Ο επί σειρά ετών ηγέτης του γερμανικού κόμματος «Η Αριστερά» (Ντι Λίνκε), Γκρέγκορ Γκίζι, ο οποίος την εβδομάδα αυτή υπέβαλε την παραίτηση του ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της, όπως είχε προαναγγείλει πριν από δύο χρόνια, τονίζει σε σημερινή του συνέντευξη στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ» πως εάν μία από τις 19 κυβερνήσεις δεν ακολουθεί τη νεοφιλελεύθερη πορεία και εκπροσωπεί την πλέον αδύναμη οικονομικά χώρα, τότε οι πιθανότητες για αυτή να νικήσει είναι εξαιρετικά περιορισμένες, ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και πολλά πέτυχε και τις εκλογές ξανακέρδισε.

Επικρίνοντας την πολιτική λιτότητας ως λάθος, «γιατί με τον τρόπο αυτό συρρικνώνεται η επίδοση της οικονομίας» και αναφέροντας ως παράδειγμα ότι με υψηλότερο ΦΠΑ στα ελληνικά νησιά μειώνεται ο τουρισμός, ο Γκρέγκορ Γκίζι διερωτάται στη συνέντευξη από πού άραγε θα ζήσει η Ελλάδα, για να συμπεράνει στη συνέχεια ότι απαιτείται ένα είδος «Σχέδιο Μάρσαλ» για τη Νότια Ευρώπη.

Σε σχέση με την προσφυγική κρίση, ο ίδιος θεωρεί πως είναι πολύ δύσκολο για την Ευρώπη να αντεπεξέλθει, και πως οι συμβιβασμοί με την Τουρκία είναι επικίνδυνοι, ενώ, όπως παρατηρεί, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τους πρόσφυγες και ως εκ τούτου θα πρέπει να γίνουν σκέψεις για το ποια θα είναι η εδώ μεταχείρισή τους, όπως επίσης να ληφθούν οι πρόνοιες ώστε να μην εξαναγκάζονται σε φυγή.

Ο Γκρέγκορ Γκίζι πιστεύει, όπως λέει, ότι οι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα και της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, έχουν συμφωνήσει «πράγματα για τη Συρία, τα οποία δεν γνωρίζουμε καν».

Η πίεση της προσφυγικής κρίσης οδηγεί ξαφνικά σε αύξηση των οικονομικών πόρων, γιατί δεν υπάρχει θέση για ολόκληρη την ανθρωπότητα, ωστόσο προβάλει το βασικό ερώτημα του καπιταλισμού από το γεγονός ότι πριν από πέντε χρόνια οι 388 πλουσιότεροι του κόσμου διέθεταν τόσο πλούτο όσο το κατώτερο ήμισυ της ανθρωπότητας και σήμερα αυτοί είναι 80, αναφέρει ο επί σειρά ετών ηγέτης της γερμανικής Αριστεράς.

Επιπλέον, όπως σημειώνει, έχει υποβαθμιστεί πλήρως η σημασία της ψηφιακής επανάστασης: «Για πολύ καιρό ζούσαμε στην Ευρώπη, όπως ζούσαμε, γιατί οι άνθρωποι στην Αφρική δεν γνώριζαν πώς ζούσαμε, τώρα όμως το γνωρίζουν».