Πάτρα, Μάρτιος του 2021. Η κατάσταση «υγειονομικής πολιορκίας» συνεχίζεται. Και οι σκέψεις βασανίζουν το μυαλό μου… Δεν θυμάμαι καν πόσο καιρό έχω να απλώσω το χέρι και να χαιρετίσω κάποιον ή πόσο καιρό έχω να αγκαλιάσω έναν φίλο.
Γράφει ο Νεκτάριος Αθ. Φαρμάκης*
Στο γραφείο, οι συναντήσεις γίνονται πάντοτε πίσω από μια μάσκα. «Κρυμμένος» εγώ και οι συνομιλητές μου πίσω από τις μάσκες μας, προσπαθούμε να κοιτάξουμε ο ένας στα μάτια του άλλου για να καταλάβουμε το χαμόγελο ή την αγωνία. Και έξω από το γραφείο όμως, μία από τα ίδια. Μάσκες και αποστάσεις. Και μία ολόκληρη κοινωνία σε κατάσταση αδράνειας, οικονομικά και ψυχολογικά ταλαιπωρημένη. Άνθρωποι που έχουν να δουλέψουν επί μήνες, που βλέπουν τα έσοδά τους να εκμηδενίζονται και μόνο τα χρέη τους να αυξάνονται, επαγγελματίες και επιχειρηματίες που μιλάνε για λουκέτα, άνεργοι που χάνουν κάθε ελπίδα για επάνοδο στην αγορά εργασίας.
Είναι αλήθεια…
Αυτό που ζούμε εδώ και έναν χρόνο, ισοδυναμεί με ένα πολύ μεγάλο «τσουνάμι» που απειλεί να μας σαρώσει. Να ακυρώσει ακόμα και τον τρόπο ζωής μας ή ελευθερίες που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε αυτονόητες. Γιατί, κακά τα ψέματα, ο πολιτισμός μας δεν είναι «πολιτισμός του κρυμμένου προσώπου» και της «απαγορευμένης κυκλοφορίας». Είναι πολιτισμός ατομικής και συλλογικής ελευθερίας. Ποιος θα το έλεγε ότι σε περίοδο δημοκρατίας, ένας ιός θα ερχόταν να αμφισβητήσει ακόμα και αυτό;
Γι’ αυτό και το μεγάλο ερώτημα με το οποίο είμαστε όλοι αντιμέτωποι είναι εάν ο ιός θα τα καταφέρει. «Ή θα τον τελειώσουμε ή θα μας τελειώσει», για να θυμηθώ και ένα πολιτικό τσιτάτο του πρόσφατου παρελθόντος, που όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον ταιριάζει γάντι.
Εάν αφεθούμε στην κόπωση και στην απογοήτευση, ο ιός θα μας νικήσει. Εάν όμως συνεχίσουμε να σφίγγουμε τα δόντια και να τον πολεμάμε, στο τέλος εμείς θα νικήσουμε.
Στη Δυτική Ελλάδα το έχουμε αποδείξει.
Το αποδείξαμε όταν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τα πρώτα μαζικά κρούσματα στη χώρα, την περασμένη άνοιξη. Το αποδείξαμε και το περασμένο φθινόπωρο, όταν η πανδημία έκανε τη δεύτερη «αντεπίθεσή» της. Μπορούμε να το αποδείξουμε και τώρα. Ειδικά τώρα, που μέρα με την μέρα, όλο και πληθαίνουν οι συμπολίτες που μπαίνουν στη διαδικασία του εμβολιασμού.
Γιατί τώρα χτίζεται το πρώτο μεγάλο «τείχος» κατά του αόρατου «εισβολέα».
Έχουμε κάθε λόγο λοιπόν να αμυνόμαστε, με βάση τις οδηγίες των ειδικών.
Αν μείνουμε υγιείς και δυνατοί, θα ξαναχτίσουμε τη ζωή και την οικονομία μας. Και θα το κάνουμε πιο σύντομα και πιο σωστά, γιατί τώρα εκτιμάμε πολύ περισσότερο την αξία της συνεργασίας και τη σημασία της προσήλωσης στον κοινό στόχο.
Έχουμε κάθε δικαίωμα λοιπόν να αισθανόμαστε κουρασμένοι. Δεν έχουμε όμως δικαίωμα να λυγίσουμε.
Και δεν θα το κάνουμε.
Όλοι μαζί μπήκαμε σε αυτή την μεγάλη περιπέτεια, όλοι μαζί δώσαμε τη μάχη μέχρι σήμερα, όλοι μαζί θα πρέπει να βγούμε νικητές!
* Νεκτάριος Αθ. Φαρμάκης, Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας
