Υψηλό θεωρείται, ακόμη και για τις υποανάπτυκτες χώρες, το 10% του επιστημονικού προσωπικού της Ελλάδας που εργάζεται στο εξωτερικό για τουλάχιστον ένα χρόνο. Το ποσοστό αυτό ισοδυναμεί με 120.000 Έλληνες επιστήμονες, σύμφωνα με έρευνα που ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2011.
Τη μελέτη εκπόνησε ο καθηγητής οικονομικής γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Λόης Λαμπριανίδης και τα στοιχεία που συγκέντρωσε προέρχονται από προσωπική έρευνα, καθώς δεν υπάρχουν επίσημα δεδομένα, όπως εξήγησε ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Η έρευνα έγινε για τη συγγραφή του βιβλίου του «Επενδύοντας στη Φυγή». Ο κ. Λαμπριανίδης εξήγησε ότι η διαρροή Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ωστόσο η κρίση επέτεινε το πρόβλημα.
«Η γενεσιουργός αιτία είναι η αναντιστοιχία που υπάρχει στην προσφορά και τη ζήτηση. Αφενός γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επιχειρήσεις που παράγουν σύνθετα προϊόντα, ώστε να χρειάζονται εξειδικευμένους επιστήμονες, αφετέρου δε, επειδή οι ελληνικές επιχειρήσεις επένδυσαν στη βάση του χαμηλού κόστους εργασίας. Μετά το 1990, όμως ο ανταγωνισμός σε αυτό το πεδίο αυξήθηκε δραματικά, καθώς μπήκαν στο “παιχνίδι” πολλές χώρες με ακόμη χαμηλότερα κόστη», τόνισε ο καθηγητής.
«Το κακό είναι ότι η κοινωνία μας μεγαλώνει αυτά τα παιδιά, τα σπουδάζει και δεν απολαμβάνει τους καρπούς αυτής της εκπαίδευσης», πρόσθεσε. «Δημιουργούμε επιστήμονες και τους εξάγουμε. Μάλιστα το ισοδύναμο της “απώλειας” που προκύπτει, είναι πολύ μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς το εξής: Περίπου το 40% αυτών των επιστημόνων έχει αποκτήσει τουλάχιστον ένα από τα πτυχία του σε κάποιο από τα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου», επεσήμανε ο καθηγητής.
Ο κ.Λαμπριανίδης μίλησε για το φαινόμενο αυτό με αφορμή εκδήλωση που οργάνωσε σήμερα το γραφείο διασύνδεσης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τίτλο «Εργασία στο Εξωτερικό». Ερωτηθείς αν τα στοιχεία της έρευνάς του μπορούν να αποτελέσουν αντικίνητρο για όσους ενδιαφέρονται να φύγουν στο εξωτερικό, απάντησε χαρακτηριστικά: «Η φυγή στο εξωτερικό ως προσωπική επιλογή, μπορεί να είναι η καλύτερη. Το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα των νέων επιστημόνων αλλά της Πολιτείας, που πρέπει να αντιληφθεί πόσο καταστροφικό είναι αυτό που συμβαίνει και να αναζητήσει λύσεις».
Σύμφωνα με τη Σύμβουλο Σταδιοδρομίας του γραφείου διασύνδεσης, Ναταλία Μουτοπούλου, οι νέοι που ενδιαφέρονται να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό ή να εργαστούν εκεί είναι πολλοί. «Το γραφείο μας λειτουργεί συμβουλευτικά και βοηθά τους ενδιαφερόμενους να συγκεράσουν όλα τα δεδομένα και να κάνουν το επόμενο βήμα», ανέφερε η κ. Μουτοπούλου.
Μεταξύ των ενδιαφερομένων, σύμφωνα με την κ. Μουτοπούλου, υπάρχουν και άτομα που αποφοίτησαν πριν από το 2005, και τα οποία, είτε έμειναν χωρίς εργασία, είτε αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον. Η ίδια τόνισε πάντως ότι η εργασία στο εξωτερικό δεν είναι μια απλή και εύκολη λύση και ότι χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και σωστή προετοιμασία.
