Απειλή για τη δημόσια υγεία ο σακχαρώδης διαβήτης

Μάχη σε πολλά μέτωπα εναντίον των παθήσεων που χαρακτηρίζονται από τους ειδικούς ως «μάστιγες» του σύγχρονου κόσμου και οι οποίες ταλαιπωρούν εκατομμύρια συνανθρώπους μας σε παγκόσμιο επίπεδο, καλείται να δώσει σήμερα η σύγχρονη Ενδοκρινολογία.

Ο σακχαρώδης διαβήτης (Σ.Δ.), νόσημα με βαριές επιπλοκές, αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας διεθνώς, αφού για την αύξηση της συχνότητας του ευθύνονται ο τρόπος ζωής και διατροφής των αναπτυγμένων χωρών.

Η παχυσαρκία, ξεχωριστό νόσημα, αλλά και ένας από τους βασικότερους προδιαθεσικούς παράγοντες εμφάνισης του Σ.Δ., αποτελεί παγκόσμια επιδημία, καθώς, σύμφωνα με διεθνή επιστημονικά δεδομένα, περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο ενήλικες είναι υπέρβαροι και 300 εκατομμύρια είναι παχύσαρκοι. Το μέγεθος του προβλήματος φαίνεται να γιγαντώνεται, όπως αποκαλύπτουν πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες, οι οποίες προβλέπουν ότι τα επόμενα 50 χρόνια το υπολογιζόμενο προσδόκιμο επιβίωσης αναμένεται να μειωθεί αισθητά λόγω της παχυσαρκίας!

Οι διαταραχές του οστικού μεταβολισμού και ιδιαίτερα η εμφάνιση οστεοπόρωσης φαίνεται να προκαλούνται από πολλούς από τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης επιπλοκών που σχετίζονται με το Σ.Δ. και την παχυσαρκία, όπως η κακή διατροφή, το κάπνισμα, το αλκοόλ και η ελλιπής σωματική άσκηση, πάντα βέβαια σε συνδυασμό με τη χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου (χαμηλή κατανάλωση γαλακτοκομικών στη σύγχρονη διατροφή), και την έλλειψη βιταμίνης D (πολύ συχνή στη χώρα μας, παρά την ηλιοφάνεια). Πρέπει να σημειωθεί πως η απώλεια οστικής πυκνότητας (βασικός δείκτης οστικής υγείας) συμβαίνει προοδευτικά και σιωπηλά, ενώ συχνότατα το πρώτο σύμπτωμα οστεοπόρωσης είναι ένα οστεοπορωτικό κάταγμα.

Οι διαταραχές της αναπαραγωγικής ικανότητας των ανδρών, αποτελούν την αποκλειστική αιτία υπογονιμότητας του ζευγαριού σε ποσοστό περίπου 45%, ενώ σε ένα επιπλέον ποσοστό 26% συμβάλλουν στη συνολική υπογονιμότητα του ζευγαριού. Ωστόσο, η ευρεία χρήση των μεθόδων της υποστηριζόμενης αναπαραγωγής δίνει σήμερα, σε μεγάλο ποσοστό, τη δυνατότητα επιτυχούς λύσης του προβλήματος.

Τα παραπάνω τόνισαν σήμερα σε συνέντευξη τύπου, με αφορμή τη διεξαγωγή του 39ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ενδοκρινολογίας & Μεταβολισμού στις 4 – 7 Απριλίου 2012 στην Αθήνα (ξενοδοχείο Athenaeum Intercontinental), ο Πρόεδρος της E.E.E., Αναπληρωτής Καθηγητής Ενδοκρινολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Μονάδα Ενδοκρινολογίας, Σακχαρώδη Διαβήτη & Μεταβολισμού, Γ.Ν.Α. «Αρεταίειο» κος. Γεώργιος Μαστοράκος, η Διευθύντρια του Διαβητολογικού Κέντρου του Α’ Ενδοκρινολογικού Τμήματος Γ.Ν.Α. «Αλεξάνδρα» κα. Ελένη Αναστασίου, ο Ενδοκρινολόγος, τ. Διευθυντής Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού, Γ.Ν.Α. «Ασκληπιείο» Βούλας κος. Κωνσταντίνος Μαυρουδής, η Συντονίστρια Διευθύντρια του Τμήματος Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη & Μεταβολισμού, Νοσοκομείο-Μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου» κα. Σταματίνα Νικοπούλου και η Ενδοκρινολόγος, Πρόεδρος της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας (Ε.Ι.Ε.Π.) κα. Αναχίτ Αμπραχαμιάν – Μιχαλάκη.

Το 39ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού αποτελεί ένα ξεχωριστό και σπουδαίο επιστημονικό γεγονός, στο οποίο συμμετέχουν κορυφαίοι Έλληνες και ξένοι ειδικοί που έχουν συμβάλλει ουσιαστικά στην εξέλιξη της έρευνας και της θεραπευτικής αντιμετώπισης των παθήσεων του ενδοκρινικού συστήματος, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς.

Όπως τόνισε ο κ. Μαστοράκος, το 39ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού αποτελεί την κορωνίδα των δραστηριοτήτων της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας – Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων για το έτος 2012 και στοχεύει:

1. Στην ενημέρωση των Ελλήνων Ενδοκρινολόγων για τις νέες γνώσεις που έχουν προκύψει στη διάρκεια της χρονιάς στην Ενδοκρινολογία, το Σακχαρώδη Διαβήτη και το Μεταβολισμό.
2. Στην εκπαίδευση των νέων Ενδοκρινολόγων σε θέματα αιχμής.
3. Στην ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα δημόσιας υγείας (π.χ. ουσίες που κυκλοφορούν στο περιβάλλον και δρουν ως διαταράκτες της ενδοκρινικής λειτουργίας), αλλά και της πρόληψης σοβαρών νοσημάτων που λαμβάνουν διαστάσεις επιδημίας (π.χ. παχυσαρκία, σακχαρώδης διαβήτης, οστεοπόρωση, ανδρική και γυναικεία υπογονιμότητα).

Πέραν των βασικών στόχων, τόνισε ο κ. Μαστοράκος, στο Συνέδριο ιδιαίτερη μέριμνα έχει ληφθεί για την παρουσίαση νέων θεραπευτικών μέσων για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης και του σακχαρώδη διαβήτη, ενώ θα πραγματοποιηθεί και λεπτομερής παρουσίαση των δυνατοτήτων αντιμετώπισης της νοσογόνου παχυσαρκίας, συμπεριλαμβανομένων και των χειρουργικών επεμβάσεων, και την ιδιαίτερη σημασία της διαρκούς παρακολούθησης από τον θεράποντα Ενδοκρινολόγο, ο οποίος και είναι υπεύθυνος να συστήσει την ενδεδειγμένη για κάθε ξεχωριστό και ιδιαίτερο ασθενή θεραπεία. Επίσης, σε ξεχωριστή συνεδρία, θα συζητηθεί το πρόβλημα της ανδρικής υπογονιμότητας.

Τελειώνοντας, ο κ. Μαστοράκος τόνισε ότι με δεδομένο το γεγονός ότι ο ρόλος των επιστημονικών Εταιρειών είναι να προετοιμάζουν το έδαφος για τα μέτρα βελτίωσης της υγείας των πολιτών, στην εφαρμογή των οποίων η πολιτεία θα κληθεί αρωγός, η Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία εστιάζει, με ειδική συνεδρία, και στην επίπτωση της σύγχρονης οικονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία των πολιτών (κατάθλιψη, αγχώδεις συνδρομές) και τον τρόπο με τον οποίο αυτή επηρεάζει την ενδοκρινική λειτουργία των ατόμων.

Αναφερόμενη στο σακχαρώδη διαβήτη (Σ.Δ.), η κα. Αναστασίου υπογράμμισε ότι στις μέρες μας η νόσος (κυρίως ο τύπος 2) επιβαρύνει όλο και περισσότερο τους δείκτες νοσηρότητας και θνητότητας παγκοσμίως, εξαιτίας της αύξησης των δύο κύριων παραγόντων που σχετίζονται με την εμφάνισή Σ.Δ.: την αύξηση του σωματικού βάρους και την έλλειψη άσκησης.

Υπολογίζεται ότι ο Σ.Δ. σήμερα αποτελεί τη 12η αιτία θανάτου παγκοσμίως και προβλέπεται ότι το 2030 θα είναι η 7η, ενώ οι διαβητικοί εμφανίζουν διπλάσια θνησιμότητα σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Στην Ελλάδα, το ποσοστό των πασχόντων από διαβήτη το 2003 ήταν 57,1%, ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, και για τις επόμενες δεκαετίες οι επιστημονικές προβλέψεις συνηγορούν υπέρ της μεγάλης αύξησης του επιπολασμού της νόσου στη χώρα μας.

Σε ό,τι αφορά το σακχαρώδη διαβήτη της κύησης (ΣΔΚ), η κα. Αναστασίου εξήγησε ότι η συχνότητα εμφάνισής του κυμαίνεται στο 5-7%. Δηλαδή, 1 στις 15-20 έγκυες γυναίκες μπορεί να παρουσιάσει σακχαρώδη διαβήτη χωρίς να το γνωρίζει. Υπολογίζεται ότι στις 110.000 γεννήσεις το χρόνο στην Ελλάδα, περίπου οι 7.000 θα παρουσιάσουν ΣΔΚ. Ωστόσο, στη συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών αυτών οι τιμές της γλυκόζης θα επανέλθουν σε φυσιολογικά επίπεδα μετά τον τοκετό. Η διάγνωση του ΣΔΚ στηρίζεται αποκλειστικά στον εργαστηριακό έλεγχο (σακχαραιμική καμπύλη), γιατί διαφορετικά δεν προκύπτουν εμφανή στοιχεία από το ιστορικό και την κλινική εξέταση.

Πηγή: ygeianews.gr