Όταν κάποιος πεθαίνει λίγο καιρό μετά την απώλεια ενός αγαπημένου του προσώπου, λένε ότι «πήγε από σπασμένη καρδιά».
Σύμφωνα με ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, το ρητό αυτό μπορεί όντως να έχει κάποια σχέση με την πραγματικότητα, καθώς η θλίψη και το αίσθημα απώλειας μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Μια έρευνα έδειξε ότι ο θάνατος ενός συζύγου, στενού φίλου ή συγγενή μπορεί να έχει δυνητικά θανατηφόρα επίδραση στην ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις.
Τα ευρήματα αυτά, όπως αναφέρει η MailOnline σε δημοσίευμά της, θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί μια χήρα ή ένας χήρος πολλές φορές πεθαίνουν λίγο καιρό μετά το θάνατο του/της αγαπημένου/ης τους, παρότι φαινομενικά ήταν υγιείς.
Η ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Μπέριγχαμ μελέτησε την επίδραση του πένθους στα αιμοσφαίρια (ουδετερόφιλα). Αυτά παίζουν βασικό ρόλο στην καταπολέμηση των βακτηριακών λοιμώξεων, όπως η πνευμονία.
Αφού πήραν δείγματα από πρόσφατα χηρευμένους άντρες και γυναίκες, μελέτησαν την ικανότητα των ουδετερόφιλών τους να «σκοτώνουν» ιούς.
Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι, ενώ τα ουδετερόφιλα των πιο νέων σε ηλικία ανθρώπων δε φάνηκε να επηρεάζονται από το πένθος, αυτά των ανθρώπων άνω των 65 ετών δεν ήταν πια σε θέση να καταπολεμούν βακτήρια.
Σύμφωνα με την ερευνήτρια Dr Anna Phillips, αυτό θα μπορούσε να τους κάνει ευάλωτους σε δυνητικά θανατηφόρες βακτηριακές λοιμώξεις.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Immunity and Ageing.
