Για τα όσα του λείπουν από την τηλεόραση του αλλά και για τις γυναίκες της ζωής του μίλησε σε εβδομαδιαίο περιοδικό ο Ανδρέας Μικρούτσικος.
«Η έκθεση που μέσα από την μαγική κάμερα συνδεσμολογείται με δεκάδες χιλιάδες κόσμου έχει μία μαγεία, μία τοξίνη -αν την κάνεις με πάθος, ψυχή και φαντασία. Δύσκολα αποτοξινώνεσαι» λέει ο παρουσιαστής στο «ΕΓΩ! Weekly».
Μιλώντας τις γυναίκες της ζωής του, αλλά και την ταμπέλα του «γυναικά» που του κόλλησαν, είπε στο περιοδικό:
«Όταν άρχιζε ένα παράπονο, όταν ένιωθα ότι εδώ πέταξα την μπάλα έξω με καθυστέρηση, μου δημιουργούσε μια ανησυχία. Χρειαζόμουν ίσως ένα μαγκούρι να πατήσω, να στηριχτώ, λες και έβλεπα τον επερχόμενο χωρισμό και είχα ανάγκη εναλλακτικής λύσης. Οπότε λοιπόν εμφανιζόμουν ως ένα είδος μοιχού που απατάει, ήταν γιατί ήδη είχε μπει ένα ζιζάνιο στο “εμείς” και έβλεπες τον καθένα να κλείνεται στο φρούριο του “εγώ”. Τότε λειτουργούσα έτσι. Ξόρκιζα το κακό. Έλεγα “Εντάξει, ρε παιδί μου, δεν έγινε και τίποτα”. Γινόταν όμως».
