Σε δύσκολη θέση φαίνεται ότι βρίσκεται ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναφέρει ανακοίνωση της Λαϊκής Ενότητας, σημειώνοντας ότι ο Μάρτιν Σουλτς ενώ εμποδίζει από το Νοέμβριο του 2015 την προώθηση στην Κομισιόν ερώτησης του ευρωβουλευτή της ΛΑΕ, Νίκου Χουντή, για τη διαγραφή των δανείων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη τελικής απόρριψής της.
Όπως επισημαίνεται, 4 μήνες μετά -και μετά από νέα όχληση του Ν. Χουντή- οι υπηρεσίες του ΕΚ ανακοίνωσαν ότι ο πρόεδρος «ακόμα εξετάζει το παραδεκτό της ερώτησης».
«Είναι απαράδεκτο, σε μία περίοδο αυστηρής λιτότητας και τεράστιας οικονομικής κρίσης, όπου το κύριο θέμα στην Ελλάδα είναι τα “κόκκινα δάνεια” και χιλιάδες οικογένειες κινδυνεύουν να βρεθούν στους δρόμους λόγω αδυναμίας αποπληρωμής τους, να θεωρούνται “μεμονωμένα” και “εμπιστευτικά” δάνεια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αξίας περίπου 230 εκατ. ευρώ(!!)», τονίζει σε σχόλιό του ο ευρωβουλευτής της ΛΑΕ και συμπληρώνει: «Ο πρόεδρος Σουλτς, 4 μήνες μετά την κατάθεση της ερώτησης, δεν έχει ακόμα αποφανθεί για το παραδεκτό της, όπως ενημερώθηκα από τις αρμόδιες υπηρεσίες μετά και από νέο μου διάβημα. Φαίνεται ότι ο πρόεδρος του ΕΚ παρά το φόρτο εργασίας του, έχει αναλάβει και το ρόλο “προστάτη” ΝΔ και ΠΑΣΟΚ».
Στην ίδια ανακοίνωση υπενθυμίζεται ότι ο Νίκος Χουντής, με ερώτησή του τον Νοέμβριο καταδείκνυε, βάσει στοιχείων, ότι η Κομισιόν απέκρυψε γεγονότα κατά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και έκανε τα «στραβά μάτια» για τη διαγραφή του χρέους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι υπηρεσίες όμως του Ευρωκοινοβουλίου ζήτησαν την απόσυρση της επίμαχης ερώτησης, με το αιτιολογικό ότι «ο ρόλος της Κομισιόν δεν είναι… η δημόσια παροχή πληροφοριών για μεμονωμένα δάνεια από μια τράπεζα, που έχει ανακεφαλαιωθεί με κρατική βοήθεια», και κάλεσαν τον ευρωβουλευτή της ΛΑΕ να αποσύρει το σχετικό ερώτημα, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα υποβαλλόταν στον πρόεδρο του ΕΚ για να αποφασίσει για το παραδεκτό ή όχι του ερωτήματος.
Ο Ν. Χουντής, αρνήθηκε να αποσύρει την ερώτηση του κι απέστειλε σχετική επιστολή προς τον κ. Σουλτς, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να “παίρνει επάνω του” την ερμηνεία των Συνθηκών, ότι δήθεν οι Συνθήκες απαγορεύουν την δημοσιοποίηση πληροφοριών για σκανδαλώδη δάνεια κομμάτων, αλλά αντίθετα θα έπρεπε να πρωτοστατεί και να ενθαρρύνει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο».
