Είναι ο φόβος και ο τρόμος γονιών και γιατρών. Πολλά μικρόβια και ιοί μπορούν να την προκαλέσουν και ανάλογα με το αίτιο είναι και η βαρύτητα. Τις περισσότερες φορές, και μάλιστα όταν η διάγνωση γίνει έγκαιρα, θεραπεύεται χωρίς να αφήσει κατάλοιπα.

Σε κάθε εμπύρετο που συνοδεύεται με πονοκέφαλο, υπνηλία και αλλαγή της διάθεσης (ζαβλάκωμα, ανησυχία, διέγερση, έντονη ανορεξία, νωθρότητα), ο γιατρός υποψιάζεται τη μηνιγγίτιδα.

Συχνά θα δείτε τον παιδίατρο σας, εξετάζοντας το παιδί, να ψάχνει να βρει κάποια τυχόν δυσκαμψία του αυχένα του. Όπως δηλαδή είναι ξαπλωμένο το παιδί, ο γιατρός βάζει το χέρι του σαν προσκεφάλι κάτω από το κεφάλι του παιδιού, αναγκάζοντας το να καμφθεί προς το θώρακα.

Αν υπάρχει δυσκαμψία, η κίνηση αυτή δεν μπορεί να γίνει. Η δυσκαμψία του αυχένα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της μηνιγγίτιδας, αλλά αυτό δεν ισχύει για τα βρέφη και για όλες τις περιπτώσεις. Πολύ σοβαρό σημάδι μηνιγγίτιδας είναι η εμφάνιση σε ένα άρρωστο παιδί αιμορραγικού εξανθήματος. Ένα εξάνθημα χαρακτηρίζεται αιμορραγικό όταν πιέζοντας το δεν εξαφανίζεται. Γι αυτό θα πρέπει να ενημερώνεται πάντα ο παιδίατρος για κάθε εξάνθημα που αρχίζει να βγάζει ένα παιδί που έχει πυρετό.

Η διάγνωση στη μηνιγγίτιδα βιάζει. Όσο πιο γρήγορα γίνει η διάγνωση και αρχίσει η θεραπεία, τόσο το καλύτερο για το παιδί.

Η θεραπεία πρέπει να γίνεται σε μεγάλο Νοσοκομείο και μάλιστα σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Σε περίπτωση μεταφοράς του αρρώστου πρέπει να χορηγούνται ενδοφλεβίως υγρά (φυσιολογικός ορός) και αντιβίωση, αμέσως με την υποψία της νόσου και πριν μεταφερθεί ο άρρωστος.

Μια ιδιαίτερη μορφή μηνιγγίτιδας είναι η φυματιώδης μηνιγγίτιδα, αρρώστια πάρα πολύ σοβαρή. Στα αρχικά της στάδια, το μόνο που παρουσιάζει το παιδί είναι αλλαγή της συμπεριφοράς του (οξυθυμία, νωχέλεια, αδυναμία συγκέντρωσης κλπ.). Τέτοιου είδους συμπτώματα πρέπει να ανησυχήσουν τη μητέρα. Πρόληψη στη φυματιώδη μηνιγγίτιδα αποτελεί το να γίνεται συχνά το ειδικό τεστ για τη φυματίωση, η δερμοαντίδραση Mantoux.

Κρούσμα μηνιγγίτιδας σε σχολείο

Αν παρουσιαστεί κάποιο κρούσμα μηνιγγίτιδας σε ένα σχολείο, είναι περιττό να γίνονται απολυμάνσεις. Αν γίνονται, γίνονται για το «θεαθήναι τοις ανθρώποις» και για καθαρά ψυχολογικούς λόγους των γονιών των υπολοίπων παιδιών.

Το πιο συνηθισμένο μικρόβιο, ο μηνιγγιτιδόκοκκος, ο οποίος προκαλεί και τη λεγόμενη ενδημική μηνιγγίτιδα, δεν αντέχει στο περιβάλλον αλλά ζει μέσα στη μύτη υγιών ανθρώπων, που το μεταδίδουν χωρίς να το ξέρουν.

Άρα η απολύμανση του σχολείου, δεν προσφέρει τίποτα. Σε περίπτωση κάποιου κρούσματος, θα πρέπει να παρακολουθούνται τα παιδιά που είχαν στενή επαφή με το παιδί που αρρώστησε, μήπως παρουσιάσουν κάποιο σύμπτωμα.

Η προληπτική χορήγηση αντιβιοτικών ενδείκνυται μόνο στα άτομα που είχαν άμεση επαφή με τον πάσχοντα.

Πηγή: iator.gr