Αντιφάσεις και ένα μπέρδεμα άνευ προηγουμένου παρατηρείται σε αυτή την προεκλογική περίοδο με το ΚΚΕ, τη ρητορική του, την προσπάθεια να ξεχωρίσει από τη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και να προχωρήσει στο δρόμο προς τις κάλπες. Μάλιστα στο ντιμπέιτ που έγινε προ ημερών υπήρξε κόντρα του γενικού γραμματέα του κόμματος Δημήτρη Κουτσούμπα, με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, ενώ είναι γεγονός ότι ο κ. Κουτσούμπας επιχείρησε να διαχωρίσει το κόμμα του από τη ΛΑΕ για ακόμη μια φορά. Είναι το ΚΚΕ ένα συστημικό κόμμα; Η απάντηση δεν είναι εύκολο να υπάρξει, ούτε από πολιτικούς αναλυτές, ωστόσο υπάρχουν ορισμένα δεδομένα. Χωρίς να μπούμε σε ανάλυση των προγραμματικών δηλώσεων ή σε κριτική της πολιτικής που θέλει να εφαρμόσει, θα σταθούμε σε κάποια σημεία που μπορεί να κάνουν το ΚΚΕ να ξεχωρίζει αλλά συγχρόνως είναι η αφορμή για επικριτικά σχόλια. 1. Το ΚΚΕ για πρώτη φορά έχει δίπλα του ένα κόμμα με το οποίο μοιάζει σε πολλά σημεία, όμως αρνείται να συνεργαστεί μαζί του. Μαζί με τη ΛΑΕ, το ΚΚΕ, προτείνουν έξοδο της χώρας από το ευρώ (από διαφορετική αφετηρία) θέλουν εθνικοποίηση των τραπεζών και συγκροτούν το αντιμνημονιακό μπλοκ της χώρας μετά την υπογραφή και ψήφιση του τρίτου μνημονίου από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έκλεισε την πόρτα της συνεργασίας και δείχνει να είναι ικανοποιημένο με το 5 – 6% που συγκεντρώνει, ενώ επιχειρεί να αναδείξει σε βασικό του αντίπαλο τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Είναι ένα εύλογο ερώτημα λοιπόν τι κέρδη θα έχει το ΚΚΕ αν υπάρχουν δύο αντιμνημονιακά κόμματα με την ίδια ουσιαστικά ρητορική, ενώ θα μπορούσε να δυναμώσει κάνοντας άνοιγμα, κάτι που έχει να πράξει από την εποχή της Λ. Κανέλλη. Αίσθηση μάλιστα προκαλεί το γεγονός ότι ο Δημήτρης Κουτσούμπας χρησιμοποίησε εκφράσεις του τύπου… Λαφαζανιές. Το ΚΚΕ άλλωστε δεν συνηθίζει να μπαίνει σε προσωπικές αντιπαραθέσεις, αλλά μόνο σε πολιτικές. Έτσι βασικό ερώτημα παραμένει γιατί το ΚΚΕ αρνείται τη συνεργασία με τη ΛΑΕ και γιατί επιτίθεται διαρκώς στο κόμμα, αλλά δεν προσπαθεί τη μεγέθυνση. Μια απλή εξήγηση θα μπορούσε βέβαια να είναι ότι το ΚΚΕ είναι ικανοποιημένο με τη δύναμη που καταγράφει, δεν επιθυμεί ουσιαστικά την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας, ενώ ενδεχομένως και να γνωρίζει ότι όλα όσα υπόσχεται δεν εφαρμόζονται πλέον, παρά σε ελάχιστες χώρες του κόσμου. Άλλωστε ακόμα και στην Κίνα όπου το Κομμουνιστικό Κόμμα κυβερνά ο καπιταλισμός είναι πιο έντονος από παντού, ενώ και ο Δ. Κουτσούμπας παραδέχθηκε ότι η Ρωσία είναι μια καπιταλιστική δύναμη. 2. Το μήνυμα του ΚΚΕ για έξοδο από το ευρώ έχει θολώσει. Μέχρι πριν λίγους μήνες το ΚΚΕ δεν είχε ταχθεί ποτέ υπέρ του ευρώ. Πάντοτε ήταν υπέρ της εξόδου της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ. Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή όμως αυτό άλλαξε. Στη μαραθώνια σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών μετά το δημοψήφισμα, ο Δημήτρης Κουτσούμπας τάχθηκε υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Είπε έξω από το Προεδρικό Μέγαρο ότι το ΚΚΕ δεν θέλει, τη δεδομένη χρονική στιγμή, έξοδο της χώρας από το ευρώ. Αργότερα και όταν φάνηκε ότι η Ελλάδα φεύγει από τον κίνδυνο, έστω προσωρινά, επανήλθε στη ρητορική του και φυσικά δεν ψήφισε το μνημόνιο με τη σιγουριά ότι άλλοι θα το πράξουν αυτό. Μάλιστα στο ντιμπέιτ παραδέχθηκε ότι ο κ. Τσίπρας είχε να επιλέξει ανάμεσα σε μνημόνιο και έξοδο της χώρας από το ευρώ. 3. Tο ΚΚΕ και οι επιχειρήσεις του. Μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά το ΚΚΕ που μιλάει για ένα άλλο καθεστώς, φροντίζει τα οικονομικά του με καπιταλιστικούς όρους. Η επιχειρηματική δραστηριότητα ήταν πάντοτε ένα σπορ των κομμουνιστικών κομμάτων. Το ΚΚΕ εκτός από ένα ευρύτατο και σταθερό δίκτυο για την οικονομική του ενίσχυση, συμπληρώνει χρήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Το κόμμα έχει δική του εφημερίδα, δικό του περιοδικό και είχε την Τυποεκδοτική που έκλισε το 2012. Μάλιστα πρόσφατα πούλησε τον 902, ενώ οι εργαζόμενοι αμείβονται με όσα προβλέπουν οι μνημονιακοί νόμοι για τον ιδιωτικό τομέα. Υπό το βάρος των οικονομικών χρεών που οξύνθηκαν κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης η ιστορική εκτυπωτική μονάδα του ΚΚΕ, ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε., έβαλε «λουκέτο». Το 2012 είχε υποβάλλει αίτηση υπαγωγής της στον Πτωχευτικό Κώδικα (άρθρο 99), ενώ το 2014 έφτασε ένα βήμα πριν την κατάθεση αίτησης πτώχευσης, αφού ήδη είχε προχωρήσει σε κύματα απολύσεων των εργαζομένων της. 4. Το ΚΚΕ ενδιαφέρεται πάντοτε να ξεχωρίζει για να κάνει τη δουλειά του. Για παράδειγμα έχει τη δική του συνδικαλιστική οργάνωση, ενώ πάντοτε ξεκινάει τις πορείες του μόνο του. Ξεκινάει από την Ομόνοια, καταλήγει έξω από τη Βουλή και η πορεία τελειώνει, συνήθως πριν από την πορεία που διοργανώνουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Έτσι το συνδικαλιστικό σώμα και οι εργαζόμενοι μένουν διασπασμένοι… Έτσι κάπως έγινε και με τους Αγανακτισμένους, με το χώρισμα της πλατείας και την ξεχωριστή δημιουργία μπλοκ, ενώ εμφανίστηκε να φυλάει τη Βουλή για να μην πλησιάσουν αντιεξουσιαστές. Μάλιστα το ΚΚΕ δεν κατάφερε να κερδίσει από το κίνημα των Αγανακτιμένων για το οποίο αρχικά εκτίμησε ότι δεν μπορεί να κάνει την ανατροπή και δεν θα οδηγήσει πουθενά, ενώ τελικά και με καθυστέρηση, το πολιτικό γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ εκτίμησε ότι το κίνημα των «Αγανακτισμένων», αν μετεξελιχθεί σε πιο αποφασιστική συμμετοχή, στο οργανωμένο ταξικό λαϊκό κίνημα, μπορεί να διαμορφώσει ένα κλίμα πιο ουσιαστικής αγωνιστικής ανάτασης και, υπό το πρίσμα αυτό, σημειώνει ότι είναι ενθαρρυντικό στοιχείο να βρίσκεται ο λαός στο δρόμο, διαδηλώνοντας τη συσσωρευμένη οργή του.
Οι χαμηλές εκλογικές επιδόσεις
Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών δείχνουν ξεκάθαρα ότι από τα μνημόνια και μετά το ΚΚΕ αντί να ενισχύεται έχει περιοριστεί σε ένα μικρότερο ποσοστό. Συγκεκριμένα στις εκλογές του Μαΐου του 2012 τις πρώτες κάλπες μετά το πρώτο μνημόνιο ενισχύθηκε και από 7.54% το 2009 πήγε στο 8,48%, όμως η πιθανότητα ακυβερνησίας μείωσε δραματικά το ποσοστό του στις επαναληπτικές εκλογές σε 4,5%. Ωστόσο, παρά το δεύτερο μνημόνιο, στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 δεν κατάφερε κάτι εντυπωσιακό και συγκέντρωσε 5,47%. Πιο αναλυτικά το ΚΚΕ το 2009 στις εκλογές το επέλεξαν 517.154 ψηφοφόροι ενώ στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 μόλις 277.177 ψήφους. Στις εκλογές του Ιανουαρίου πήρε 338.138 ψήφους. Είναι εμφανές ότι το ΚΚΕ το 2015 πήρε σχεδόν όσο και 20 χρόνια νωρίτερα, δηλαδή από 5,6% το 1996, έφτασε στο 5,4%, παρά τα όσα έχουν συμβεί στην οικονομία και τη ζωή των Ελλήνων, ειδικά την τελευταία πενταετία από την εφαρμογή των μνημονίων. Δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα σε βουλευτικές εκλογές τα τελευταία χρόνια: 2015: 5,47% Ιούνιος 2012: 4,5% Μάιος 2012: 8,48% 2009: 7,54% 2007: 8,15% 2004: 5,9% 2000: 5,52% 1996: 5,61% Δείτε όλα τα θέματα του Weekend