Σε εγρήγορση πάντα οι blitz, πειραματίζονται με μια παράσταση στο όριο κινηματογράφου και θεάτρου. Φορώντας ασύρματα ακουστικά, οι θεατές παρακολουθούν μέσα από μια μεγάλη τζαμαρία αυτό που εκτυλίσσεται έξω.
Οι ήρωες του Cinemascope ζουν μαζί μας τις δύο τελευταίες ώρες του κόσμου, μ’ ένα μονοπλάνο όπου κυριαρχεί μια αδιάκοπη παρέλαση περαστικών, σκηνοθετημένων ή όχι. Χορογραφία του δρόμου, ταυτόχρονα ατομική και κοινωνική, κρυμμένη και δημόσια, διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας αλλά δεν προορίζεται για μας. Γράφεται από τον ίδιο το δρόμο.
