Είναι ένα φαινόμενο που είχε κινήσει την περιέργεια των επιστημόνων εδώ και καιρό. Τώρα οι ειδικοί απαντούν ότι είναι πιθανό να πεθάνει κανείς από «ραγισμένη καρδιά».

Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ, όταν πεθαίνει ένας από τους δύο συζύγους, αυτός που μένει πίσω έχει κατά 66% αυξημένες πιθανότητες να πεθάνει μέσα στους επόμενους τρεις μήνες από το θάνατο του συντρόφου του.

Και αυτό είναι πιο συχνό φαινόμενο στους πιο νέους ανθρώπους, όπως εκτιμούν ερευνητές από το Χάρβαρντ.

Στην έρευνά τους συμμετείχαν 26.000 Αμερικανοί άνω των 50 ετών.

Οι 12.316 συμμετέχοντες ήταν ήδη παντρεμένοι το 1998 όταν ξεκίνησε η έρευνα και οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία της ζωής τους μέχρι το 2008, για να διαπιστώσουν ποιοι από αυτούς είχαν χηρέψει και πότε και στη συνέχεια να καταγράψουν πότε απεβίωσαν οι ίδιοι.

Οι χήροι και οι χήρες είχαν κατά μέσο όρο περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν συγκριτικά με εκείνους που δεν είχαν χάσει ακόμη το έταιρό τους ήμιση.

Μάλιστα, ο κίνδυνος αυτός ήταν πιο αυξημένος κατά τους τρεις πρώτους μήνες από το θάνατο ενός συντρόφου, σε ποσοστό 66%.

Πενήντα άνθρωποι από τους 539 που πέθαναν μετά από το σύντροφό τους, έχασαν τη ζωή τους μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα θανάτου του πρώτου, 26 έχασαν τη ζωή τους σε διάστημα 3-6 μηνών από την ημέρα θανάτου του συντρόφου τους και 44 πέθαναν από 6 έως 12 μήνες μετά.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι άντρες είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν σχετικά σύντομα, μετά το χαμό της συζύγου τους, όμως οι συγγραφείς αυτής της τελευταίας μελέτης υποστηρίζουν ότι το φύλο δεν παίζει κάποιο ρόλο.

Ωστόσο, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Daily Mail, δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τι είναι αυτό που προκαλεί την «επίδραση της χηρείας».

«Ίσως υπάρχει κάποιος μηχανισμός που σχετίζεται με το θρήνο, ή φταίει το γεγονός ότι κανείς σταματά να φροντίζει τον εαυτό του αν ο σύντροφός του είναι άρρωστος και χρειάζεται βοήθεια» είπε ο Dr. S. V. Subramanian στο Reuters Health.

Η έρευνα αυτή επικεντρώθηκε μεν σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 50, όμως ο Dr Subramanian ανέφερε ότι υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι «η επίδραση της χηρείας» είναι πιο έντονη στους νέους ανθρώπους.