Η άσκηση τις μέρες του καλοκαριού

Αρχίζοντας από το στενό μας περιβάλλον και προχωρώντας στο ευρύτερο κοινό, μπορούμε να διαπιστώσουμε μια αναμφισβήτητη αλήθεια: οι περισσότεροι σύγχρονοι πολίτες δεν αφιερώνουν καθόλου χρόνο για άσκηση. Ακόμα και στις καθημερινές τους δραστηριότητες δεν καταβάλουν καμία προσπάθεια για περαιτέρω εξάσκηση. Για παράδειγμα οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν το ασανσέρ αντί για τα σκαλοπάτια ή το αυτοκίνητο τους για κοντινές αποστάσεις.

Οι ανέσεις που μας παρέχονται σήμερα με την πρόοδο της επιστήμης διευκολύνουν τη ζωή μας, όμως με αυτό τον τρόπο οδηγούμαστε σε υποκινητικότητα με συνέπειες την σωματική αδυναμία και την ψυχοπνευματική κατάπτωση. Οι πόνοι στη μέση και στις αρθρώσεις είναι το αποτέλεσμα που απορρέει από την έλλειψη άσκησης. Παρακάτω θα αναπτύξουμε βασικούς τρόπους που βοηθούν στην καλή σωματική υγεία και στην ευεξία του οργανισμού γενικότερα.
Για να είναι υγιής ένας ανθρώπινος οργανισμός θα πρέπει να ταυτίσει την ζωή του με την κίνηση. Ουσιαστικός ρόλος της γύμνασης είναι η ενδυνάμωση του οργανισμού και η βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Τους καλοκαιρινούς μήνες οι άνθρωποι κάνουν διάφορα σπορ προκειμένου να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση. Το καλοκαίρι ενδείκνυται για έναρξη της άσκησης. Μερικά από τα βασικότερα αθλήματα που συνηθίζονται τους καλοκαιρινούς μήνες είναι το κολύμπι, το beach volley, οι ρακέτες, το θαλάσσιο σκι κ.α.

Το κολύμπι είναι ένα από τα καλύτερα είδη άσκησης. Η άσκηση στο νερό προσφέρει θεαματικές αλλαγές διότι γυμνάζει όλο το σώμα, μειώνει την πιθανότητα τραυματισμού, βοηθά στο αδυνάτισμα και μειώνει την κυτταρίτιδα. Διευκολύνει την κίνηση και συμβάλλει στην καλύτερη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και ελαχιστοποιεί την επιβάρυνση στα οστά και τις αρθρώσεις. Το κολύμπι ανεβάζει τα επίπεδα ενέργειας του οργανισμού, ενισχύει την αντοχή και απομακρύνει την ένταση και το στρες. Ακόμα, βελτιώνει την λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος και τονώνει το κυκλοφορικό μειώνοντας την φλεβίτιδα.

Το κολύμπι απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας, σε εγκύους, παχύσαρκα ή υπέρβαρα άτομα, σε άτομα με καρδιακές παθήσεις, υπερτασικά, άτομα με ειδικές ικανότητες, αρθριτικά, προβλήματα στη μέση, στα κάτω άκρα, καθώς και σε άτομα που παρουσιάζουν έντονη εφίδρωση, άτομα που βρίσκονται σε φάση αποκατάστασης ύστερα από τραυματισμό ή επέμβαση. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε στα άτομα με άσθμα ή προβλήματα καρδιάς που κρίνετε απαραίτητη η ιατρική συμβουλή. Η άσκηση στο νερό ενδείκνυται για την πρόληψη της οστεοπόρωσης αλλά όχι για την αντιμετώπιση της.

Βασική προϋπόθεση καθ’ όλη τη διάρκεια της άσκησης στο νερό είναι να ελέγχουμε την αναπνοή μας. Μην ξεχνάμε όταν αθλούμαστε να εισπνέουμε από την μύτη και να εκπνέουμε από το στόμα.

Η πετοσφαίριση στην άμμο, το λεγόμενο σε όλους beach volley, αποτελεί ίσως την πιο ευχάριστη αλλά και πιο επίπονη άσκηση από πλευράς αθλοπαιδιών που μπορούμε να πραγματοποιήσουμε στην παραλία. Οι κανονισμοί είναι σχεδόν κοινοί με το βόλλεϋ στη σάλα, το γεγονός όμως ότι παίζετε με λιγότερους παίκτες κάτω από αντίξοες συνθήκες (ήλιο, άμμο, αέρα) το καθιστούν ιδιαιτέρως κοπιαστικό, γεγονός που μεταφράζεται φυσικά στην απώλεια πολλών θερμίδων καθώς συνδυάζει αερόβια με αναερόβια άσκηση. Αναφορικά με το beach volley λοιπόν θα λέγαμε ότι στην αρχή για τους αρχάριους ίσως υπάρχει μία μικρή δυσκολία στο να κρατηθεί η μπάλα στον αέρα, όταν όμως γίνει συνήθεια η ψυχαγωγία που μπορεί να προσφέρει η άσκηση αυτή είναι κάτι το μοναδικό στα αθλήματα της παραλίας.

Τζόκινγκ: Για τους μοναχικούς και όχι μόνο τύπους δεν υπάρχει καλύτερη άσκηση από το ελαφρύ τρέξιμο στην άκρη της θάλασσας. Το τρέξιμο πρέπει να γίνεται σε επίπεδη άμμο και αν είναι δυνατό να μην υπάρχουν πολλές πέτρες για την αποφυγή τραυματισμών. Το τέμπο που πρέπει να κρατάμε είναι τέτοιο ώστε να μην ξεπερνάμε τους 130 με 140 σφυγμούς ανά λεπτό, άλλωστε σε αυτές τις τιμές έχουμε καύση του λίπους, ενώ συνίσταται επίσης και τρέξιμο με αυξομείωση ταχύτητας γεγονός που σε συνδυασμό με την εναλλαγή των τοπίων που προσφέρει το τρέξιμο βοηθάει στο να μην κουραζόμαστε πνευματικά.

Ρακέτες: Ίσως το πιο διάσημο άθλημα της παραλίας. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε γίνονται και ανταγωνιστικά τουρνουά αποδεικνύοντας έτσι την αγάπη του Έλληνα για το άθλημα αυτό. Οι ρακέτες λοιπόν αποτελούν μία άσκηση low impact κατά την οποία όπως είναι λογικό μπορούμε να ασχοληθούμε συνεχόμενα για πάρα πολύ ώρα δίχως ιδιαίτερη κούραση. Ως μοναδικό αρνητικό του μπορούμε να αναφέρουμε την μονόπλευρη άσκηση των άνω άκρων και τον αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού σε αρθρώσεις (ώμος, αγκώνας, καρπός) εάν δείξουμε υπερβάλλοντα ζήλο.
Για τους πιο ανήσυχους υπάρχουν και τα θαλάσσια σπορ όπως η ιστιοσανίδα και το θαλάσσιο σκι. Αμφότερα είναι πολύ δυναμικά σπορ, απαιτούν ειδικές τεχνικές γνώσεις, αλλά και μία σχετικά καλή φυσική κατάσταση.

Γυμνάζουν αποτελεσματικά κάτω άκρα και άνω (κυρίως τους μύες στην πλάτη και δικέφαλο βραχίονα) ενώ θεωρούνται πολύ καλή αερόβια άσκηση. Τέλος, το γεγονός ότι εξαρτώνται άμεσα από τις συνθήκες που επικρατούν στην θάλασσα (αέρας, κύμα) καλύπτει μια μεγάλη «γκάμα» απαιτήσεων όσον αφορά το επίπεδο δυσκολίας και κατ’ επέκταση ευχαρίστησης.

Γενικοί κανόνες Η δυσκολία των παραπάνω «αθλημάτων» έγκειται στο γεγονός ότι πραγματοποιούνται σε συνθήκες που δεν έχουμε συνηθίσει. Η έντονη ζέστη, ο ήλιος, το έδαφος αλλά και η φύση του εκάστοτε «αθλήματος» μας αναγκάζει να πάρουμε κάποια μέτρα ώστε να αποκομίσουμε μόνο οφέλη από την άσκηση.

-Πάντα ξεκινάμε με προθέρμανση, διατάσεις στις μεγάλες μυϊκές ομάδες τουλάχιστον, περιφορές χεριών να ζεσταθούν οι αρθρώσεις. Η προθέρμανση  είναι πολύ σημαντική γιατί μειώνει τις πιθανότητες τραυματισμών.
-Χρησιμοποιούμε πάντα καπέλο, γυαλιά ενώ δεν ξεχνάμε να βάλουμε και αντιηλιακό το οποίο και θα πρέπει να ανανεώνουμε πιο τακτικά λόγω του ιδρώτα.
-Εκτός της εφίδρωσης λόγω της άσκησης αυτής καθ’ αυτής, ο ασκούμενος ιδρώνει ακόμα περισσότερο λόγω της έντονης ζέστης. Επομένως, κάνουμε τακτικά διαλλείματα για να αναπληρώνουμε τα υγρά που χάνουμε πίνοντας νερό ή ισοτονικά ποτά προσέχοντας όμως μη φουσκώσουμε.
-Καλό είναι να μην πραγματοποιούμε άσκηση με άδειο στομάχι, διότι αν πέσουν τα επίπεδα γλυκόζης στον οργανισμό μας θα νιώσουμε δυσφορία και δεν θα μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε την άσκησή μας. Φυσικά, για να μετατραπεί η τροφή σε γλυκόζη (ενέργεια) θα πρέπει να έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον δύο ώρες.
-Προπαντός όμως πρέπει να γνωρίζουμε τα όρια μας και να μην τα ξεπερνάμε. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός με τις δικές του δυνάμεις και αντοχές και για αυτό θα πρέπει να ξέρει πότε να σταματάει την άσκηση. Το να υπερβάλλουμε εαυτόν θα μας οδηγήσει σε αρνητικές επιπτώσεις για τον οργανισμό ή το σώμα μας με αποτέλεσμα να κόψουμε εντελώς την άσκηση. Δεν ξεχνάμε ότι η άσκηση είναι κυρίως ψυχαγωγία και όχι αγγαρεία.

Κάποια στιγμή λοιπόν τα ζητήματα της άσκησης και της ευεξίας που αποκομίζουμε από αυτήν πρέπει να μας απασχολήσουν πιο σοβαρά. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι υπεύθυνοι για την φυσική επάρκειά μας και ως εκ’ τούτου για την υγείας μας δεν είναι ούτε η πολιτεία, παρόλο που όντος οι χώροι για φυσική δραστηριότητα στον τόπο μας είναι ελάχιστοι, ούτε κανένας άλλος. Ο τρόπος ζωής μας χρειάζεται άμεσα αλλαγή. Καθημερινώς βαλλόμαστε από άγχη, στρες, ψυχαναγκασμούς, αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε παραπάνω για να παράγουμε παραπάνω και αμελούμε πλήρως τον εαυτό μας και το νόημα της ζωής. Έχουμε ανάγκη για περισσότερη κίνηση και δυναμισμό ώστε οι ζωές μας να γεμίσουν με αισιοδοξία και ζωντάνια και τι καλύτερος τρόπος να ξεκινήσουμε την αλλαγή αυτή από την παραλία.

Πηγή: mednutrition.gr