Οι άνθρωποι που υποφέρουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχουν περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με σχιζοφρένεια, υποστηρίζουν ερευνητές από τη Δανία.
Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές τα παιδιά γονέων που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι επίσης πιο επιρρεπή στην εμφάνιση της ψυχικής αυτής ασθένειας, καθώς μεγαλώνουν.
Μια ομάδα δανών επιστημόνων βρήκε, ότι οι πάσχοντες αυξάνει διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας και διαταραχών στο φάσμα αυτής.
Οι δύο αυτές περιπτώσεις είναι διαφορετικές, ωστόσο όπως έχουν δείξει άλλες έρευνες μερικές φορές μπορεί και να αλληλοεπικαλύπτονται.
Προκειμένου να εξερευνήσουν τη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους, οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Aarhus ανέλυσαν δεδομένα 3 εκατ. ανθρώπων, οι οποίοι είχαν γεννηθεί ανάμεσα στο 1955 και 2006. Στη συνέχεια, παρακολούθησαν την πορεία τους από το 1995 έως το 2012.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δείκτες συχνότητας (IRRs), ως ένα μέτρο του σχετικού κινδύνου να αποδειχθεί η ενδεχόμενη σχέση μεταξύ των δύο διαταραχών, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα Daily Mail σε δημοσίευμά της.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο στο JAMA Psychiatry.
Συνολικά 16.231 άνθρωποι εμφάνισαν σχιζοφρένεια, ενώ 447 (ποσοστό 2,75%) από αυτούς είχε διαγνωστεί προηγουμένως με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη, ότι 30.556 εμφάνισαν μια διαταραχή του φάσματος της σχιζοφρένειας, ενώ 700 (ποσοστό 2,29%) είχε διαγνωστεί προηγουμένως με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
«Παρατηρήσαμε μια συγκεκριμένη σχέση με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή» είπε η Dr Sandra Meier και εξήγησε ότι στις περιπτώσεις που υπήρχε προηγούμενη διάγνωση, παρατηρήθηκε μια πρόσθετη διαφοροποίηση στην ευαισθησία της νόσου.
«Άλλες διαταραχές της παιδικής ηλικίας και όχι μόνο -όπως η ελλειμματική προσοχή, η υπερκινητικότητα, ο αυτισμός και η νευρική βουλιμία- δεν αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας και διαταραχών του φάσματος αυτής, όπως παρατηρήθηκε με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κάτι που υποδηλώνει ότι υπάρχει μια ισχυρή επίδραση σε ό,τι αφορά την ευαισθησία στην εμφάνιση της συγκεκριμένης πάθησης» πρόσθεσε.
Η ίδια κατέληξε λέγοντας, ότι απαιτείται να γίνουν περαιτέρω έρευνες για να καθοριστούν εκείνοι οι γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου, που σχετίζονται με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, τη σχιζοφρένεια και τις διαταραχές του φάσματος της σχιζοφρένειας.
