Το δικό τους μήνυμα για την σημερινή ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος στέλνουν τα πολιτικά κόμματα.
«Σήμερα, θυμόμαστε μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ανθρώπινης Ιστορίας. Η ανάμνηση της ανείπωτης βαρβαρότητας των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, η απόδοση τιμής σε όσους κι όσες φυλακίστηκαν, μαρτύρησαν, σε όσους και όσες δεν επέστρεψαν ποτέ, είναι καθήκον μας. Ιδιαίτερα, οφείλουμε σήμερα να θυμόμαστε τους Έλληνες Εβραίους, όσους κατέληξαν στα χιτλερικά στρατόπεδα, καθώς κι εκείνους που συμμετείχαν στον αντιφασιστικό αγώνα.
Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη είναι σήμερα απαραίτητος όσο ποτέ. Η επιστροφή της ακροδεξιάς, του ρατσισμού, της εθνικής περιχαράκωσης στην Ευρώπη και στον κόσμο, η επανεμφάνιση σύγχρονων υμνητών του Χίτλερ στη χώρα μας, είναι φαινόμενα που δεν μας αφήνουν να εφησυχάζουμε. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στα θύματα του ναζιστικού ολοκληρωτισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, να θυμόμαστε, αλλά και να αγωνιζόμαστε διαρκώς, ενάντια στον διωγμό των αδυνάτων, των ξένων, των κατατρεγμένων. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αφήσουμε το κακό να επιστρέψει», αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωση του.
Το ΠΑΣΟΚ σε σχετική ανακοίνωση του αναφέρει: «Το μήνυμα της σημερινής ημέρας παραμένει ανησυχητικά επίκαιρο. Ο αντισημιτισμός και η μερική ή καθολική άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι σήμερα βασικό συστατικό των εθνολαϊκιστικών και ακροδεξιών δυνάμεων που απειλούν την Ευρώπη και τον κόσμο.
Τέτοιες φωνές δυστυχώς υπάρχουν και στην χώρα μας, προσβάλλουν την εθνική μας αξιοπρέπεια, την ιστορία μας, τους αγώνες μας για τη δημοκρατία, δηλητηριάζουν την ελληνική κοινωνία και απειλούν να μας επιστρέψουν σε σκοτεινές εποχές. Δεν θα τους αφήσουμε.
Δεν ξεχνούμε τις ναζιστικές θηριωδίες, θυμόμαστε τους Εβραίους μάρτυρες που έχασαν την ζωή τους και στέλνουμε μήνυμα σεβασμού στην Εβραϊκή Κοινότητα της χώρας».
«Η σημερινή ημέρα μνήμης αποτελεί ένδειξη σεβασμού στα εκατομμύρια θύματα του Ολοκαυτώματος και μας υπενθυμίζει τα στυγερά εγκλήματα του χιτλερικού καθεστώτος.
Ενώνουμε τη φωνή μας κόντρα στη λήθη και αποδίδουμε φόρο τιμής στους χιλιάδες συμπατριώτες μας Έλληνες Εβραίους, που έπεσαν θύματα της ναζιστικής θηριωδίας.
Ενώνουμε τη φωνή μας στην καταπολέμηση του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας και υπέρ της ισχυροποίησης της ισότητας των λαών και της Δημοκρατίας», δήλωσε η εκπρόσωπος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Μανταλένα Παπαδοπούλου.
«”Τότε, για πρώτη φορά, συνειδητοποιήσαμε ότι η γλώσσα μας δεν έχει λέξεις για να εκφράσει αυτή την ύβρι, την εκμηδένιση του ανθρώπου. Σαν προικισμένοι με την ενορατική ικανότητα των προφητών είδαμε την πραγματικότητα: ήμασταν στον πάτο”».
Τα λόγια ανήκουν στον Πρίμο Λέβι, Ιταλό χημικό, τον κρατούμενο 174517 του Άουσβιτς. Τον απελευθέρωσαν οι Σοβιετικοί στις 27 Ιανουαρίου 1945. Και βρήκε λέξεις για να περιγράψει το Απόλυτο Κακό, όσο κι αν αυτό είναι άρρητο. Έγραψε το “Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος”, μια από τις συγκλονιστικότερες μαρτυρίες για το Ολοκαύτωμα.
Ο Λέβι αυτοκτόνησε το 1987. Δεν ήταν ο πρώτος επιζών που έβαλε τέρμα στη ζωή του. Πολλοί δεν άντεξαν το βάρος της μνήμης, το «γιατί σώθηκα εγώ και όχι ο άλλος που ήμαστε στον ίδιο θάλαμο». Άλλοι επιζώντες γύρισαν στις χώρες τους και βρήκαν τα σπίτια τους με νέους ενοίκους, τις περιουσίες τους σκορπισμένες. Άλλοι μπήκαν σε καράβια για τη νέα γη και τους έδιωχναν, μια φορά απόκληροι, για πάντα απόκληροι.
Σαν να ζητούσαν εξιλέωση για τους ξεχασμένους, πολλά κράτη καθιέρωσαν ημέρες μνήμης του Ολοκαυτώματος. Η δική μας είναι η 27η Ιανουαρίου, η επέτειος της απελευθέρωσης του Άουσβιτς. Και θεσμοθετήθηκε μόλις το 2004. Κάλλιο αργά παρά ποτέ για τους 65.000 Έλληνες Εβραίους που χάθηκαν στα κρεματόρια.
Δεν φτάνει όμως αυτό. Η μνήμη κερδίζεται κάθε μέρα. Ο τελευταίος επιζών του Άουσβιτς πέθανε το 2012. Η δημοκρατία πρέπει να νικήσει τους αρνητές και τους νοσταλγούς του Άουσβιτς – κάποιοι μάλιστα κάθονται και στα έδρανα της Βουλής και κάποιοι τους χαϊδεύουν. Αλλά αυτό θέλει αγώνα. Απ’ τα σχολεία μέχρι τις παρέες μας. Αλλιώς το «ποτέ ξανά» σύντομα θα ξεχαστεί και θα βρεθούμε μπροστά σε νέα τέρατα.
Στην πρώτη φωτογραφία μια ομάδα παιδιών στο Άουσβιτς, όπως τα φωτογράφισε ο Αλεξάντερ Βοροντσόφ, που μπήκε μαζί με τους σοβιετικούς φαντάρους στο κολαστήριο στις 27 Ιανουαρίου 1945. Και στη δεύτερη, μερικά από τα παιδιά της φωτογραφίας σε επίσκεψη στο στρατόπεδο εξήντα χρόνια μετά, το 2005.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Yad Vashem, το μουσείο του Ολοκαυτώματος στην Ιερουσαλήμ», έγραψε ο Σταύρος Θεοδωράκης στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.
