Ο Σταμάτης Κραουνάκης ακόμη μία φορά δεν μάσησε τα λόγια του, μιλώντας για όλους και για όλα, χαρακτηρίζοντας την Eurovision «πανάθλιο διαγωνισμό».
Αναφέρθηκε στην Άλκηστη Πρωτοψάλτη, ενώ περιέγραψε ένα περιστατικό κατά το οποίο έβγαλε έξω από το μαγαζί όπου εμφανιζόταν πελάτη, εξαιτίας ενός πολιτικού σχολίου.
«Κάνουμε πρόβες για το “Άλσος” και ανοίγουμε 22 Δεκέμβρη και θα είμαστε κάθε Κυριακή. Η ταινία “Ο Νόμος του Μέρφυ” μου έκανε το δώρο να κάνω ένα τραγούδι με τη Δήμητρα Γαλάνη. Είμαι 69 ετών, δεν θα έλεγα “όχι” σε κάτι τηλεοπτικό τώρα πια, θα ήθελα να μπω μέσα στα σπίτια τους. Αν δεν ήμουν συνθέτης, νομίζω θα είχα περίπτερο. Ο στίχος που με εκφράζει είναι “λες και τρώμε τον χειμώνα παγωτό, λες και πέφτουμε σε τοίχους με εκατό”. Ο λόγος είναι γιατί έτσι έγιναν οι ζωές μας» ανέφερε αρχικά ο συνθέτης και στιχουργός.
«Συνέχεια λέω ότι θέλω να σταματήσω να δουλεύω και μετά το ξεχνάω, είναι σαν τις ευκαιριακές αρρώστιες. Ποτέ δεν μετάνιωσα που έδωσα τραγούδι σε κάποιον καλλιτέχνη. Λατρεύω την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, έγινε κάτι με το οποίο δεν συμφωνούσα και ήταν επιλογή της, θα δούμε τώρα αν θα ξαναμιλήσουμε όπως παλιά» ανέφερε χαρακτηριστικά για την τραγουδίστρια που έχει ερμηνεύσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.
Στη συνέχεια περιέγραψε ένα περιστατικό κατά το οποίο έβγαλε πελάτη από το μαγαζί όπου εμφανιζόταν.
«Έχω βγάλει έξω από την αίθουσα άνθρωπο, που πέταξε ένα πολιτικό σχόλιο. Είπα “πληρώνω τον λογαριασμό σας και περάστε έξω”. Δεν έφυγε, ήταν βαλτός. Η τραπ μουσική έλκει από την εποχή του Ομήρου, η ρυθμική απαγγελία δεν είναι κάτι ξένο για μας. Σιχαίνομαι την Eurovision και απορώ ακόμα που η Ελλάδα σέρνεται σε αυτόν τον πανάθλιο διαγωνισμό. Συμπαθώ τη Μαρίνα Σάττι πάρα πολύ, αλλά αυτό που πήγε εκεί δεν μου άρεσε καθόλου».
Σε ό,τι αφορά στην πολιτική, ο Σταμάτης Κραουνάκης είπε: «Δεν θέλω κανέναν από τους πολιτικούς, τα νέα τους εγχειρήματα είναι πιο παλιά και από τις αμαρτίες μου».
