Πλήρης ημερών σε ηλικία 99 ετών απεβίωσε την Τρίτη 26 Μαΐου ο ταξίαρχος (Ι) ε.α. της Πολεμικής Αεροπορίας, Βύρων (Νώτης) Σαχαρίδης, ένας από τους τελευταίους αεροπόρους της γενιάς του ΄40 και βετεράνος πιλότος των Ελληνικών Μοιρών της Μέσης Ανατολής.
Ως μάχιμος πιλότος δίωξης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Βύρων Σαχαρίδης πήρε μέρος στις επιχειρήσεις της Βορείου Αφρικής, της Μεσογείου, της Ιταλίας, της Γιουγκοσλαβίας και στην κατεχόμενη Κρήτη μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας, πετώντας με αεροσκάφη Χάρικεην και Σπιτφάιρ.
Ο ταξίαρχος Βύρων Σαχαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1920. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στο Λεόντειο Λύκειο, τον Σεπτέμβριο του 1939 κατετάγη κατόπιν εξετάσεων στην Σχολή Ικάρων, με την 9η Σειρά.
Με το ξέσπασμα του Ελληνοϊταλικού Πολέμου ακολούθησε ως δευτεροετής σπουδαστής την Σχολή Ικάρων από το βομβαρδισμένο Τατόι στους ελαιώνες του Άργους και από εκεί στην αμυνόμενη Κρήτη, όπου τον Μάιο του 1941, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής εισβολής πιάστηκε αιχμάλωτος. Με την βοήθεια Κρητικών καταφέρνει να δραπετεύσει και με πλαστή ταυτότητα επιστρέφει στην κατεχόμενη Αθήνα, όχι όμως για πολύ. Στις αρχές του 1942, με καΐκι από όρμο της Καρύστου διαφεύγει στη Μέση Ανατολή, μέσω Τουρκίας και Συρίας.
Αρχικά θα βρεθεί στη Γάζα της Παλαιστίνης σε μια Βρετανική αεροπορική βάση, όπου εκπαιδεύονταν Έλληνες αεροπόροι και στη συνέχεια θα σταλθεί στη Νότια Αφρική και τη Ροδεσία, όπου θα ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του ως πολεμικός πιλότος, πριν ενταχθεί στην 336η Ελληνική Μοίρα Δίωξης/Βομβαρδισμού, που δρούσε κάτω από τον επιχειρησιακό έλεγχο της Βρετανικής Αεροπορίας – RAF.
Ως πιλότος καταδιωκτικού θα συνοδεύσει συμμαχικές νηοπομπές στη Μεσόγειο και θα λάβει μέρος σε αποστολές στη Βόρειο Αφρική και Κρήτη, εξορμώντας από πρόχειρα αεροδρόμια στην καυτή Λιβυκή έρημο.
Τον Σεπτέμβριο του 1944 ο Βύρων Σαχαρίδης μαζί με την 336 Μ/Δ θα μετακινηθεί στην Ιταλία καθώς τα γερμανικά στρατεύματα συμπτύσσονται στο ευρωπαϊκό έδαφος, και από εκεί θα εκτελεί επιθετικές περιπολίες στα γιουγκοσλαβικά παράλια. Στις 14 Νοεμβρίου 1944, θα επιστρέψει μαζί με τις άλλες δυο Ελληνικές Μοίρες στην ελεύθερη από τους Ναζί Αθήνα. Σύντομα θα λάβει μέρος στις αεροπορικές επιχειρήσεις κατά των Γερμανών, που παρέμεναν ακόμη στα νησιά Μήλο και Κρήτη.
Συμμετείχε, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων επίσης και στις επιχειρήσεις της Αεροπορίας της περιόδου 1946 – 1949. Μετά τον πόλεμο θα παρακολουθήσει σχολεία του Όπλου στη Δυτική Γερμανία, τη Σχολή Εθνικής Άμυνας και θα τοποθετηθεί σε διάφορες επιτελικές θέσεις. Το 1967 αποστρατεύθηκε από την χούντα των συνταγματαρχών με τον βαθμό του ταξιάρχου που ήδη έφερε.
Τον Νοέμβριο του 2019 τιμήθηκε για τη προσφορά του στην πατρίδα από το ΓΕΑ και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νικόλαο Παναγιωτόπουλο με ειδικό βραβείο.
