Μια άλλη πρόταση για τις σχέσεις επιχειρήσεων και κράτους και το ρόλο, που μπορεί να παίξει η επιχειρηματικότητα για την πλήρη αναμόρφωση του Δημοσίου, καταθέτει ο διευθύνων σύμβουλος της Hellastat και υποψήφιος στη Β’ Αθήνας με τη ΔΡΑΣΗ, Πάνος Μιχαλόπουλος.
«Κατά κοινή ομολογία, στη δημόσια διοίκηση απουσιάζουν διαδικασίες, δομές, συστήματα. Σύμβουλοι επιχειρήσεων και εταιρείες πληροφορικής δραστηριοποιούμενες στη χώρα μας, θα πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία να προσφέρουν όλη την αναγκαία υποστήριξη σε νευραλγικούς τομείς της δημόσιας διοίκησης για μια περίοδο 12-24 μηνών, χωρίς αμοιβή», τονίζει. Με αυτό τον τρόπο, εκτιμά ότι «θα συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κράτους που σε λίγα χρόνια θα σταματήσει να τους ορθώνει εμπόδια στην δραστηριότητά τους, θα κοστίζει λιγότερο, άρα θα επιβάλλει λιγότερους φόρους και θα πάψει να τους ζητά έργα δήθεν αναδιοργάνωσης, που διαρκούν 36 μήνες και μετά από 72 μήνες καταλήγουν στο συρτάρι» και προσθέτει ότι το ίδιο ισχύει και για άλλες ειδικότητες, όπως εξειδικευμένες νομικές υπηρεσίες, υπηρεσίες διαφήμισης και δημοσιότητας, τεχνικές και τεχνολογικές συμβουλές.
Ο κύριος Μιχαλόπουλος θεωρεί αναγκαίες και τις αλλαγές σε πολλά κακώς κείμενα της επιχειρηματικότητας, υποστηρίζοντας ότι όλοι οι φορείς πρέπει να συντονιστούν και να αποκτήσουν μια φωνή, υπό μια ομπρέλα, που θα χαράσσει κοινή στρατηγική.
«Κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να γίνει και με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, όπου μιλάμε φυσικά για πολύ περισσότερα πράγματα από την έννοια του pro bono. Υπάρχει τεράστιο δυναμικό κοινωνικής προσφοράς το οποίο απειλείται με αφανισμό ή με κακή διανομή των πόρων, καθώς οι δυνατότητες πολιτών και επιχειρήσεων να υποστηρίζουν αυτές τις προσπάθειες υποβαθμίζεται διαρκώς. Και εδώ λοιπόν χρειάζεται να συντονιστούν οι προσπάθειες για παροχή τροφής, στέγης, ένδυσης και περίθαλψης στους ανθρώπους και να κεντρικοποιηθούν όσο το δυνατό περισσότερα, έστω και εποπτικά, σε επίπεδο καταγραφής των πόρων και των ενεργειών».
Ο κ. Μιχαλόπουλος εκτιμά ότι με όλα αυτά θα πετύχουμε:
• μείωση των δαπανών του δημοσίου (μη μισθολογικό κόστος), μειώνοντας την επιβάρυνση των πολιτών και των επιχειρήσεων
• απελευθέρωση πόρων στο Δημόσιο για δημιουργική αξιοποίηση
• συνολική βελτίωση του επιπέδου λειτουργίας του δημοσίου, η οποία θα επιστρέψει ευεργετικά προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις
• ηθική ικανοποίηση οτι συνεισφέραμε στην προσπάθεια ανοικοδόμησης
• έμπρακτη συμμετοχή στην αναδιανομή ή μερική επιστροφή πλούτου που μας έδωσε το δημόσιο άμεσα ή έμμεσα τα τελευταία -πολλά- χρόνια
• μη χρηματική ανταμοιβή, όπως φορολογικές ελαφρύνσεις, αναγνώριση ως προτιμητέου προμηθευτή του δημοσίου όταν με το καλό ορθοποδήσουμε, δημιουργία ενός νέου μητρώου «εθνικών ευεργετών» που συνεισφέρουν σε είδος.
