Σκρέκας: Το φυσικό αέριο θα αποτελέσει τη «γέφυρα» για το πέρασμα από τον λιγνίτη στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

«Η Ελλάδα πρωτοπορεί στις πολιτικές απολιγνιτοποίησης, έχοντας θέσει ως στόχο οριστικής απόσυρσης των λιγνιτικών μονάδων το 2028, όταν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης μεταφέρουν για αργότερα το σχετικό εγχείρημα. Με αυτό τον τρόπο συμβάλουμε εμφατικά στον στόχο της Ευρώπης για την Ενέργεια και το Κλίμα» δηλώνει ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, παρεμβαίνοντας σε διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα την «Ανάπτυξη του Δικτύου Φυσικού Αερίου και την Περιφερειακή Ανάπτυξη».

Μάλιστα όπως τονίζει χαρακτηριστικά, στην πορεία της απολιγνιτοποίησης, το φυσικό αέριο θα είναι αυτό που θα λειτουργήσει ως καύσιμο – γέφυρα και από την άποψη αυτή, η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου επιλέγουν την ενεργή εμπλοκή στα σχετικά σχέδια πηγών και οδεύσεων, με την ανάπτυξη μιας σειράς έργων (FSRU Αλεξανδρούπολης, TAP, IGB κ.α.) που αφενός προσδίδουν γεωπολιτικά οφέλη στη χώρα καθιστώντας την μέρος του ενεργειακού χάρτη της Ευρώπης και αφετέρου συμβάλλοντας καθοριστικά στην ασφάλεια εφοδιασμού τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης συνολικότερα.

Όσον αφορά τον εν εξελίξει διαγωνισμό ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ Υποδομών, το μέλος της κυβέρνησης υπογράμμισε πως με την επικείμενη είσοδο επενδυτών «πιστεύουμε ότι θα συνεχιστούν οι αναγκαίες επενδύσεις στην ανάπτυξη του δικτύου φυσικού αερίου», χωρίς να παραλείψει να υπογραμμίσει την αναπτυξιακή διάσταση των σχεδιαζόμενων έργων, καθώς, αποτελούν σημαντικό εργαλείο περιφερειακής ανάπτυξης με πολλαπλά οφέλη. Η έλευση του φυσικού αερίου σε νέες περιοχές, όπως είπε, θα επιτρέψει την μείωση του ενεργειακού κόστους για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, γεγονός που θα λειτουργήσει θετικά στην ανάπτυξη της περιφέρειας.

Τέλος, όσον αφορά το πρόγραμμα «Εξοικονομώ – Αυτονομώ», ο κ. Σκρέκας ανέφερε ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξετάζει την εισαγωγή κριτηρίων προτεραιοποίησης στην επιλογή των έργων, ώστε οι διαθέσιμοι πόροι να κατευθυνθούν εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για παρεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης, με σαφή στόχευση, παράλληλα, στην αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας.