για την αγγλική λογοτεχνία (The Oxford Companion to English Literature) συμπεριέλαβε τρία ποιήματά του στα καλύτερα βρετανικά ποιήματα όλων των εποχών, σπεύδοντας να τον περιγράψει βέβαια ως «μοχθηρό αλλά γόνιμο ποιητή».

Το 1929 έγραψε και την αυτοβιογραφία του, τις «Εξομολογήσεις του Άλιστερ Κρόουλι», ενώ τα κείμενά του για τον αποκρυφισμό υιοθετήθηκαν από σωρεία μυστικιστικών ταγμάτων και πλέον φιγούραρε ως μεγάλος μάγος και προφήτης.

Η βίλα των οργίων στη Σικελία και ο Μπενίτο Μουσολίνι



Ο Κρόουλι κατάφερε με τα αποκαλυπτικά γραπτά του να γίνει το μεγάλο όνομα του ευρωπαϊκού μυστικισμού. Αφού έφτασε στον κορυφαίο βαθμό του λειτουργού του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής και πλέον οι αποκρυφιστές έπιναν νερό στο όνομά του, ο Κρόουλι ίδρυσε το δικό του ερμητικό τάγμα, το Argentium Astrum (Αργυρό Άστρο), για να περάσει έτσι στο πάνθεο της μυστικιστικής λατρείας.

Με την κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, ο πάντοτε προκλητικός και ασταμάτητος Κρόουλι προσφέρθηκε να παρέχει εθελοντικά τις υπηρεσίες του στην πατρίδα του, τη Βρετανία. Η πρόταση του μαύρου προβάτου της βρετανικής κοινωνίας δεν θα μπορούσε φυσικά να γίνει δεκτή κι έτσι ο Κρόουλι πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο συστρατεύοντας τις δυνάμεις του με τον εχθρό, τους Γερμανούς.

Οι μελετητές του ερίζουν αν αυτό έγινε από εκδίκηση ή συμφέρον, ο Κρόουλι μετακόμισε πάντως στη Νέα Υόρκη και έγινε η επίσημη φωνή της γερμανικής προπαγάνδας. Ο φιλογερμανισμός του ήταν πια τόσο έντονος που τα λατρευτικά του κείμενα περνούσαν πολλές φορές σαν αλληγορίες, κάνοντας πολλούς να πιστέψουν ότι στην πραγματικότητα ειρωνευόταν παρά εκθείαζε το γερμανικό πνεύμα! Για άλλους πάλι ο Κρόουλι ήταν πράκτορας των Γερμανών, ενώ σύμφωνα με άλλες θεωρίες λειτουργούσε ως διπλός πράκτορας.

Αν και το αποκορύφωμα της φιλήδονης ζωής και των σεξουαλικών πειραματισμών του δεν θα ερχόταν παρά το 1920, όταν μετακόμισε στη Σικελία για να επιδοθεί σε μια ερωτική παραφορά που όμοιά της σπάνια έχει ξαναδεί ο κόσμος! Νοίκιασε μια έπαυλη εκεί και άνοιξε τις πόρτες της διάπλατα για τους πιστούς και τους θαυμαστές του, φτάνει να ικανοποιούσαν κάθε σεξουαλικό του καπρίτσιο. Η βίλα των οργίων επέβαλλε τυφλή υπακοή στα σεξουαλικά κελεύσματα του Κρόουλι και σύντομα η κοινωνία έκανε λόγο για διεστραμμένες σεξουαλικές τελετουργίες, από τις οποίες δεν γλίτωναν ούτε τα παιδιά των καλεσμένων. Ναρκωτικά, αποκρυφισμός, λατρευτικές τελετές και σεξ όλη μέρα και όλη νύχτα σφράγισαν τα χρονικά της βίλας του Άλιστερ, με τον κοινοβιακό της χαρακτήρα να μπολιάζει μάλιστα αργότερα το κίνημα των Χίπις!

Οι πραγματικά διαστροφικές ερωτικές τάσεις του Κρόουλι και τα κοπάδια των πιστών που συνέρρεαν πια από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης και της Αμερικής για να αποδεσμευτούν από τα χαλινάρια της κοινωνίας μέσω της πνευματικής και σωματικής επαφής με τη νέα θρησκεία δεν θα μπορούσαν να μη γίνουν αντιληπτά από την τοπική κοινωνία. Σύντομα ο ιταλικός Τύπος μιλούσε για κτηνοβασία και παιδεραστία, για κοινόβιο ανθρώπων και ζώων, για αποκρυφιστικές τελετουργίες με κατάποση αίματος και άλλες δοξαστικές ιεροτελεστίες που σόκαραν τον λαό όσο τίποτα.

Ο Κρόουλι διατεινόταν ότι όλα ήταν μέρος της λεγόμενης «σεξουαλικής μαγείας» της θρησκείας του, αν και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας δεν τον πίστεψε και βάλθηκε να του χαλάσει τη διασκέδαση: ο Μουσολίνι απέλασε τον Κρόουλι από την Ιταλία τον Απρίλιο του 1923 και ο ευρωπαϊκός (και κυρίως ο βρετανικός) Τύπος επιδόθηκε σε μια σταυροφορία για τη σπίλωσή του.

Πλέον το Θηρίο 666 ήταν γνωστό ως «ο πιο απεχθής άνθρωπος του κόσμου», «ο πιο αισχρός άντρας του πλανήτη», «ο άνθρωπος που θα έπρεπε να κρεμάσουμε» κ.λπ. Και ήταν ακριβώς αυτή η εκστρατεία του Τύπου που θα αποκρυστάλλωνε τη διαρκή φήμη του Κρόουλι, κάνοντάς τον πια παγκόσμια φίρμα, αν και συσκότισε τόσο τη ζωή όσο και το έργο του, όντας εν πολλοίς υπεύθυνη για τις μεγάλες παρανοήσεις που τον συνοδεύουν. Ο Άλιστερ Κρόουλι ήταν σαφώς πολλά περισσότερα από ένας σαλεμένος ηδονοθήρας και αποκρυφιστής, αν και οι βιογράφοι του εξαντλήθηκαν κυρίως σε αυτό…

Κατοπινά χρόνια και τέλος

Η απέλαση από την Ιταλία σηματοδοτεί και την αρχή της προοδευτικής παρακμής του μεγάλου μάγου. Έχοντας κατασπαταλήσει την περιουσία του στο σικελικό στρατηγείο του «Θελήματος», το «Αβαείο» όπως το ήθελε ο ίδιος, πλέον δεν είχε φράγκο στην τσέπη και η μεγαλομανία του κόπασε σταδιακά. Διέμενε σε σπίτια φίλων και οπαδών του και προσπαθούσε να βγάλει τα προς το ζην όπως μπορούσε, μηνύοντας πια όποιον τον κακολογούσε καθώς πόνταρε στα χρήματα της αποζημίωσης.

Παρά ταύτα, ο Κρόουλι ακολούθησε κατά πόδας την πρωτοπορία του πλανήτη όπου αυτή εκδηλωνόταν, είτε μιλάμε για τη Νέα Υόρκη του Α’ Παγκοσμίου, είτε για τη λεγόμενη «χαμένη γενιά» του Παρισιού του Μεσοπολέμου είτε τέλος για τη βερολινέζικη παρακμή της δεκαετίας του 1930. Πάντοτε πρωτοπόρος, υπερασπίστηκε σθεναρά κάθε νέα κοινωνική και καλλιτεχνική τάση, όντας πάντα κοντά στους ανθρώπους του περιθωρίου και τους απόμαχους της ζωής. Το άλλοτε φοβερό παιδί της λονδρέζικης αβανγκάρντ σκηνής είχε όμως παρακμάσει, καθώς η χρόνια χρήση ναρκωτικών και η μορφίνη που έπαιρνε για το άσθμα του τον είχαν μετατρέψει πια σε εθισμένο ηρωινομανή, σκιά του παλιού καλού εαυτού του.

Απένταρος και ξεχασμένος, ο Κρόουλι βρήκε νέα ασχολία με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου και έναν νέο στόχο: αναγνωρίζοντας τη μοχθηρή μεγαλειότητα του Χίτλερ, ήταν πεπεισμένος ότι ο Φύρερ ήταν η ενσάρκωση του Σατανά και βάλθηκε έτσι να τον προσηλυτίσει στο «Θέλημά» του! Ήταν πεπεισμένος ότι ο Αδόλφος εξασκούσε παγανιστικές τελετές και είχε εντρυφήσει στη μαύρη μαγεία, αν και ο παράφρονας δικτάτορας δεν του έκανε ποτέ το χατίρι.

Ο Άλιστερ Κρόουλι πέθανε σε οίκο απορίας στο Σάσεξ της Αγγλίας την 1η Δεκεμβρίου 1947, πιθανότατα από λοίμωξη του αναπνευστικού. Την επόμενη μάλιστα μέρα πέθανε και ο θεράπων ιατρός του, κάνοντας τις εφημερίδες να παρατηρήσουν πικρόχολα ότι ο Κρόουλι τον είχε καταραστεί γιατί σταμάτησε να του χορηγεί μορφίνη. Αν και δεν σταμάτησαν εδώ: στην κηδεία του διαβάστηκαν αποσπάσματα από το ποίημά του «Ύμνος στον Πάνα» και ο βρετανικός Τύπος έκανε αμέσως λόγο για σατανιστική τελετή στο ύστατο χαίρε του!

Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr