Το σχέδιο της σύμβασης -το οποίο η κυβέρνηση ενέκρινε με ομόφωνες αποφάσεις της Διϋπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων κατά το σκέλος που αφορά την μεταβίβαση των μετοχών των Ναυπηγείων και του ΚΥΣΕΑ για τις συμβάσεις των Ναυπηγείων βρίσκεται πλέον προς εξέταση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
Η Βουλή καλείται να το ψηφίσει στο Τρίτο Θερινό Τμήμα εφόσον κρίνει ότι είναι επωφελής και συμφέρουσα για το ελληνικό Δημόσιο και να παράσχει στους υπουργούς Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών την εξουσιοδότηση να υπογράψουν τις συμβάσεις σε εκτέλεση του νόμου, ώστε να τεθούν σε ισχύ και κατά το συμβατικό τους μέρος.
«Η σύμβαση πέρασε από σαράντα κύματα, η διαπραγμάτευση ήταν πολύ σκληρή» τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευ. Βενιζέλος. Την χαρακτήρισε «μονόδρομο» καθώς όπως περιέγραψε «κινδυνεύαμε να κλείσουν τα Ναυπηγεία, να έχουν απολυθεί οι εργαζόμενοι, να έχουμε χάσει τα 2 δις που έχουμε δώσει, να μην έχουμε πάρει κανένα υποβρύχιο, να μην μπορούμε να τα τελειώσουμε και να πληρώνουμε κι αποζημίωση από πάνω».
Εισηγούμενος το σχέδιο της σύμβασης στην Βουλή, είπε ότι επετεύχθη διακανονισμός σύμφωνα με τον οποίο αποσύρονται από την γερμανική πλευρά οι καταγγελίες των συμβάσεων στις οποίες είχε προβεί και παύει η Διαιτητική δίκη, την οποία είχε κινήσει ζητώντας αποζημιώσεις από το ελληνικό δημόσιο για αντισυμβατική του συμπεριφορά.
Η ελληνική πλευρά αποδέχεται την είσοδο της Άμπου Ντάμπι Μαρ στο μετοχικό κεφάλαιο των Ελληνικών Ναυπηγείων σε ποσοστό 75%. Το 25% το διατηρεί η γερμανική Χα ντε βε και συνεπώς παραμένει στα Ναυπηγεία ως μέτοχος της μειοψηφίας και ως υποκατασκευαστής των συμβάσεων.
Ο κ. Βενιζέλος τόνισε ότι η «Τίσεν» είναι στρατηγικός εταίρος της Άμπου Ντάμπι Μαρ όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία. «Η γερμανική κυβέρνηση την αποδέχεται και την αποδεχόμαστε κι εμείς στην Ελλάδα», είπε.
Δήλωσε ότι συμφωνούμε να κάνουμε νέες δοκιμές στο υποβρύχιο Παπανικολής και εφόσον είναι θετικές να το παραλάβουμε, θα του προσδώσουμε αξία θα του βάλουμε την ελληνική σημαία κι εφόσον βρούμε χώρα θα το πουλήσουμε.
Επίσης, πρόσθεσε, συμφωνούμε να συνεχίσουμε την σύμβαση των τριών νέων υποβρυχίων στον παλαιό προϋπολογισμό και να καταργήσουμε τον εκσυγχρονισμό της δεύτερης σύμβασης ο οποίος ήταν ατελέσφορος και οικονομικά παράλογος, να ολοκληρωθεί ο «Ωκεανός», και να γίνουν καινούργια τα δύο υποβρύχια που επρόκειτο να εκσυγχρονιστούν. Αυτό σημαίνει ότι το ένα καινούργιο υποβρύχιο καλύπτεται και προσθέτουμε 500 εκατ. για το δεύτερο καινούργιο που αντικαθιστά τον εκσυγχρονισμό.
Αν δεν πουληθεί ο Παπανικολής στην παλαιά σύμβαση προστίθενται 500 εκ. τα οποία θα πληρωθούν τα επόμενα εννέα χρόνια (50 εκ. το χρόνο) εάν πουληθεί επί παραδείγματι 350 εκ. η επιβάρυνση στην πραγματικότητα σε σχέση με τις παλαιές συμβάσεις είναι της τάξεως των 150-170 εκ. για τα επόμενα εννέα χρόνια. Επίσης υπήρξε τον περασμένο Αύγουστο συμφωνία με την ΕΕ να αποχωριστούν από τον Σκαραμαγκά οι εγκαταστάσεις οι οποίες δεν συνδέονται με τα πολεμικά πλοία τα οποία επισκευάζονται ή ναυπηγούνται εκεί, να πλειστηριαστούν και το τίμημα να αποδοθεί στο ελληνικό δημόσιο. Ταυτόχρονα, ο Σκαραμαγκάς για 15 χρόνια δεν θα έχει πολιτικές δραστηριότητες.
Ο εισηγητής της ΝΔ, Κ. Τασούλας, ανέφερε ότι το κόμμα του προτιμά την τήρηση της αρχικής συμφωνίας. «Δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνει αλλαγή του σκηνικού με την αγορά δύο υποβρυχίων αξίας 1 δις ευρώ», είπε. Πρόσθεσε ότι «η λύση είναι να μας πάτε πίσω στο χρόνο που αναλάβατε, αλλά δεν γίνεται» και κατέληξε πως θα τοποθετηθεί για τα επόμενα θέματα στο χρόνο που ο ίδιος κρίνει.
Ο Γ. Μαυρίκος από το ΚΚΕ, τόνισε ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποκρυβούν οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων και πρόσθεσε ότι «οι προικοδότες ή οι προικολήπτες ήταν αυτοί που καθόριζαν τις εξελίξεις για την ναυπηγική βιομηχανία της χώρας».
Εκ μέρους του ΛΑΟΣ ο Ιω. Κοραντής αφού έθεσε σειρά ερωτημάτων επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί επί του νομοσχεδίου κατά την συζήτησή του στο Τμήμα.
Ο Π. Λαφαζάνης του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι η σημερινή συμφωνία είναι ετεροβαρής, βλαπτική και το χειρότερο ενισχύει μια διαδικασία κατά την οποία τα Ναυπηγεία θα γίνουν μουσειακό είδος προς εξαφάνιση ενώ δεν παρέχει καμία εξασφάλιση για τους εργαζόμενους. Αναφερόμενος στις προηγούμενες συμφωνίες από το 2001 και έπειτα, τις χαρακτήρισε «εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά εγκληματικές».