Ποιοι είναι οι νέοι υποψήφιοι στους μεγάλους δήμους

Στάθης Κουσουρνάς στη Ρόδο
Ο Στάθης Κουσουρνάς είναι παντρεμένος με δύο παιδιά.

ΣΠΟΥΔΕΣ
Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Απόκτηση διπλώματος το 1978. Ειδικό Προδιδακτορικό Δίπλωμα σε θέματα Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΙΠΑ) της Παντείου ΑΣΠΕ. Απόκτηση διπλώματος 1988

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΡΑ
• Από το 1980 – 1982 εργάστηκα ως ελεύθερος επαγγελματίας Πολιτικός Μηχανικός με κύριο αντικείμενο τη μελέτη ιδιωτικών κτιριακών έργων.
• Το Δεκέμβριο του 1982 προσλήφθηκα στη Νομαρχία Δωδεκανήσου και τοποθετήθηκα στην Υπηρεσία Προγραμματισμού της Νομαρχίας
• Από το 1993 Διευθυντής της Αναπτυξιακής Δωδεκανήσου Α.Ε., Εταιρείας Τοπικής Ανάπτυξης των Ο.Τ.Α. Α’ και Β’ βαθμού του Νομού Δωδεκανήσου
• Αντινομάρχης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου από το 2003 μέχρι σήμερα με κύριους τομείς αρμοδιότητας:
• Τον Προγραμματισμό
• Την ανάπτυξη και
• Την εκτέλεση έργων
• Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Ν.Α. Δωδεκανήσου
• Μέλος των επιτροπών παρακολούθησης Γενικών πολεοδομικών Σχεδίων και Πολεοδομικών Μελετών Νομού Δωδεκανήσου όπως: Πολεοδομική Μελέτη Θεολόγου, Γ.Π.Σ. και ΠΜΕΑ Ρόδου, Γ.Π.Σ. & Π.Μ.Ε.Α. Κώ, Π.Μ. βιομηχανικής ζώνης Κώ, Π.Μ. Κάλαθου, Π.Μ. Σορωνής, Π.Μ. Ιαλυσσού Π.Μ. Κιοτάρι Ασκληπειού, Π.Μ. Μαστιχαρίου, Γ.Π.Σ. Κοσκινού – Αρχαγγέλου – Αφαντου, Γ.Π.Σ. Καλυθιών – Φαληρακίου.
• Μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Δωδ/σου από το 1991 έως το 1994.
• Μέλος της Επιτροπής Παρακολούθησης του ΜΟΠ Αιγαίου
• Μέλος της επιτροπής κατάρτισης του Β’ & Γ’ Π.Ε.Π. Ν. Αιγαίου.
• Μέλος του Συμβουλίου δημοσίων Εργων Νομού Δωδεκανήσου.
• Μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
• Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τ.Ε.Ε. τμήματος Δωδεκανήσου
1983-1986.
• Μέλος της Αντιπροσωπείας του Τ.Ε.Ε. την περίοδο 1987-1990.
• Πρόεδρος του Τ.Ε.Ε. τμήμα Δωδεκανήσου την περίοδο από 1991 έως
το 2000.

Γιάννης Μίχας στον Πειραιά

Ο Γιάννης Μίχας γεννήθηκε το 1954 στο Κυριάκι του Νομού Βοιωτίας, από τον Δημήτρη και τη Γαρυφαλλιά Μίχα.

Σπούδασε Τεχνολόγος Ναυπηγός στην Ανωτέρα Σχολή Ναυπηγών Πειραιά, απ’ όπου αποφοίτησε το 1978.

Εργάστηκε ως Ναυπηγός στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Ασχολείται επαγγελματικά και με την ζωγραφική, έχοντας κάνει τα πρώτα του βήματα κοντά σε μεγάλους Έλληνες ζωγράφους, ανάμεσα στους οποίους ο Κ. Ηλιάδης. Είναι τακτικό μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας.

Υπήρξε μέλος της Γραμματείας της «Κίνησης της Ακρόπολης για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό» και μέλος της Διοίκησης της Γ.Σ.Ε.Ε.

Συμμετείχε ενεργά, μέσα από την κοινωνική του δράση, στη λειτουργία Παραρτήματος του Ινστιτούτου Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε. στον Πειραιά, του Γραφείου Ενημέρωσης Ανέργων Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων και του Γραφείου Ενημέρωσης Οικονομικών Μεταναστών.

Συμμετείχε, σαν πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (Ε.Κ.Π), με προτάσεις – παρεμβάσεις στην προσπάθεια σωτηρίας της ναυπηγο-επισκευαστικής ζώνης και εργάστηκε για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας των Ελλήνων ναυτικών και την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας.

Επεδίωξε την εφαρμογή ολοκληρωμένων πολιτικών για την ανάπτυξη, την απασχόληση, την ποιότητα ζωής, τον πολιτισμό, την προστασία του περιβάλλοντος και την παιδεία στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και των Νησιών.

Επί 13 έτη διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (Ο.Λ.Π. Α.Ε.) και Αναπληρωτής Πρόεδρος (ως εκπρόσωπος της Οικονομικής Κοινωνικής Επιτροπής), πρωτοστατώντας στην δρομολόγηση των μεγάλων αναπτυξιακών έργων του Οργανισμού.

Έχει διατελέσει μέλος της Εθνικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και της Οικονομικής Κοινωνικής Επιτροπής (Ο.Κ.Ε.).

Με την Πολιτική ασχολήθηκε από τα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια, οπότε και ενετάχθη στην Αντιδικτατορική Οργάνωση του «Ρήγα Φεραίου», μέσα από τη οποία ανέπτυξε πολιτική δράση και κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης.

Από το 1978 συνέχισε την δράση του μέσα από τις οργανωμένες τάξεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Έχει διατελέσει Γραμματέας της ΠΑ.Σ.Κ.Ε. Πειραιά. Είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από το 2009 μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου Π.Α.Σ.Ο.Κ.

Οι πολιτικές και κοινωνικές του ανησυχίες μετατράπηκαν σε ενεργό συνδικαλιστική δράση στο χώρο της δουλειάς του, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά: διετέλεσε αντιπρόεδρος του Σωματείου «Τρίαινα» των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Επί τέσσερις συνεχόμενες τριετίες διετέλεσε Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (Ε.Κ.Π) και Πρόεδρος της «Κίνησης Ειρήνης» Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Ελλάδας.

Στις εθνικές εκλογές του 2000 ήταν υποψήφιος Βουλευτής Α΄ Πειραιώς και Νήσων, με το ψηφοδέλτιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και εξελέγη πρώτος επιλαχών.

Από το 2002, εξελέγη Νομάρχης Πειραιώς, με τον συνδυασμό «ΥΠΕΡΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ». Έχει διατελέσει Α΄ Αντιπρόεδρος της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος (Ε.Ν.Α.Ε.).

Στις νομαρχιακές εκλογές του Οκτωβρίου του 2006 επανεξελέγη Νομάρχης Πειραιώς.

Είναι εκπρόσωπος της Ε.Ν.Α.Ε. στο Συμβούλιο της Ευρώπης (Κογκρέσο Περιφερειακών Αρχών), Αντιπρόεδρος του Κογκρέσου των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, Αντιπρόεδρος της ad hoc Ομάδας Εργασίας Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Επικεφαλής της παράταξης «ΚΙΝΗΜΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ» στην Ε.Ν.Α.Ε.

Είναι παντρεμένος με την Άντυ Βλαβιανού, με την οποία έχουν έναν γιο, τον Δημήτρη.

Δημήτρης Κατσικόπουλος στην Πάτρα

Ο Δημήτρης Κατσικόπουλος γεννήθηκε στα Καλάβρυτα. Είναι παντρεμένος με την Ευτυχία Χριστοδουλοπούλου, με την οποία έχει αποκτήσει ένα γιο, ενώ έχει και έχει δύο κόρες, τη Μαρία και την Όλγα, από προηγούμενο γάμο του.

Είναι δικηγόρος, πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Τμήματος Δημοσίου Δικαίου – Πολιτικών Επιστημών του ιδίου Πανεπιστημίου.

Εκλέχθηκε Βουλευτής Αχαΐας για πρώτη φορά το Νοέμβριο του 1989 και επανεκλέχθηκε τον Απρίλιο του 1990, τον Οκτώβριο του 1993 και το Σεπτέμβριο του 1996.

Διετέλεσε, κατ’ επανάληψη, Γραμματέας στο Προεδρείο της Βουλής και μετείχε στις Διαρκείς Επιτροπές της Βουλής Οικονομικών Υποθέσεων, όπου και διετέλεσε Αντιπρόεδρος, Μορφωτικών Υποθέσεων, Παραγωγής και Εμπορίου και Δικαιοσύνης, καθώς και στους Κοινοβουλευτικούς Τομείς Εργασίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ασχολούνται με θέματα Εθνικής Οικονομίας, Παιδείας, Εργασίας και Δικαιοσύνης.

Στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εκλέχτηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου.

Εκλέχθηκε Νομάρχης Αχαΐας το 2002 και επανεκλέγη στις 15 Οκτωβρίου του 2006 από τον Α’ γύρο με ποσοστό 50,18%.

Γιάννης Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη

Ο Γιάννης Μπουτάρης είναι γέννημα – θρέμμα Θεσσαλονικιός.
Μαθητής Δημοτικού στο Πειραματικό σχολείο του ΑΠΘ, μαθητής Γυμνασίου στο Κολέγιο «Ανατόλια», πτυχιούχος του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ , διπλωματούχος οινολόγος, άριστος γνώστης της αγγλικής και γαλλικής γλώσσας, με μακρά εμπειρία, συμμετοχή και διακρίσεις σε ελληνικούς, ευρωπαϊκούς και διεθνείς φορείς.

Για τη Θεσσαλονίκη
Ενεργός πολίτης, με άποψη και έντονη παρουσία, ενδιαφέρον και αγωνία για την τύχη της πόλης που ταλανίζεται από τις ανιστόρητες και αυθαίρετες επιλογές της διοίκησης του Δήμου, έδειξε τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα της κοινωνίας των ενεργών πολιτών:

* Ιδρυτικό μέλος (1992) της ΕΝΩΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Σε συνεργασία με οικολογικές οργανώσεις με πολίτες και φορείς της Θεσσαλονίκης απέτρεψαν το μπάζωμα της παλιάς παραλίας.

* ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ (2002) του συνδυασμού «Θεσσαλονίκη Τώρα», του Αγάπιου Σαχίνη.

* Υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (2004) στην τελευταία, μη εκλόγιμη τιμητική θέση, μετά από προσωπική πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου.

* Στις 7 Ιουνίου 2005, μαζί με τους καταξιωμένους από τη δράση τους Δημοτικούς Συμβούλους Παναγιώτη Αβραμόπουλο, Λάζαρο Ζαχαριάδη και Ανδρέα Κουράκη, συγκροτούν την ενωτική «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ».

* Στις 7 Ιουλίου 2006, μετά την άρνηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης να αφουγκραστούν την αγωνία της τοπικής κοινωνίας και την επιμονή τους σε στείρα καταγραφή κομματικών δυνάμεων στον Δήμο, ο Γιάννης Μπουτάρης ανακοινώνει το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο ενεργών πολιτών «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» και τίθεται επικεφαλής, ως υποψήφιος Δήμαρχος. Η « Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης » δηλώνει στήριξη στο συνδυασμό για τον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Για το περιβάλλον
Το 2003 του αποδίδεται η διάκριση του «Ευρωπαίου Ήρωα» από το διεθνούς κύρους περιοδικό «ΤΙΜΕ» για την προσφορά του στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος:

* Πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος (1992) της αστικής εταιρίας «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ», με σκοπό την προστασία της καφετιάς αρκούδας και γενικότερα της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος

* Πρόεδρος της επιτροπής «ΦΥΣΗ 2000» (2003-2004).

* Μέλος της διοίκησης του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (2002-2004).

Για τον πολιτισμό
Ιδρυτικό μέλος και μέλος της διοίκησης από το 1987 μέχρι σήμερα του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. Χρηματοδοτεί τη λειτουργία του Μουσείου, γίνεται χορηγός σε εκθέσεις, εκδόσεις βιβλίων, σε συναυλίες και παραστάσεις που παρέχουν ευκαιρίες σε νέους, άξιους καλλιτέχνες.

Για την παράδοση
Αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη διάσωση του φθίνοντος παραδοσιακού οικισμού του Νυμφαίου Φλώρινας, από όπου κατάγεται, ενισχύει την τοπική οικονομία με τη δημιουργία τουριστικών μονάδων, κατασκήνωσης, ιππικού ομίλου κ.ά. Σήμερα το Νυμφαίο, γνωστό σε όλη την Ελλάδα, αποτελεί πρότυπο παραδοσιακής, οικολογικής και τουριστικής ανάπτυξης.

Επιχειρηματίας ανοιχτών οριζόντων
Ο πρώτος οινοποιός που κάνει πραγματικότητα το όνειρο να αποκτήσει η Ελλάδα Κρασιά Ονομασίας Προέλευσης, να γεμίσει η ελληνική ύπαιθρος με μικρούς παραγωγούς κρασιών. Πιστεύει στην ποιοτική αναβάθμιση του ελληνικού κρασιού και αντί του στενού επιχειρηματικού συμφέροντος προάγει το κοινό όφελος του κλάδου του κρασιού ιδρύοντας διεπαγγελματικούς συνδέσμους παραγωγών. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου. Συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση οινοπαραγωγικών Περιφερειών και στη Διεθνή Ακαδημία Οίνου. Τιμήθηκε ως «οινοποιός της χρονιάς» το 1996 στη Σουηδία και το 2003 στην Ελλάδα.

Οικογένεια
Ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942. Είναι γιος του οινοποιού Στέλιου Μπουτάρη και της Φανής Μίσιου. Είναι παντρεμένος με την Αθηνά Μιχαήλ, έχουν τρία παιδιά και έξι εγγόνια

Γιώργος Καμίνης στην Αθήνα

Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τον Απρίλιο του 1980. Τον Οκτώβριο του 1982 έλαβε το μεταπτυχιακό δίπλωμα Diplôme d ´études approfondies (DEA) στο Δημόσιο Δίκαιο από το Πανεπιστήμιο Université de Paris II . Τον Ιούνιο του 1989 υποστήριξε διδακτορική διατριβή ( Doctorat d ´ Etat en Droit ) στο Πανεπιστήμιο Paris I , με θέμα τις συνταγματικές όψεις της μετάβασης από τη δικτατορία στην δημοκρατία στην Ελλάδα και στην Ισπανία (« La transition constitutionnelle en Grèce et en Espagne »). Ξένες Γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά.

ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ
Το Νοέμβριο του 1982 προσλήφθηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης στη Β΄ Έδρα του Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Δεκέμβριο του 1990 εκλέχθηκε λέκτορας στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον Ιούνιο του 1998 εκλέχθηκε επίκουρος καθηγητής.

Από τον Σεπτέμβριο του 1989 είναι Επιστημονικός Συνεργάτης στο Τμήμα Κοινοβουλευτικών Μελετών και Ερευνών της Διεύθυνσης Επιστημονικών Μελετών της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής των Ελλήνων. Επίσης, είναι Δικηγόρος Αθηνών. Διετέλεσε B οηθός Συνήγορος, υπεύθυνος του Κύκλου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από το 1998 έως το Μάϊο 2003, οπότε και εξελέγη ομόφωνα από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής ως Συνήγορος του Πολίτη.Η θητεία του ανανεώθηκε τον Φεβρουάριο 2008

Τον Δεκέμβριο του 2008 ο κ. Καμίνης εκλέχθηκε Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Συνηγόρων του Πολίτη της Μεσογείου (Association of Mediterranean Ombudsmen) Τον Ιούνιο του 2009 εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Συνηγόρων του Πολίτη (International Ombudsman Institute)

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
M έλος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων, της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, καθώς και της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Σύγχρονα Θέματα.

ΕΡΓΟ
Έχει δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά, καθώς και δύο βιβλία:

1. La transition constitutionnelle en Grèce et en Espagne (Librairie Générale de Droit et de Jurisprudence, Paris, 1993, Bibliothèque Constitutionnelle et de Science Politique, tome 76). Πρόκειται για τη διδακτορική του διατριβή, η οποία τιμήθηκε το 1990 από την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Παρισίων με το βραβείο « Paul Deschanel ».

2. Παράνομα αποδεικτικά μέσα και συνταγματική κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων ( Οι αποδεικτικές απαγορεύσεις στην ποινική και την πολιτική δίκη ), Εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα (Σειρά: Μονογραφίες Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου, Διεύθυνση: Π. Δ. Δαγτόγλου), Αθήνα – Κομοτηνή 1998.