Με μεγάλο προβληματισμό παρακολουθεί η Αθήνα την ανεξέλεγκτη υποτίμηση της τουρκικής λίρας και τις επιπτώσεις που επιφέρει, σε συνάρτηση με την πολιτική πίεση που δέχεται πανταχόθεν ο πρόεδρος της γειτονικής χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η ελληνική κυβέρνηση καταγράφει επισταμένως τα τελευταία εικοσιτετράωρα την εντεινόμενη επιθετική ρητορική, ιδίως εκ μέρους του υπουργού Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, ενώ οι υπερπτήσεις σε κατοικημένα ελληνικά νησιά, όπως είναι οι Οινούσσες, είναι πλέον αρκετά πυκνές. Ένας ακόμη πολύ κίνδυνος που ελλοχεύει, είναι να χρησιμοποιήσει η Άγκυρα και το «χαρτί» του προσφυγικού. Για το λόγο αυτό θωρακίζεται ακόμη περισσότερο η άμυνα της χώρας μας σε όλη την συνοριογραμμή, από τον Έβρο μέχρι το νότιο Αιγαίο.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στην γείτονα, όσον αφορά την κατάρρευση της τουρκικής λίρας που συνεχίζει να κατακρημνίζεται, είναι το γεγονός ότι έχει υποχωρήσει 13,8% έναντι του ευρώ και 13,5% έναντι του δολαρίου, και όπως όλα δείχνουν η κατρακύλα δεν έχει τελειωμό. Από την αρχή της χρονιάς μάλιστα μέχρι και σήμερα, το νόμισμα έχει χάσει σχεδόν το 50% της αξίας του, συμπεριλαμβανομένης και της βουτιάς σχεδόν κατά 20% από την αρχή της προηγούμενης εβδομάδας.
Σε απόγνωση οι πολίτες – Το μηνιάτικο πλέον υποχώρησε στα 230 δολάρια τον μήνα
Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί είναι το γεγονός ότι ο μηνιαίος βασικός μισθός στην Τουρκία υποχώρησε πλέον στα 230 δολάρια, δηλαδή πιο κάτω και από τους μισθούς στην Κίνα.
Ήδη τα μεγάλα σούπερ μάρκετ ενημερώνουν τους καταναλωτές ότι μπορούν να αγοράζουν έως και το πολύ δύο συσκευασίες καφέ, ζάχαρης και λαδιού, με αναλυτές να τονίζουν πως το δελτίο αναμένεται να επεκταθεί και σε άλλα προϊόντα.
Το ερώτημα που επικρατεί τώρα, είναι εάν όλη αυτή η κατάσταση αποτυπώνει έναν «οικονομικό πόλεμο για την ανεξαρτησία», όπως διακήρυξε ο Ερντογάν το βράδυ της Δευτέρας, προκειμένου να απελευθερωθεί η Τουρκία από το διεθνές χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα και από το «λόμπι των επιτοκίων» όπως τόνισε, ή αντιθέτως πρόκειται όπως υποστηρίζουν οι επικριτές του για μια πολιτική η οποία οδηγεί μετά βεβαιότητας την οικονομία της χώρας στην καταστροφή και ένα μεγάλο μέρος του τουρκικού λαού της στην ένδεια.
