Η συν-εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ζωή Βροντίση, σχετικά με το νέο προϋπολογισμό, δήλωσε:

«Ο προϋπολογισμός είναι μια φωτογραφία της αδιέξοδης ασκούμενης πολιτικής, που δεν προσφέρει καμιά προοπτική διεξόδου, διογκώνει τις κοινωνικές ανισότητες και διαιωνίζει τα βάρη των επόμενων γενεών. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν προτείνει δέσμη ρυθμίσεων για εξεύρεση και εξοικονόμηση πόρων, που κινούνται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση με γνώμονα την κοινωνική συνοχή και την βιώσιμη διαχείριση περιβαλλοντικών και ανθρώπινων πόρων, όπως για παράδειγμα ο φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και η συστηματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής».

Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε κουβαλάει τις παθογένειες των προηγούμενων, που είτε εκτροχιάζονταν στην πορεία, είτε τα τελευταία τρία χρόνια υπόκεινται σε ενδιάμεσες ριζικές αναθεωρήσεις. Αν πιστέψουμε κατά γράμμα τα όσα παρατίθενται στους πίνακες του προϋπολογισμού, στην Ελλάδα οι αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία για την επόμενη χρονιά θα περιοριστούν μόνο σε ρυθμίσεις εισπρακτικού χαρακτήρα χωρίς να αντιμετωπίζεται η φοροδιαφυγή και οι γκρίζες περιουσίες. Η κυβέρνηση αγνοεί την κοινη λογική και εμπειρία που δείχνει οτι οι μονομερής μείωση δημοσίων δαπανών ιδιαίτερα σε καιρό ύφεσης, προκαλεί δραματικά μεγαλύτερη ύφεση με έναν αντίστοιχο πολλαπλασιαστή κοντά στο 1,2.

Πολλές κατηγορίες κοινωνικών στρωμάτων, μη εξαιρουμένων των ευάλωτων στρωμάτων, υποχρεούνται στην καταβολή φόρων που είναι δυσβάσταχτοι ακόμα και για την επαγγελματική επιβίωση τους, όπως μια σημαντική γκάμα ελεύθερων επαγγελματιών και εταίρων μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Αντι λοιπόν να επιβραβεύεται η βιώσιμη επιχειρηματικότητα (ιδιαίτερα των νέων), τιμωρείται με πελατειακά άλλοθι. Αντίθετα, συνεχίζει η φορολογική προστασία φορέων που έχουν ελάχιστη συνεισφορά στην διέξοδο από την δραματική ανεργία, όπως η εκκλησιαστική περιουσία.

Στον προϋπολογισμό αποτυπώνονται και τα προσδοκώμενα οφέλη από τις κάθε είδους περικοπές που περιλαμβάνει το πρόσφατο πακέτο. Περικοπές που και οριζόντιες είναι και σε ορισμένες περιπτώσεις αναλογικά πιο άδικες στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Ακόμα περιλαμβάνονται προβλέψεις για την ύφεση και την ανεργία, που ήδη έχουν ξεπεραστεί από τη φορά των γεγονότων.»