Στη χρήση νανοϊνών ή νανοσωματιδίων που περιέχουν μαστίχα Χίου για τη δημιουργία επικαλυμμένων στεντ ή μπαλονιών αγγειοπλαστικής και θα εμποδίζουν την επαναστένωση της αθηρωματικής πλάκας στρέφεται η έρευνα στο χώρο της νανοτεχνολογίας.
Σήμερα στις αγγειοπλαστικές χρησιμοποιούνται στεντ ή μπαλονάκια που είναι επικαλυμμένα με ένα χημειοθεραπευτικό, την πακλιταξέλη, που εμποδίζει την επαναστένωση της βλάβης.
Επειδή το χημειοθεραπευτικό αυτό μπορεί να προκαλέσει κάποιες βλάβες σε βάθος χρόνου, σήμερα διερευνάται η δυνατότητα χρήσης κάποιας άλλης ουσίας που δεν θα έχει τοξική δράση, όπως είναι η μαστίχα Χίου.
Η σύνθεση νανοϊνών με βάση τη μαστίχα Χίου για την επικάλυψη μπαλονιών ή στεντ αγγειοπλαστικής αποτελεί το αντικείμενο της υπό εκπόνηση μεταπτυχιακής διατριβής του αγγειοχειρουργού Ιωακείμ Γιαγτζίδη στο τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, με επιβλέποντες τον καθηγητή Στέργιο Λογοθετίδη και την νανοϊατρό – επικεφαλής της Ομάδας Νανοϊατρικής του ΑΠΘ- Βαρβάρα Καραγκιοζάκη.
Τα στοιχεία της έρευνας που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού του κ. Γιαγτζίδη θα παρουσιαστούν σε αναρτημένη ανακοίνωση στο 17ο Διεθνές Συνέδριο Νανοεπιστημών και Νανοτεχνολογίας που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Όπως επισημαίνει ο κ, Γιαγτζίδης,μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, η έρευνα, η οποία είναι σε αρχικό στάδιο, ξεκίνησε με σκεπτικό την αντικατάσταση του χημειοθεραπευτικού που χρησιμοποιείται για την επικάλυψη των στεντ ή των μπαλονιών με κάποια φυσική ουσία, όπως η μαστίχα Χίου η οποία δεν είναι τοξική.
«Η αγγειοπλαστική είναι μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική που εφαρμόζεται με τοπική αναισθησία. Σε κάποιους ασθενείς μετά από την αγγειοπλαστική παρατηρείται επαναστένωση.
Γι’ αυτό τον λόγο, πλέον, στις αγγειοπλαστικές χρησιμοποιούνται στεντ ή μπαλόνια επικαλυμμένα με φάρμακο το οποίο εμποδίζει την επαναστένωση της βλάβης.
Το φάρμακο που συνήθως χρησιμοποιείται, είναι ένα χημειοθεραπευτικό, η πακλιταξέλη ,το οποίο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία σε κάποιες μορφές καρκίνου.
Το φάρμακο αυτό φαίνεται ότι σταματάει την επαναστένωση της βλάβης. Βασιζόμενοι στη λογική της επικάλυψης των στεντ ή των μπαλονιών με μια ουσία που εμποδίζει την επαναστένωση αλλά και σε κάποιες δημοσιεύσεις ότι η πακλιταξέλη μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε βάθος χρόνου-όχι τόσο για τα στεφανιαία αγγεία αλλά για τις περιφερικές αρτηρίες -σκεφτήκαμε να αλλάξουμε την ουσία και να βάλουμε κάτι που σίγουρα είναι πιο φιλικό, χωρίς τοξικές δράσεις.
Σκεφτήκαμε να χρησιμοποιήσουμε τη μαστίχα Χίου και γιατί είναι ελληνικό προϊόν και επειδή κάποιες μελέτες είχαν δείξει ότι,πέρα από όλα της τα οφέλη στο έλκος , στην περιοδοντολογία κλπ, επειδή έχει αντιφλεγμονώδεις δράσεις φαίνεται να λειτουργεί προστατευτικά και στη αθηρωμάτωση.
Σε αυτό συνέβαλε και προηγούμενη εργασία του κ.Ματθαίου Διδάγγελου ο οποίος είναι καρδιολόγος και συμφοιτητής μου στο μεταπτυχιακό» επισημαίνει ο κ.Γιαγτζίδης και προσθέτει:
«Με τη βοήθεια της Ένωσης Ελλήνων Μαστιχοπαραγωγών οι οποίοι μας προμήθευσαν την μαστίχα, σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε νανοσωματίδια (το θέμα της μεταπτυχιακής διατριβής του κ. Διδάγγελου) ή νανοΐνες, δηλαδή δομές μεταφοράς φαρμάκων σε νανοεπίπεδο.
Τα νανοσωματίδια είναι σφαιρίδια που περιέχουν μαστίχα Χίου και οι νανοΐνες είναι σαν πολύ λεπτές τρίχες οι οποίες γύρω τους και μέσα τους έχουν μαστίχα Χίου.
Το άλλο υλικό το οποίο χρησιμοποιείται είναι ένα πολυμερές το οποίο ούτως ή άλλως έχει δοκιμαστεί ως βιοσυμβατό υλικό.
Αυτά αποδεσμεύονται ή αποδομούνται από τον οργανισμό και στην πορεία του χρόνου, θεωρητικά, θα αποδεσμεύεται η μαστίχα Χίου πάνω στο σημείο που θέλουμε».
Προς το παρόν στο πλαίσιο της έρευνας έχουν δημιουργηθεί οι νανοΐνες και τα νανοσωματίδια, έγινε χαρακτηρισμός τους και στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, έγιναν κάποιες δοκιμές προκειμένου να διαπιστωθεί αν κολλάνε και πως κολλάνε πάνω στο μπαλόνι της αγγειοπλαστικής και επίσης έγιναν μελέτες που έδειξαν ότι οι δομές δεν είναι κυτταροτοξικές.
«Η μελέτη βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο. Αλλά ακόμη και δεν “δουλέψει” η μαστίχα Χίου θα δουλέψει ο νανο-φορέας δηλαδή το σύστημα της νανομεταφοράς» σημειώνει ο κ Γιαγτζίδης αναφέροντας ότι ακόμη και για την επικάλυψη με πακλιταξέλη δεν χρησιμοποιούνται νανοΐνες ή νανοσωματίδια αλλά κάποιες άλλες μέθοδοι.