Με αφορμή την επιτυχημένη καθημερινή σειρά του OPEN, «Έρωτας φυγάς» παραχώρησε συνέντευξη ο Σταύρος Ζαλμάς στην Ελένη Τσολάκη και την κάμερα του OPEN Weekend το πρωινό της Κυριακής. Ο αγαπημένος πρωταγωνιστής αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην επιλογή να μην δίνει συχνά συνεντεύξεις καθώς και τα δημοσιεύματα που αφορούσαν εκείνο στο παρελθόν και κακώς, όπως ο ίδιος εξηγεί, δεν κινήθηκε νομικά εναντίον δημοσιογράφων.

Ειδικότερα, ο Σταύρος Ζαλμάς εξομολογήθηκε πως «δεν υπάρχει περίπτωση, εάν δώσω συνέντευξη από τηλεφώνου, να δημοσιευθεί εάν δεν την διαβάσω. Διότι αν στο παρελθόν είχα διαβάσει κάποια πράγματα δεν θα τα είχα αφήσει να δημοσιευθούν και θα είχα προστατεύσει τον εαυτό μου. Έχω υπάρξει αφελής σε σχέση με αυτό διότι εμπιστεύθηκα ανθρώπους που αποδείχθηκε ότι δεν θα έπρεπε να τους έχω εμπιστευθεί. Μιλάμε για τις συνεντεύξεις γιατί για δημοσιεύματα, που έχουν γίνει ερήμην εμού, δεν θα μπορούσα να αρνηθώ. Απλώς θα μπορούσα , αν είχα τα μυαλά στο κεφάλι μου, να έχω κάνει μια δυο μηνύσεις και να είχα αγοράσει μια πολυκατοικία αυτή τη στιγμή».

«Κακά τα ψέματα τα περασμένα χρόνια έχουν περάσει πολύ μεγάλοι αλήτες από τη δημοσιογραφία. Πάρα πολύ μεγάλοι αλήτες και όταν λέω τη λέξη «αλήτης» την χρησιμοποιώ με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξεως. Αλήτες με όλο το μεγαλείο της σημασίας της λέξεως».

«Όταν γράφτηκαν κάποιες κτηνωδίες για εμένα και οι δύο μου γονείς είχαν φύγει και έτσι δεν πήραν αυτή την πίκρα» πρόσθεσε, ακόμα, ο Σταύρος Ζαλμάς στην πρωινή εκπομπή του OPEN. «Πρέπει τις κακοποιητικές συμπεριφορές να τις κόβουμε από τη ρίζα. Δηλαδή τους αθρώπους οι οποίοι τόλμησαν να υπαινιχθούν κάτι σε εμένα ή να απλώσουν το χέρι τους επάνω μου, τους το έκοψα από τον ώμο την ίδια στιγμή. Αυτά όμως δεν τα έκανα τώρα. Τα έχω κάνει και στα 25 μου, τα έχω κάνει και στα 30 μου αλλά έτσι ήταν ο χαρακτήρας μου γιατί δεν φοβόμουν. Έλεγα ότι «εάν επιτρέψω το χέρι να ακουμπήσει επάνω μου, πως θα ζήσω εγώ μετά με αυτό το πράγμα;». Προτιμώ να πάω να πλύνω πιάτα για να ζήσω παρά να συνεχίσω τη ζωή μου έχοντας ανεχθεί αυτό το σιχαμένο χέρι επάνω μου».