«Η εποχή των ‘ναι μεν, αλλά’ εδώ και κάποιες μέρες έχει εκλείψει για χώρες όπως η Ελλάδα, για χώρες που σέβονται τη Δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου και μια διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες οι οποίοι πρέπει να διέπουν τη συμπεριφορά και την συνύπαρξη κυρίαρχων κρατών», τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, αναφερόμενος στην θέση της Ελλάδας έναντι της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Στο πλαίσιο της συζήτησης τριών κυρωτικών νομοσχεδίων στην Επιτροπή Εθνικής Άμυνας της Βουλής, επισήμανε ότι ο κόσμος έχει αλλάξει, έχει γίνει πολύ επικίνδυνος, «το περιβάλλον ασφαλείας έχει γίνει πολύ πιο επισφαλές και δυνητικά απειλητικό και για τη χώρα μας» για να προσθέσει πως σε αυτές τις περιπτώσεις, έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο να έχεις διαλέξει απερίφραστα το στρατόπεδο στο οποίο ανήκεις, αλλά στο πλαίσιο αυτής της σχέσης να είσαι συνεπής και συντεταγμένος με τους συμμάχους.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ ΜΠΕ, ο υπουργός συνέχισε αναφορικά με περιπτώσεις όπως αυτή της απροκάλυπτης εισβολής μιας χώρας σε μια ξένη χώρα, με την επιδίωξη να συντριβεί το θύμα της εισβολής με στρατιωτικούς όρους, με όρους ωμής στρατιωτικής ισχύος από τον επιτιθέμενο – λέγοντας πως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για «ναι μεν αλλά».
«Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για τήρηση προσωπικών ισορροπιών ή άσκηση υπολογισμών σχετικά με το αν φταίει κάποιος περισσότερο ή λιγότερο. Έχουμε να κάνουμε με εισβολή. Έχουμε να κάνουμε με πόλεμο…», είπε χαρακτηριστικά.
Σχολιάζοντας την πρωινή συνεδρίαση στην ολομέλεια της Βουλής σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας την χαρακτήρισε «μια σοβαρή συζήτηση, μια συζήτηση με επιχειρήματα, μια συζήτηση από την οποία βγήκαν συμπεράσματα και μία συζήτηση από την οποία προέκυψε η σαφής θέση της χώρας», δεν παρέλειψε ωστόσο να αναφερθεί στις αντιρρήσεις που υπήρξαν, κάτι που όπως είπε, δεν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Υπεραμυνόμενος ο κ. Παναγιωτόπουλος, της απόφασης της χώρας μας για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας και αμυντικού υλικού στην Ουκρανία, ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα δεν έδρασε μονομερώς, παρά συντασσόμενη πλήρως με τους εταίρους και τους συμμάχους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συγκεκριμένα σύμφωνα με δύο αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας της ΕΕ, που αφορούν, τόσο στην παροχή βοήθειας γενικώς, όσο και στρατιωτικής βοήθειας, μέσω της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας ειρήνης της ΕΕ και βάσει αυτής της συστράτευσης της Ευρώπης ενώπιον του κινδύνου, «που δεν ήταν πλέον απλά κίνδυνος, αλλά έχει εκδηλωθεί, όσον αφορά την απόπειρα κατεδάφισης του συνολικού οικοδομήματος, της ασφάλειας της ΕΕ από τον Πούτιν».
Στο πλαίσιο αυτό, η χώρα μας αποφάσισε να αντιδράσει και εξέπληξε, ενδεχομένως – όπως είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος – με την ταχύτητα της αντίδρασής της, ίσως και με την αποφασιστικότητα σε αυτήν. Μεταξύ άλλων, παρατήρησε δε, πως γι’ αυτό και συνέδραμαν όλες οι χώρες με κάποιο τρόπο, οι περισσότερες με παροχή στρατιωτικής βοήθειας, μεταξύ των οποίων και χώρες που μέχρι τώρα διακρίθηκαν για την μάλλον ουδέτερη στάση τους, όπως η Σουηδία, η οποία και αυτή έγινε αντικείμενο των απειλών.