Λάθος και εσφαλμένη ενημέρωση και εκπαίδευση της κοινωνίας για το θέμα του εμβολιασμού είναι τα όσα ακούμε αυτές τις ημέρες από τα ΜΜΕ για την «έλλειψη» των αντιγριπικών εμβολίων, αναφέρει ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής.
Ο ΦΣΑ τονίζει ότι όταν ξεκίνησε ο αντιγριπικός εμβολιασμός υπήρχε πλήρης επάρκεια εμβολίων και το πρόβλημα που πρέπει να απασχολεί είναι «η επιλογή όσων, παρά τις συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας να εμβολιαστούν, επέλεξαν να μην το κάνουν και, τώρα, που υπήρξε μια σχετική έξαρση, έσπευσαν (ενώ έχει παρέλθει η ενδεδειγμένη περίοδος) και ο εμβολιασμός έχει (εδώ και πάνω από ένα μήνα) ολοκληρωθεί, να ψάχνουν απεγνωσμένα για τα εμβόλια που (όπως είναι εύλογο) έχουν εξαντληθεί».
Ο ΦΣΑ, όπως μετέδωσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, υπογραμμίζει ότι οι ποσότητες που υπήρχαν κατά την περίοδο του αντιγριπικού εμβολιασμού επαρκούσαν τόσο για την κάλυψη των ευπαθών ομάδων όσο και για όποιον επιθυμούσε κατόπιν συστάσεων από τον γιατρό του να εμβολιαστεί. Υπήρξε μάλιστα, όπως αναφέρει, μεγάλη ενημερωτική προσπάθεια από τα φαρμακεία για τα οφέλη του εμβολιασμού και ειδικά για το αναγκαίο σε όλες τις ευπαθείς ομάδες.
Ωστόσο, ο τρόπος που το θέμα παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ «χαϊδεύει αυτιά», σημειώνει ο ΦΣΑ. «Παίρνει ένα πρόβλημα, που αφορά συμμόρφωση του ασθενούς στις συστάσεις της θεραπευτικής του ομάδας, αφαιρεί το χαρακτηριστικό της επιλογής που έκανε (συνειδητά ή από αμέλεια) ο ασθενής και το παρουσιάζει ως πρόβλημα εφοδιασμού της αγοράς.
Ο ΦΣΑ τονίζει ότι «όσο όμως εκπαιδεύουμε τον ασθενή πώς το εμβόλιο είναι κάτι που μπορεί να το κάνει όποτε θέλει και, κυρίως, αν θέλει και αν παραστεί ανάγκη, και εντοπίζουμε το πρόβλημα στο ότι δεν υπάρχουν άπειρες ποσότητες ώστε να γίνει όποτε επιλέξει και ο τελευταίος δύσπιστος (ο οποίος αποφάσισε επειδή άκουσε στο “δελτίο των 8” να αρχίσει να γυρίζει τα φαρμακεία για να εξασφαλίσει το πολυπόθητο “μαγικό φίλτρο της σωτηρίας”, καταλήγοντας να αποκτήσει ανοσία στο… τέλος Μαρτίου), τόσο θα καταλήγουμε κάθε χρόνο στο ίδιο πρόβλημα. Να έχουμε μια κοινωνία η οποία, όταν δεν υπάρχει κάποια έξαρση, αναπτύσσει συζητήσεις για το αντιεμβολιαστικό κίνημα “εκ του ασφαλούς” και από την άλλη, σε κάθε έξαρση, να κατηγορούμε την πολιτεία και την εφοδιαστική αλυσίδα για το ότι δεν υπάρχει ένα εμβόλιο για τον καθένα να τον περιμένει μήπως και αλλάξει γνώμη και άποψη».
