Την άποψη ότι η ανασύνθεση της Ε.Ε. απαιτεί τη μετατροπή της σε ένα είδος ομοσπονδίας, εκφράζει η πρώην υπουργός και πρώην Επίτροπος, Άννα Διαμαντοπούλου σε συνέντευξη που παραχώρησε στη διαδικτυακή πύλη EurActiv, στο περιθώριο της εκδήλωσης «Journées de Bruxelles» (Ημέρες των Βρυξελλών) με θέμα το μέλλον της Ευρώπης.
Η πρώην υπουργός τονίζει ότι η ανασύνθεση της Ε.Ε. απαιτεί τη μετατροπή της σε ένα είδος ομοσπονδίας και επισημαίνει, ότι αντί οι Ευρωπαίοι πολιτικοί να αμύνονται έναντι των ευρωσκεπτικιστών, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του εξτρεμισμού, απαιτείται να προωθήσουν μια νέα ευρωπαϊκή αφήγηση. Η ίδια σημειώνει ότι στο νέο πολυπολικό κόσμο, κάθε κράτος μέλος έχει συμφέρον να εντάσσεται σε μια ισχυρή Ευρώπη.
Στο πλαίσιο αυτό, η ίδια ζητά πολιτικό θάρρος από τους Ευρωπαίους πολιτικούς και επισημαίνει ότι ο δρόμος για τις ευρωεκλογές του 2014 αποτελεί μια ευκαιρία προς αυτή την κατεύθυνση. «Αν δεν είμαστε ξεκάθαροι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα γεμίσει με Beppe Grillo και Χρυσή Αυγή», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια της συνέντευξής της, η πρώην υπουργός τονίζει την ανάγκη για περισσότερη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, μεγαλύτερο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, ένα σημαντικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, καθώς και την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης.
Για την επερχόμενη ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, η Άννα Διαμαντοπούλου επισημαίνει ότι η Ελλάδα έχει μεγάλη εμπειρία, δεδομένου ότι είναι η τέταρτη προεδρία της και συνεπώς, πρέπει να προσφέρει κάτι εντελώς διαφορετικό. Σύμφωνα με την ίδια, στο περιθώριο των εκδηλώσεων για τη Προεδρία, η Ελλάδα θα πρέπει να οργανώσει μια διεθνή διάσκεψη με τους πλέον διακεκριμένους οικονομολόγους για να προτείνει μια άλλη προσέγγιση για την ανάπτυξη και τη λιτότητα, στο πρότυπο του Bretton Woods ή του σχεδίου Μάρσαλ, ένα διαφορετικό μοντέλο για την Ευρώπη και τον κόσμο.
Τέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου επισημαίνει ότι απαιτείται να δημιουργηθεί μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα μια συλλογική ευρωπαϊκή ταυτότητα. Επίσης, τονίζει ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα λειτουργούν περισσότερο γραφειοκρατικά, παρά με βάση ένα όραμα για την Ευρώπη και αποτυγχάνουν έτσι να εξηγήσουν στους Ευρωπαίους πολίτες το κόστος που θα είχε για όλους ενδεχόμενη διάλυση της ΕΕ.
