Ο Πέτρος Κωστόπουλος, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο «Στούντιο 4», μίλησε για την πορεία του, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και την αγάπη του για τα παιδιά του.

Ο πρώην εκδότης αναφέρθηκε στο κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ, την εταιρεία που ίδρυσε και περιέγραψε τις δύσκολες στιγμές που ακολούθησαν, όταν η εταιρεία αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και αναγκάστηκε να κλείσει.

«Όταν συμβαίνει αυτό, παθαίνεις ψυχολογικό κλακάζ, τρελαίνεσαι με κάποιο τρόπο. Μπαίνεις σε κατάθλιψη βαριά κατάθλιψη, παίρνεις χάπια. Γιατί δεν είναι ένα πράγμα είναι πολλά πράγματα.

Έκανα την βλακεία και έδωσε όλα μου τα χρήματα για να κρατήσω το μαγαζί και τα χρήματα αυτά πηγαίναν σε μισθούς για αυτό και σε δεδουλευμένα δεν υπήρχε κενό στην ΙΜΑΚΟ. Αυτά που ζητήθηκαν ήταν οι αποζημιώσεις. Σιγά, να δώσω και συκώτι, να πουλήσω και το παιδί μου; Τα είχα δώσει όλα. Και τα σπίτια και τα αυτοκίνητα. Δεν είχε μείνει κολυμπηθρόξυλο.

Έπρεπε να καταλάβω νωρίτερα ότι τελειώνει όλο αυτό γιατί έκανα κακό στα ίδια μου τα παιδιά. Για έναν άνθρωπο που χάνει τα πάντα και έχει δώσει τα πάντα είναι πολύ σκληρό.

Μετά από λίγο συνέπεσε και το διαζύγιο μου, ήταν πολύ δύσκολο. Αυτοί οι μισθοί που έδινα εκεί δεν έχουν επανέλθει ποτέ. Δεν έκανα τον καλό, έτσι πίστευα ότι είναι. Όπως επίσης δεν κάνω τον φεμινιστή αλλά όλες οι διευθύντριες ήταν γυναίκες. Αφού ήταν πιο ικανές τι να κάνουμε;

Η ΙΜΑΚΟ ήταν το πρώτο μαγαζί το οποίο είχε τους πιο πολλούς γκέι. Ήταν ένα μαγαζί πολύ ανοιχτό και στα γραπτά και στην αντίληψη και σε όλα. Έβγαιναν τότε κάποια αντίπαλοι να γράψουν πράγματα αλλά δε με ενδιέφερε καθόλου. Σήμερα στο δρόμο λαμβάνω την καλύτερη εικόνα από τον κόσμο που με χαιρετάει.

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές το μόνο που σε κρατάει είναι τα παιδιά. Μπορεί να σκεφτείς μέχρι και να πυροβοληθείς, να δώσεις μία με ένα πιστόλι και να φύγεις. Αν εσύ δεις το παιδί σου και σκεφτείς τι μπορεί να πάθει αν εσύ κάνεις καμιά χαζομάρα, αυτό αρκεί. Αυτό είναι ένα υπέροχο σωσίβιο»