Επιστήμονες από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες ανακάλυψαν ένα νέο γονίδιο (το IRX3) που παίζει ρόλο κλειδί στο πάχος. Η ανακάλυψη δείχνει ότι μέχρι σήμερα μάλλον λανθασμένα εστίαζαν την προσοχή τους σε ένα άλλο «γονίδιο του πάχους» (το FTO), που είχαν ανακαλύψει το 2007. Με άλλα λόγια, τόσα χρόνια οι επιστήμονες πιθανότατα έψαχναν σε λάθος μέρος για το γενετικό υπόβαθρο της παχυσαρκίας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γενετιστή Μαρτσέλο Νομπρέγκα του Πανεπιστημίου του Σικάγο, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανακοίνωσαν ότι το νέο γονίδιο εκφράζεται ιδιαίτερα στην περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τη διατροφή. Το IRX3 αλληλεπιδρά με το FTO, όμως φαίνεται να είναι αυτό που έχει το «πάνω χέρι», ενώ ο ρόλος του FTO στην παχυσαρκία είναι απλώς περιφερειακός.

Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο FTO είχαν βρεθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκίας στους ανθρώπους και στα πειραματόζωα. Αναπόφευκτα, το εν λόγω γονίδιο είχε θεωρηθεί κατ’ εξοχήν «ένοχο» για τα παραπανίσια κιλά.

Όμως η νεότερη μελέτη, που εξέτασε πιο προσεκτικά τη «γενετική γειτονιά» του FTO, εντόπισε λίγο πιο κάτω, στο ίδιο χρωμόσωμα, το γονίδιο IRX3, που φαίνεται να παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του ενεργειακού μεταβολισμού και στη διατροφική συμπεριφορά.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που δεν διαθέτουν καθόλου στο DNA τους το νέο γονίδιο IRX3, ζυγίζουν περίπου 30% λιγότερο (σε σχέση με εκείνα στα οποία το IRX3 είναι πλήρως λειτουργικό), δεν παίρνουν βάρος όταν διατρέφονται με πολλά λιπαρά (ενώ τα ζώα με το IRX3 αποκτούν σχεδόν διπλάσιο βάρος), δεν εμφανίζουν μεταβολικές διαταραχές όπως ο διαβήτης (επειδή ρυθμίζουν καλύτερα τη γλυκόζη στο αίμα τους) και, επιπλέον, διαθέτουν στον οργανισμό τους περισσότερο από το «καλό» καφέ λίπος.

Τα ίδια θετικά αποτελέσματα επιτεύχθηκαν και όταν οι επιστήμονες «μπλόκαραν» σκοπίμως τη λειτουργία του εν λόγω γονιδίου στον εγκέφαλο των ποντικιών, που το διέθεταν στο γενετικό υλικό τους.

«Τα στοιχεία δείχνουν ότι το IXR3 ελέγχει τη μάζα του σώματος. Οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα στο FTO και στην παχυσαρκία φαίνεται να οφείλεται στην επιρροή του IXR3», δήλωσε ο Μαρτσέλο Νομπρέγκα.

Η ερευνητική ομάδα του ήδη μελετά με ποιούς τρόπους το συγκεκριμένο γονίδιο αλληλεπιδρά με άλλα γονίδια και μόρια που ρυθμίζει, με την ελπίδα ότι τελικά θα καταστεί δυνατό να βρεθούν νέες φαρμακευτικές θεραπείες κατά της παχυσαρκίας και του διαβήτη.