Ο οδηγός που έχει σακχαρώδη διαβήτη και κάνει χρήση ινσουλίνης δεν θα πρέπει να οδηγεί συνεχόμενα πάνω από 2 ή 3 ώρες ή να είναι οδηγός λεωφορείου ή φορτηγού.

Όπως αποκαλύπτει ο ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Εκπαίδευσης για τον Σακχαρώδη Διαβήτη, παθολόγος Χρήστος Σαμπάνης σε πολύωρα ταξίδια θα πρέπει απαραίτητα να έχει συνοδηγό και κάποιο χυμό ή αλμυρό σνακ με υδατάνθρακες για να αντιμετωπίσει την υπογλυκαιμία.

Ωστόσο ο σακχαρώδης διαβήτης δεν πρέπει να θεωρείται αναγκαστικό εμπόδιο στην επιθυμία του διαβητικού ατόμου να οδηγήσει ή να ταξιδέψει. Απαιτείται όμως ιδιαίτερη προσοχή, σύνεση και λήψη προληπτικών μέτρων.

«Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στα άτομα που κάνουν χρήση ινσουλίνης. Μπορεί αυτό το άτομο κατά τη διάρκεια της οδήγησης να υποστεί υπογλυκαιμία. Καλό είναι κάθε φορά που μπαίνει το αυτοκίνητο για να κάνει ένα ταξίδι να μετράει το σάκχαρό του, ενώ πάντα στο ντουλαπάκι του να έχει έναν χυμό ή ένα αλμυρό σνακ με υδατάνθρακες για να λύσει το πρόβλημα που θα του παρουσιαστεί», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Σαμπάνης.

«Σε καμιά των περιπτώσεων δεν θα πρέπει να οδηγεί πάνω από 2 ή 3 ώρες. Θα πρέπει να κάνει στάσεις και να μετράει το σάκχαρό του. Μόνο έτσι θα είναι σίγουρος ότι μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι του. Αυτοί οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έχουν συνήθως συμπτώματα υπογλυκαιμίας. Κυρίως αυτοί που έχουν τύπο διαβήτη 1 ή 2. Μόλις νιώσει τα πρώτα συμπτώματα θα πρέπει να πάει στην άκρη, να σταματήσει, να μετρηθεί και να μην συνεχίσει το ταξίδι του αν δεν είναι απολύτως καλά, γιατί μπορεί να εμπλακεί σε ατύχημα. Σε μακρινά ταξίδια καλό είναι να υπάρχει και συνοδηγός για να αναλάβει αυτός, όταν υπάρχουν μεγάλα θέματα. Αλλά και ο συνοδηγός οφείλει να είναι ενημερωμένος για την κατάσταση του οδηγού για να μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση» αναφέρει.

Αυτά τα άτομα δεν θα πρέπει να είναι οδηγοί ευθύνης. «Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη δεν μπορούν να οδηγήσουν αεροπλάνα ή φορτηγά ή να είναι οδηγοί λεωφορείων. Η υπογλυκαιμία μπορεί να συμβεί κάθε στιγμή και η ευθύνη των φορτίων τους είναι μεγάλη», αναφέρει ο κ. Σαμπάνης.

Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη έχουν αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, ενώ οι πιο συχνές επιπλοκές του διαβήτη είναι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, η διαβητική νεφροπάθεια και η διαβητική νευροπάθεια.

«Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι η πρώτη αιτία τύφλωσης στους διαβητικούς, ενώ η διαβητική νεφροπάθεια εάν δεν ελεγχθεί μπορεί να φτάσει σε νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου. Ο διαβήτης πλήττει τα μάτια, την καρδιά, τα νεφρά, τα νεύρα και πάρα πολλά όργανα. Συμπτώματα των επιπλοκών μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια ενός πολύωρου ταξιδιού. Καλό είναι να έχει ο διαβητικός ένα μηχάνημα που μετράει το σάκχαρό του κάθε στιγμή για να είναι σίγουρος. Δεν χρειάζεται να τρυπάει κάθε φορά το χέρι του. Αυτές οι πολλαπλές μετρήσεις του μηχανήματος δεν είναι τόσο αξιόπιστες, όμως μπορεί να έχει μια εικόνα. Αν για παράδειγμα η ένδειξη είναι 100 τότε μπορεί να είναι οριακά 70 αν τρυπούσε το δάκτυλό του, δηλαδή να βρίσκεται κοντά στο στάδιο της υπογλυκαιμίας. Ασφαλής μέτρηση των δεικτών σακχάρου είναι από 100-200. Θα πρέπει να κρατάει αυτές τις τιμές κατά τη διάρκεια της οδήγησης» τονίζει ο κ. Σαμπάνης.

Αυτό, ωστόσο, που αποκρύπτεται στις σχολές οδηγών και κατ’ επέκταση όταν οι οδηγοί δίνουν μαθήματα οδήγησης για να πάρουν το δίπλωμα οδήγησης είναι ότι δεν αναφέρουν ότι έχουν σακχαρώδη διαβήτη. Στην Ελλάδα δεν δίνεται η δέουσα προσοχή στα άτομα με διαβήτη από τις σχολές οδηγών.

«Οι περισσότεροι εκπαιδευτές δεν είναι ενημερωμένοι για τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει η οδήγηση για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Κανένας σχεδόν δεν απαιτεί ή έστω ζητά να γίνεται μέτρηση γλυκόζης πριν από το μάθημα ή την εξέταση», αναφέρει ο καθηγητής. Φυσικά αν κάποιος μαθητής πει ότι έχει σακχαρώδη διαβήτη τον συμβουλεύουν να μην το πει διότι θα πρέπει να βγάλει δίπλωμα οδήγησης ειδικής κατηγορίας το οποίο θα πρέπει να ανανεώνει κάθε 5 έτη.

Τέλος, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Εκπαίδευσης για τον Σακχαρώδη Διαβήτη συμβουλεύει τους οδηγούς: «Να κάνουν συχνά διαλείμματα με την συνεχόμενη οδήγηση να μην ξεπερνάει τις 2 ή 3 ώρες. Σε κάθε στάση οι διαβητικοί να μετράνε το σάκχαρό τους. Αν έχετε τάσεις υπογλυκαιμίας να φάτε ένα σνακ ή αν η κατάσταση είναι σοβαρή δώστε το τιμόνι στον συνοδηγό. Ο συνοδηγός θα πρέπει να είναι ενημερωμένος για να μπορεί να αντιδράσει. Αν ο διαβητικός οδηγός τηρεί αυτά που πρέπει, δεν μπορεί να στερηθεί την οδήγηση ή να πραγματοποιήσει ακόμη και ένα μεγάλο ταξίδι».