Τις αντιδράσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων προκάλεσε πληροφορία που δημοσίευσε και το newsbeast.gr σύμφωνα με την οποία αφαιρείται το μάθημα της Λογοτεχνίας από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα από τις ακόλουθες ομάδες Προσανατολισμού:
1. Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες
2. Επιστήμες Υγείας και
3. Επιστήμες Οικονομίας, Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες.
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων με ανακοίνωσή της εκφράζει τη θλίψη της που σε εποχή άκρατου τεχνοκρατικού προσανατολισμού της εκπαίδευσης, παραγνωρίζεται η μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης της ανθρωπιστικής παιδείας την οποία εγγυάται η αναβάθμιση της Λογοτεχνίας, ανεκτίμητου μορφωτικού αγαθού.
«Λυπούμεθα που θεωρείτε ότι οι υποψήφιοι των παραπάνω κλάδων θα πρέπει να εξετάζονται κυρίως στον επικοινωνιακό λόγο της επικαιρικής αρθρογραφίας και όχι στη βαθύτατα ποιοτική, αναμφισβήτητης διαχρονικής αξίας και τεράστιας μορφωτικής δύναμης νεοελληνική λογοτεχνική γλώσσα, τόσο της ποίησης και όσο και της πεζογραφίας» τονίζει η ΠΕΦ.
Η Ένωση Φιλολόγων συνεχίζει υποστηρίζοντας ότι «σε επίπεδο εξετάσεων επιλογής για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όπως είναι οι Πανελλήνιες Εξετάσεις, είναι ανάγκη η γνώση και η ικανότητα στη γλώσσα να ελέγχονται σε κείμενα υψηλής ποιότητας, όπως είναι αυτά της Λογοτεχνίας (πεζογραφία, ποίηση και ποιοτικός δοκιμιακός λόγος), θέμα που έχει ήδη λυθεί σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες,. Από τα ποιοτικά λογοτεχνικά κείμενα μπορούν να προκύψουν γλωσσικές ασκήσεις και θέματα για Παραγωγή Λόγου».
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων υπογραμμίζει μεταξύ των άλλων ότι καμιά εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να τελεσφορήσει, αν δεν στηρίζεται στις αρχές της ανθρωπιστικής παιδείας και αν δεν υπηρετεί τα οράματά της ενώ κάνει αναφορά και στη μεταρρύθμιση του κ. Παπανούτσου που προέβλεπε εξέταση στη Λογοτεχνία για όλους τους υποψηφίους, με αποτέλεσμα να θεωρείται σήμερα ως μια από τις φωτεινότερες σελίδες στην ιστορία των ελληνικών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Η ΠΕΦ τονίζει ότι το όραμα για μια ουσιαστική γλωσσική παιδεία το βρίσκουμε συμπυκνωμένο στα λόγια του μεγάλου ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, κατά την ομιλία του στην τελετή απονομής των Βραβείων Νόμπελ:
«Μου εδόθηκε, αγαπητοί φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ’ όλ’ αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμισι χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ’ ελάχιστες διαφορές. Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση, αντιστοιχεί και στην υλικοπνευματική οντότητα της χώρας μου. Που είναι μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου.
Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν’ αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις. Χωρίς να λησμονεί κανείς ότι στο μάκρος είκοσι πέντε αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας, επαναλαμβάνω ούτε ένας, που να μη γράφτηκε ποίηση στην ελληνική γλώσσα. Nα τι είναι το μεγάλο βάρος παράδοσης που το όργανο αυτό σηκώνει. Το παρουσιάζει ανάγλυφα η νέα ελληνική ποίηση».
Η ΠΕΦ κλείνει την ανακοίνωσή της απευθυνόμενη προς τον Υπουργό Παιδείας αναφέροντάς του ότι «αυτή την υποχρέωση και αυτή την ευθύνη απέναντι στο μεγάλο βάρος της λογοτεχνικής μας παράδοσης συναισθανόμενοι, ζητούμε να αποσύρετε την τροπολογία που περιθωριοποιεί ένα «μέγιστον μάθημα», το οποίο αποτελεί βασική εγγύηση για τη δημιουργία δημοκρατικών, ευαίσθητων και σκεπτόμενων πολιτών
