Είκοσι τρεις νέους γενετικούς παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του προστάτη ανακάλυψαν βρετανοί και αμερικανοί επιστήμονες.
Μετά και από αυτά τα ευρήματα, οι επιστήμονες μπορούν πλέον να εξηγήσουν το ένα τρίτο του κληρονομικού κινδύνου για τη συγκεκριμένη πάθηση, γεγονός που διευκολύνει την ανάπτυξη ενός γενετικού διαγνωστικού τεστ.
Η νέα έρευνα ανεβάζει πια σε 100 (από 77 μέχρι σήμερα) τον συνολικό αριθμό παραλλαγών γονιδίων, που σχετίζονται με τον καρκίνο του προστάτη. Η γενετική ανάλυση για τον εντοπισμό όλων αυτών των γενετικών παραγόντων θα μπορούσε να αποκαλύψει εκείνο το ποσοστό των ανδρών (περίπου 1% του ανδρικού πληθυσμού), που απαρτίζουν την ομάδα πολύ υψηλού κινδύνου, καθώς κινδυνεύουν από τη νόσο σχεδόν έξι φορές περισσότερο από τους υπόλοιπους άνδρες.
Επίσης η ανάλυση για τον τυχόν εντοπισμό αυτών των 100 γονιδίων θα μπορούσε να εντοπίσει την ομάδα αυξημένου κινδύνου, δηλαδή το 10% των ανδρών που έχουν τριπλάσιο κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη σε σχέση με τον υπόλοιπο ανδρικό πληθυσμό.
Οι ερευνητές του βρετανικού Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο (ICR) του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον καθηγητή ογκογενετικής Ρος Ιλς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής «Nature Genetics», ανέλυσαν δείγματα γενετικού υλικού περίπου 87.000 ανδρών (οι μισοί με καρκίνο του προστάτη και οι άλλοι μισοί υγιείς), για πρώτη φορά από τόσα διαφορετικά μέρη του πλανήτη (Ευρώπη, Αφρική, Ασία, Νότια Αμερική).
Ειδικά για τους Ευρωπαίους, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι είναι πια σε θέση να εξηγήσουν το 33% της γενετικής αιτιολογίας της εν λόγω νόσου. Θα ακολουθήσει μια μεγάλη κλινική δοκιμή, για να ελεγχθεί κατά πόσο ο βελτιωμένος- μετά και τη νέα ανακάλυψη- γενετικός έλεγχος μπορεί όντως να είναι πιο αποτελεσματικός στην πράξη.
Ο στόχος είναι να αναπτυχθεί ένα καλύτερο διαγνωστικό τεστ, καθώς το υπάρχον αιματολογικό, που βασίζεται στο ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA), δεν θεωρείται ιδιαίτερα αξιόπιστο, ιδίως όσον αφορά τον εντοπισμό εκείνων των ανδρών που κινδυνεύουν να νοσήσουν σοβαρά και χρειάζονται έγκαιρη θεραπεία. Αντίστροφα, ανάλογη ανάγκη υπάρχει να εντοπίζονται εκείνοι οι άνδρες που δεν κινδυνεύουν από επιθετικές μορφές καρκίνου του προστάτη, συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να υποβάλλονται σε περιττές θεραπείες, με πιθανές επιπλοκές.